„Chromatic Skies” Arch Contemporary Ballet. Zdjęcie: Eduardo Patino. Abrons Arts Centre, Nowy Jork, NY.
11 lipca 2019 r.
Założenie Sheena Annalise Arch Contemporary Ballet „Aby zapewnić ciągłą ewolucję baletu, zaprojektowanego dla inkluzywnego i zróżnicowanego 21śwstulecia publiczność ”. Ciekawie jest zobaczyć różne sposoby, w jakie podchodzi do realizacji tej misji - używając technologii w połączeniu z ruchem, eksperymentując z zasadami uniwersalnego projektowania i ogólnie przeciwstawiając się klasycznym normom baletu (takim jak występowanie muzyków na scenie z tancerzami).
W Chromatyczne Niebo , światowa premiera w rachunek potrójny w Abrons Arts Centre znalazła jeszcze inny sposób popchnij balet do ewolucji - używanie elementów projektu w połączeniu z ruchem w celu skomentowania pliku wpływowy aspekt współczesnego życia . Tancerzy oświetlały belki światła, białe, niebieskie i czerwone, nad głowami. Sukienki baletnic (zaprojektowane przez Annalise i Darlene Adams jako technik kostiumów) naśladowały światła - niebieskie i czerwone z plastikowym połyskiem. Wynik (skomponowany przez Erica Whitacre'a) był skoczny i energiczny.
Ruch był szybki i żywy, aby dopasować się do wyniku, a także odważny. Niezapomniane wzniesienia obejmowały skok „jelenia” (jedna noga zgięta, a druga wyprostowana do tyłu) w powietrzu, powoli obracając się z balerinkami wspartymi na ramieniu partnera. Baleriny również opuściły się w kierunku ziemi, balansując na jednej nodze, drugą nogą wyciągniętą do przodu, trzymając rękę partnera. Innym motywem, wykonywanym samodzielnie, było uniesienie nogi z ugiętym kolanem (postawą) w bok - tym samym wzmacniając mocny akcent w muzyce.
Cały ten materiał ruchowy był estetyczny, ale także znaczący. Poczułem, jak rośnie znaczenie lub temat tego, ilu (jeśli nie większość) żyjących ludzi żyje w blasku elektronicznych świateł. Jak to wpływa na to, jak jesteśmy razem i jak w sobie? Na ile technologia staje się częścią nas (sukienki stylistycznie odbijające światła nad głową)?
Madelyn Ho
Wspieranie idei indywidualnej i grupowej polegało na tym, jak tancerze wchodzili i wychodzili z ruchu unisono i non-unisono. Sami poruszali się po swojemu. Razem coś zmusiło ich do stworzenia czegoś znacznie bardziej jednolitego. Media społecznościowe i reklama mogą nas skłonić do zachowywania się tak, jak to, co widzimy, ponieważ istnieje szczęście, piękno, bezpieczeństwo finansowe, romans - więc iluzja może zniknąć.
To wszystko wydawało się intrygujące i udane. Zobaczyłem też coś intrygującego, co sprawiło, że chciałem tego więcej. W jednej sekcji dwóch danseurów odwróciło się, skoczyło i wylądowało na dwóch nogach. Szybko, niemal jak miotając, sięgnęli ramionami po prawej stronie i przechylili kręgosłup pod kątem 45 stopni. Ta segmentacja górnej części ciała wydawała się być w stanie przemówić do zorganizowanego chaosu, który możemy odczuć, sprawdzając listy zadań online. Wizualnie i energetycznie satysfakcjonujące było również zobaczenie kręgosłupa wyrzuconego poza środek z mocnej podstawy uziemionych nóg. Chciałbym, aby ten kinestetyczny i wizualny temat był bardziej eksplorowany.
Fascynujący, niezapomniany inny przypadek wyrzucenia kręgosłupa poza środek ciężkości nastąpił w cichszej, wolniejszej sekcji unisono. Tancerze stanęli twarzą do tyłu, w szyku z przesuniętymi liniami (tak, że wszyscy byli widoczni) i zaczęli przesuwać się na boki. Ich ciała pozostały w prostej linii, ale były nachylone, a ich stopy pozostały wyprostowane. Podnieśli głowy, jakby szukali.
grochowe tła i draperie
Przypomniałem sobie tytuł i zastanawiałem się, czy szukają czegoś na rozświetlonym niebie - oświetlonym nie gwiazdami, ale sztucznym światłem. Pod koniec pracy wydawało się to podobne, ale tancerze znajdowali się w swojej własnej przestrzeni i wykonywali swój własny ruch, patrząc w górę. Razem lub osobno spoglądamy w górę na elektronicznie chromatyczne niebo. Sztuka tańca wydaje się być wspaniałym narzędziem do zilustrowania tej prawdy i czapki z głów przed Annalise i jej towarzystwem.
Autor: Kathryn Boland z Taniec informuje.
polecany dla Ciebie
