Uczniowie z Działu Zawodowego Ailey School. Zdjęcie: Nir Arieli. Taniec kosztuje. Cóż, wstawanie i poruszanie się jest darmowe, ale uczęszczanie na zajęcia, kupowanie wymaganej odzieży i butów, zamawianie kostiumów do recitalu, a na pewno nie. Marzyć o formalnym trenowaniu tańca i nie mieć na to pieniędzy, może być bolesnym doświadczeniem. Świat tańca i cały świat również mógł przegapić ofertę prawdziwego wizjonera. Dodatkowo, biorąc pod uwagę dary treningu tanecznego dla jednostek, jak również dla większych społeczności, sprawienie, że taniec będzie szerzej dostępny dla osób ze wszystkich klas społeczno-ekonomicznych, może być pozytywną siłą wyrównującą na całym świecie.
Dance Informarozmawia z przedstawicielami trzech organizacji non-profit pracujących nad poszerzeniem dostępu do formalnych szkoleń tanecznych wśród wszystkich klas społeczno-ekonomicznych - Tina Banchero, dyrektor artystyczny Fundacja Gabriella Melanie Person, współreżyserka Szkoła Ailey i Juliana Abel, współzałożycielka Pair2Share .
Zdjęcie dzięki uprzejmości The Gabriella Foundation.
Fundacja Gabriella jest organizacją non-profit 501c3, która jest gospodarzem wszyscy tańczą! , program oferujący bezpłatną i niedrogą edukację taneczną w czterech głównych studiach i szkołach w Greater Los Angeles. Zajęcia w studio - w tym tap, jazz, balet, break, modern i hip hop, które trwają od poniedziałku do soboty - kosztują 2 dolary za zajęcia i obsługują ponad 900 uczniów. Klasy szkolne obsługują 3663 uczniów w 16 szkołach w niedofinansowanych obszarach miasta i są finansowane z grantów i środków LAUSD (Los Angeles Unified School District). Banchero opisuje podstawowe cele programu, aby „pomóc [uczniom] w zdobyciu umiejętności tanecznych, wiedzy i samodyscypliny, wzmocnić umiejętności życiowe, rozwinąć w nich miłość i uznanie dla tańca i sztuki oraz wspierać kulturę empatii i integracji”.
Odnośnie renomowanej szkoły Ailey Program stypendialny Osoba wyjaśnia, że „Szkoła Ailey to znana na całym świecie instytucja edukacyjna, której celem jest najwyższy poziom szkolenia, a jednocześnie pozostaje najbardziej zróżnicowaną akademią tańca w kraju ”oraz w jaki sposób szkolny„ program pomocy finansowej przynosi korzyści wszystkim uczniom w szkole, umożliwiając utalentowanych młodych tancerzy do odbycia szkolenia zawodowego, do którego w innym przypadku nie mieliby dostępu ”. Mówi, że szkolenie taneczne najczęściej potrzebne do budowania kariery zawodowej zaczyna się wcześnie i dlatego jest dość drogie - od zajęć, przez ubrania i buty, po podróże i noclegi w drogich centrach tańca, takich jak Nowy Jork.
Uczniowie z Działu Zawodowego Ailey School. Zdjęcie: Nir Arieli.
atmosfera sf
W związku z tym The Ailey School zobowiązała się do zaoferowania 450 studentom jakiejś formy pomocy stypendialnej - w tym pomocy w zakresie czesnego i stypendiów mieszkaniowych - z czego 75 procent jest przyznawanych studentom kolorowym, mówi Person. Studenci są rekrutowani z całego świata oraz w nowojorskich liceach skupiających się na sztukach widowiskowych (takich jak Professional Performing Arts School) w ramach trzech przesłuchań rocznie, z odbiorcami pomocy finansowej wybieranymi przez komisję przesłuchań (w tym wykładowcy i The Ailey School's Co- Reżyserzy Tracy Inman i Person).
' Pair2Share Zaczęło się, gdy pakowałem się do przeprowadzki, zdałem sobie sprawę, jak wiele butów do tańca wyrosłem, które wyglądały na nietknięte i nie mogłem znaleźć żadnej organizacji, do której mógłbym je wysłać ”- wspomina Abel. „W tamtym czasie jako tancerz przez 10 lat wydawało mi się, że nie ma sensu rozpocząć projektu, który miałby dać z powrotem społeczności, która dała mi już tak wiele”. Wyjaśnia, że stamtąd zaczęła badać organizacje taneczne non-profit i dostrzegła niezaspokojoną potrzebę organizacji, która pomogłaby w dostarczaniu butów tanecznych potrzebującym tancerzom. Stamtąd wyrosło symboliczne znaczenie pod hasłem „Udostępnij swoją podeszwę” - Abel i jej współzałożyciele Pair2Share, Meriah Grove i Mekayla Murphy, zdali sobie sprawę, że jest coś naprawdę wyjątkowego w dzieleniu się swoją podróżą taneczną poprzez buty z innymi tancerzami .
Współzałożyciele Pair2Share Juliana Abela i Meriah Grove.
„Taniec jest formą sztuki, która łączy ludzi, więc wydaje się właściwe dzielenie się naszymi„ instrumentami ”, kiedy tylko możemy i kiedy inni mogą ich potrzebować, aby nadal robić to, co kochają” - stwierdza Abel, dodając, że na początkuProgram Pair2Share rozpoczął się od „zamiaru przekazania nowych i delikatnie używanych butów do tańca organizacjom tanecznym lub programom, które służą uczniom o niższym statusie społeczno-ekonomicznym”. Później jednak organizacja zmieniła zasady, aby oferować zebrane buty każdemu, kto o nie poprosi. „Ideą tego jest transakcja typu pay-it-forward. Będziemy służyć każdemu, kto potrzebuje pary butów, z nadzieją, że będzie kontynuował krąg, a później odda parę ”- wyjaśnia Abel.
W tym samym duchu inkluzywności Banchero uważa, że wszyscy ludzie powinni mieć możliwość dostępu do edukacji tanecznej, ze względu na jej moc zmieniania życia - w jaki sposób „zwiększa ona samoocenę, świadomość ciała, umiejętności pracy zespołowej i samodyscyplinę”. Dodaje, że wiele wszyscy tańczą! uczniowie twierdzą, że są zbyt zajęci, aby angażować się w problematyczne rówieśniki i zajęcia (takie jak uzależniająca gra i używanie mediów społecznościowych, zażywanie narkotyków i wczesna aktywność seksualna) po szkole. Wiele badań potwierdza to, podkreślając wagę zajmowania się uczniami po szkole, aby uniknąć ryzykownych zachowań, cytuje Banchero. „Społeczności dysponujące mniejszymi zasobami często walczą o zapewnienie wysokiej jakości programów pozaszkolnych dla swojej młodzieży i uważamy, że nasz program jest niezbędny w zapobieganiu niepożądanym zachowaniom u nastolatków i nastolatków z niskim poziomem zasobów, a jednocześnie oferuje twórczą ekspresję, szacunek i dobre samopoczucie fizyczne ”.
Fundacja Gabriella. Zdjęcie: Charles-Ryan Barber.
Abel opisuje swoje większe uświadomienie sobie korzyści płynących z tańca dla całej osoby w każdym wieku, kiedy prowadziła badania mające na celu zbudowanie swojej organizacji. „Buty stały się przedmiotem zainteresowania Pair2Share, ponieważ zdaliśmy sobie sprawę, że gdybyśmy mogli zacząć ludzi od podstawowego„ narzędzia ”do rozpoczęcia tańca, moglibyśmy zainspirować ludzi do wykorzystywania tańca jako ujścia - miejsca, do którego można pójść po szkole, być częścią społeczność i rozwijać się jako jednostki ”- wyjaśnia Abel. Następnie opisuje, jak wiele szkół obsługujących głównie uczniów o niskim statusie społeczno-ekonomicznym nie wymaga butów do tańca, na podstawie zrozumienia obciążenia finansowego związanego z butami, jakie mogą nałożyć na rodziny tych uczniów. Z drugiej strony wiele szkół służy uczniom na wszystkich poziomach społeczno-ekonomicznych. „To są studia, które chciałem obsługiwać z Pair2Share”, wyjaśnia Abel, „aby wszyscy uczniowie mogli uczestniczyć we wszystkich zajęciach bez ciągłego przypominania, że czegoś im brakuje”.
Dla Abla taniec nie powinien być przeznaczony tylko dla „zamożnych”, w dużej mierze dlatego, że potencjalna wielkość może nigdy nie rozkwitnąć. „Poszerzenie dostępności do tańca umożliwia znalezienie przyszłych„ wielkich nazwisk ”tańca, którzy mogą pochodzić z dowolnego środowiska” - zapewnia. Osoba wyraża podobny pogląd i stwierdza, że „stypendia są niezbędne, aby taniec był dostępny dla wszystkich i zapewnił, że nie jest to tylko forma sztuki dla elit, ale także zapewnienie możliwości”. Wyraża wdzięczność za różnych hojnych darczyńców i darowizn umożliwiających „coroczne lub stałe imienne stypendia, które są udostępniane utalentowanym studentom w potrzebie”. Banchero zwraca uwagę na to, że różnorodność, w tym różnorodność społeczno-ekonomiczna, staje się coraz większym priorytetem dla firm tanecznych i komercyjnych podmiotów tanecznych, co „pozwala szerszemu przekrojowi publiczności na odniesienie się do tańca, który oglądają, i na więcej ludzi, którzy mają być reprezentowani w formie sztuki ”- mówi. Banchero opisuje przekonanie swojej organizacji, że silna reprezentacja jest korzystna dla tańca jako formy sztuki, „ponieważ zachęca do wielu perspektyw”.
Dance Camp w Moving in the Spirit. Zdjęcie dzięki uprzejmości Pair2Share.
Jeśli chodzi o znaczące osiągnięcia jej organizacji, Abel „był zdecydowanie najbardziej dumny, słysząc historie ludzi, którzy otrzymali buty, o tym, co z nimi zrobią!” Opisuje szczególnie wymowną historię związania się z młodą studentką tańca w Missouri za pośrednictwem Facebooka, której rodzina potrzebowała pomocy w zaspokojeniu jej potrzeb w zakresie butów do tańca, gdy dorastała - i która również zgodziła się wymienić buty, które dorastała. poza. Po tym, jak ta uczennica otrzymała nowe buty, przesłanie wdzięczności od młodej tancerki i jej zdjęcie w nowych butach sprawiły, że było to jeszcze słodsze. Idąc dalej, Abel ma nadzieję utrzymać stałe zaangażowanie w Pair2Share pośród innych obowiązków w jej życiu, a także dać „młodym tancerzom szansę na oddanie tego, co nakarmiło ich pasję do ich sztuki, oraz pomóc im rozwijać się jako filantropi” osoby ”.
Osoba mówi, że jest „dumna z tego, że absolwenci The Ailey School są wszechstronni i zróżnicowani pod wieloma względami, z sukcesami i osiągnięciami od Alvina Ailey American Dance Theatre po koncerty taneczne na Broadwayu, od medycyny po prawo i politykę. Wywarli duży wpływ na świat tańca i nie tylko. ” Kolejnym znaczącym osiągnięciem programu stypendialnego jest to, że znaczny odsetek członków profesjonalna firma byli kiedyś stypendystami. Idąc dalej, administratorzy programów mają nadzieję na udoskonalenie modelu rekrutacji umożliwiającego odkrywanie talentów z całego kraju.
Uczniowie z Działu Zawodowego Ailey School. Zdjęcie: Nir Arieli.
Banchero jest z tego niesamowicie zadowolony wszyscy tańczą! „urósł z 35 do 4577 obsługiwanych rocznie”, a uczniowie drugiego i trzeciego pokolenia są w tych szeregach. „Naszym celem jest dalszy rozwój i wywarcie trwałego wpływu na społeczności, którym służymy”, na przykład poprzez zapewnienie finansowania i zainicjowanie planów zajęć w kilku miejscach, gdzie relacje już istnieją - mówi.
taniec zawrotów głowy
Takie cele osiągnięte lub nieosiągnięte, osiągnięcia, wartości i wizje stojące za rozszerzeniem dostępu tych organizacji do tańca na te ze wszystkich klas społeczno-ekonomicznych mogą jedynie rozjaśnić życie jednostek, większe społeczności i taniec jako formę sztuki.
Autor: Kathryn Boland z Taniec informuje.
