Wywiady | Kwiecień 2024

Alvin Ailey, Jamar Roberts z American Dance Theatre. Zdjęcie: Andrew Eccles.

Rozmowa z Jamarem Robertsem nie zajmuje dużo czasu, aby zorientować się, kim jest - pełen pasji, ciekawy i bardzo pracowity. Wydaje się, że Roberts szanuje tradycję i dziedzictwo, nawet jeśli pozostaje oddany dążeniu do lepszej przyszłości. Przerywa i nie spieszy się z mówieniem, jakby dokładnie zastanawiał się, co powie, zanim to powie. Zapytany, jak się czuje, gdy został wyznaczony do roli Alvin Ailey American Dance Theatre Jako pierwszy choreograf rezydent, mówi: „Jak dotąd, bardzo dobrze” i trochę się śmieje. To kamień milowy zarówno dla prestiżowej firmy, jak i dla Robertsa i jego kariery. Dance Informaspowiada z Robertsem o jego dotychczasowym życiu w tańcu, o tym, czego oczekuje w tej roli i nie tylko.

Alvin Ailey, Jamar Roberts z American Dance Theatre. Zdjęcie: Andrew Eccles.

Roberts dorastał tańcząc w Miami na Florydzie, gdzie po raz pierwszy zobaczył występ zespołu Ailey. Firma stworzyła niemałe wrażenie na nim w tamtym czasie . Ponownie pojawił się w jego życiu, kiedy z powodzeniem przesłuchał do Ailey II. Awansował do głównej firmy w 2002 roku i wydawało się, że wszystko idzie dobrze. Jednak w 2007 roku czuł się dość wypalony, wspomina i odszedł z firmy na rok. Wrócił do Miami i zaczął uczyć w swoim starym studiu, studiu, w którym dorastał tańcząc. Mówi, że w tym czasie Roberts miał „obsesję” na punkcie wypróbowywania różnych ruchów, sprawdzania, jaki ruch może generować jego ciało. Bardziej zmagał się z konceptualną stroną rzeczy, „o co tak naprawdę chodzi w ruchu” - wyjaśnia.

Lauren Curtis wiek

W tym okresie przebywał w studiu, tworząc wiele choreografii dla wielu studentów, pracując nad choreografią od rana do wieczora z „bardzo małą ilością przerw” - mówi. W jakiś sposób znajdował czas, energię i przestrzeń psychiczną, by blogować o swojej choreografii - z przykładowymi filmami ze swojej pracy, którymi mógł się podzielić. Bez wahania zgadza się, że jest „pracownikiem”. Roberts potwierdza, że ten czas był dla niego formacyjny w rozwoju słownictwa ruchowego jego głosu, który był początkiem jego prawdziwego głosu jako choreografa. Interesował się także pracą mistrzów, wskrzeszeniem dzieł Grahama, Limóna i tak, Ailey.

Jamar Roberts (w całości na czarno) podczas próby Ode z Kompanią. Zdjęcie: Nicole Tintle.

Odwołując się do klasycznego modernizmu, Roberts mówi, że jest „trochę archeologiem. Lubię wykopywać kości, tak naprawdę tylko kości tym, którzy uważają je za martwe. Lubię pokazywać, że wciąż jest tam życie i tak wiele można się nauczyć ”. To jego zainteresowanie odzwierciedla również jego rygorystyczny i zaciekawiony duch, który bezpośrednio stwierdza, że jest ciekawą osobą i wydaje się, że konsekwentnie działa zgodnie z tą ciekawością. Mówi, że „zawsze przesłuchuje to, co robię, zadając sobie pytanie:„ Dlaczego poruszam się tak, jak się poruszam, używając podejścia, którego używam? ””. Rok później znalazł inspirację, jaką mógł pobudzać i odbierać w Miami ograniczone, a nowość życia studyjnego tam mija. Wrócił do Nowego Jorku i do Ailey.

Alvin Ailey American Dance Theatre w Jamar Roberts

Alvin Ailey American Dance Theatre w spektaklu Jamara Robertsa „Members Don't Get Weary”. Fot. Paul Kolnik.

Nawet podczas intensywnego, rygorystycznego życia Członek firmy Ailey dalej bawił się ruchem i choreografią. Ostatecznie urzędnicy Ailey dowiedzieli się o jego skłonnościach do choreografii i przydzielili mu utwory do choreografii. Jego pierwsza praca dla Ailey II, Bliźnięta , premiera w 2016 roku. Członkowie nie męczą się , jego pierwsza praca w głównej firmie, Premiera rok później spotkała się z uznaniem krytyków i publiczności. W 2019 roku firma Ailey mianowała go swoim pierwszym choreografem rezydentem i zleciła mu drugą pracę, Oda. Przyznaje, że proces tworzenia dzieła był „trudny”, ale niezapomniany. Praca koncentruje się na przemoc z użyciem broni w Ameryce . Roberts jasno mówi, że nie jest aktywistą, tylko artystą, który dzieli się swoją sztuką i głosem. „Robię coś podobnego Oda nie wymaga aktywizmu, po prostu wymaga empatii ”- zapewnia.

dyrektor ruchu

Praca odzwierciedla również jego zainteresowanie wykopywaniem tych „kości” tańca, a kostiumy odzwierciedlają oszczędną estetykę 20^thstuleci mistrzowie tańca współczesnego. Zgadza się, że ich estetyka ma piękną prostotę - coś do uhonorowania, czego można się nauczyć, coś bardzo żywego. Roberts potwierdza również, że konceptualna część choreografii przychodzi mu teraz łatwiej. „Dowiedziałem się, że musi to pochodzić z bardzo osobistego miejsca i stałem się lepszy w wydobywaniu tego z siebie” - wyjaśnia. Patrząc z szerszej perspektywy, jest pewny siebie i opanowany, gdy pyta go, jak się czuje, przyjmując tę nową rolę, pierwszą tego rodzaju w firmie Ailey. „To nic, z czym nie mogę sobie poradzić. Czuję się przygotowany” - mówi. „Zdecydowanie włożyłem w to pracę”.

Alvin Ailey Dyrektor artystyczny American Dance Theatre Robert Battle i Jamar Roberts. Zdjęcie: Andrew Eccles.

Jednak naciskany nieco dalej w tym punkcie, w dalszej części rozmowy, Roberts przyznaje, że zdaje sobie sprawę z wagi spuścizny firmy Ailey, wytrwałości i odpowiedzialność wobec tak wielu różnych społeczności . Zastanawia się, jak będzie częścią tego wszystkiego, jednocześnie przemawiając za pośrednictwem firmy do obecnego świata jako artysta. Myśli też o tym, że jest wielu utalentowanych afroamerykańskich choreografów, którzy prowadzą znaczące rozmowy ze swoją pracą i „chce być tego częścią”. A jednak rzeczywiście jest zaangażowany w pracę. Był ciekawy i wciąż zadawał pytania. Spoglądając w przyszłość, uhonorował dziedzictwo mistrzów tańca współczesnego. Ciężka praca, badanie i przesłuchanie, uhonorowanie przeszłości, ale patrzenie w przyszłość - to mogą być potężne składniki, które pozwolą Robertsowi dodać własny rozdział do historii znakomitego dziedzictwa i historii firmy Ailey.

Kliknij tutaj kupić bilety, aby zobaczyć Oda w nadchodzącym sezonie Alvin Ailey American Dance Theatre w Lincoln Center.