JoAnn M Hunter. Nawet jeśli miałeś świetną karierę na Broadwayu, przeskoczenie na drugą stronę stołu (jako część kreatywnego zespołu) nie jest prostym zadaniem. JoAnn M Hunter, która wystąpiła w zdumiewających 12 przedstawieniach na Broadwayu i twórczo występowała w kolejnych siedmiu, przyznaje, że wciąż się rozwija i odkrywa jako choreograf. Jako tancerz Hunter współpracował z takimi sławami jak Rob Ashford, Rob Marshall, Kathleen Marshall, Bill T. Jones, Peter Gennaro, Ann Reinking i Christopher Chadman. Wszechstronność, talent, etyka pracy i imponujące CV doprowadziły ją do roli kapitana tańca, następnie skojarzonego choreografa, a wreszcie choreografa z własnym głosem i wizją.
Teraz jest na szczycie swojej gry z Szkoła rocka na Broadwayu i w trasie, rezydencja artystyczna w Broadway Dance Lab i szereg nowych prac na rok 2018, Hunter pozostaje wierna swoim korzeniom Cyganki: spłacaj swoje długi, wykonuj pracę, bądź inspirowany, stawiaj sobie wyzwanie i naucz się opanowywać nerwy! Dance Informa miała przyjemność przeprowadzić wywiad z Hunter na temat jej przejścia od tancerki do choreografa oraz jej rady dla innych, którzy chcą zrobić to samo.
liryczny, znowu zaczynam
JoAnn M Hunter w „West Side Story”. Zdjęcie dzięki uprzejmości LSG Public Relations.
Po 12 (wow!) Przedstawieniach na Broadwayu przeszedłeś od tancerza do skojarzenia choreografa z choreografem. Jak wyglądało to przejście?
„Transformacja nie była łatwa. Jako wykonawca wiedziałem dokładnie, co muszę zrobić, aby zarezerwować następny koncert. Poszedłem na przesłuchanie, pokazałem im swój talent, gdyby mnie polubili, poszliby więcej, a potem, gdyby wszystko poszło dobrze, zarezerwowałem pracę.
Jako choreograf… no cóż, to zupełnie inna gra. Przesłuchanie to coś, czego tak naprawdę nie robią (co oznacza, że daje ci tancerzy i pozwala ci pokazać moce, które możesz zrobić, i jak możesz opowiedzieć historię poprzez ruch, aby udowodnić, że możesz stworzyć taniec, aby rozwinąć fabułę ich show) . Chciałabym, żeby tak było! Podobnie jak życiorys taneczny, jako choreograf musisz mieć zbiór prac, które będą mogli zobaczyć producenci lub reżyserzy, ale potrzebujesz tego, aby dodać je do swojej pracy. To trudne, ale nic w tym biznesie nie jest łatwe! Praca jako współpracownik choreografa była dla mnie świetna, ponieważ zdobyłem doświadczenie i zaczął być traktowany poważniej w kwestii kreatywności ”.
Jak twoje doświadczenie jako Cyganki wpływa na twoją karierę „po drugiej stronie stołu”?
„Myślę, że moje doświadczenie jako tancerza w wielu przedstawieniach w pracy z różnymi choreografami było ogromnym atutem. Wiele się nauczyłem pracując pod jakimś cudownym talentem, a teraz jestem w stanie czerpać wiedzę i inspirację, które zgromadziłem i tworzyć własne prace. Wiem też z własnego doświadczenia, jak ciężko jest tańczyć w przedstawieniu i przesłuchać do pracy po pracy. Rozumiem, skąd pochodzą tancerze, i czuję się zaszczycony i podekscytowany, że jestem z nimi w pokoju ”.
Zarówno twoje twórcze, jak i kreatywne kredyty są tak różnorodne! Jak opisałbyś swoją wizję / estetykę jako choreografa?
„Chciałbym powiedzieć, że jako choreograf jestem tak różnorodny w swojej estetyce, jak jako wykonawca. Uwielbiam wyzwania związane z pracą nad czymś, co może być w tej chwili poza moją sterówką. Zachęcam tancerzy do nauki z jak największą liczbą różnych nauczycieli, aby się zróżnicować. Ale bez względu na styl czy temat utworu, w głębi duszy moją wizją choreograficzną jest zawsze podtrzymywanie historii w ruchu. Ma to dla mnie ogromne znaczenie ”.
Co lub kto cię inspiruje?
„Jerry (Jerome) Robbins to moja inspiracja numer jeden”.
Harry Connick Jr. w „On a Clear Day You Can See Forever”, choreografia JoAnn M. Hunter. Zdjęcie: Martha Swope.
Jak wygląda Twój proces twórczy (badania, preprodukcja z kilkoma tancerzami, improwizacja)? Czy zmienia się w zależności od projektu?
„Mój proces zaczyna się od historii - scenariusza. Potem doświadczam muzyki i tekstów. Kiedy poczuję, że rozumiem, w jaki sposób mogę wnieść swój wkład w historię za pomocą ruchu, zaczynam tworzyć koncepcję każdego numeru / elementu. Co ja próbuję powiedzieć? Jak mogę rozwinąć piosenkę, aby kontynuować rozwój historii? Kiedy już mam swój kierunek, zabieram do pokoju mojego aranżera tańca i zaczynamy odkrywać, jak przekształcić ten pomysł w taniec. Patrzę na zdjęcia z okresu pokazu. Zdjęcia często inspirują mnie do odkrywania i tworzenia słownictwa ruchu dla konkretnego utworu. A potem w końcu wprowadzam tancerzy do pokoju, aby spróbować wprowadzić wszystkie te pomysły na nogi!
Teraz nie zawsze mam aranżera tańca. Niektóre programy ich nie potrzebują. Do każdego programu podchodzę tak, jakbym niczego nie wiedział lub niczego nie oczekiwał. Pomaga mi to zachować otwarty umysł (i ducha), aby stawić czoła wszelkim wyzwaniom, które mogą pojawić się w trakcie tego procesu. Niekoniecznie uważam, że istnieje jakikolwiek dobry lub zły sposób podejścia do procesu twórczego. Ale podejście do tego w sposób organiczny zapewnia mi zarówno strukturę, jak i swobodę, dzięki czemu mogę odkrywać i wykorzystywać swoją wyobraźnię, ale nie czuję się przytłoczony ogromem projektu ”.
Tworzyłeś głównie choreografię na scenę. Czy jesteś zainteresowany odkrywaniem tańca na filmie?
'JA miłość teatr na żywo. Ale tak, chciałbym zbadać taniec na filmie i wiem, że otworzyłoby to wiele kreatywnych możliwości dzięki temu, co można zrobić na filmie z montażem i efektami specjalnymi. Zobaczymy, co przyniesie przyszłość! ”
W zeszłym roku stworzyłeś fajny utwór z Broadway Dance Lab (BDL). Czy możesz nam opowiedzieć o pracy i doświadczeniach z BDL?
„BDL jest niesamowity! Kiedy próbujesz stworzyć nową historię za pomocą tańca, potrzebujesz dwóch zasobów: przestrzeni i tancerzy. BDL zapewniło mi jedno i drugie. Utwór, nad którym pracuję z moimi współpracownikami, Tonym Speciale, Adamem Faulknerem i Davidem Dabbonem, nosi tytuł Perfect Spiral i skupia się na… piłce nożnej! Zainspirowani prawdziwymi wydarzeniami, Perfect Spiral jest oryginalnym wydarzeniem teatru tańca, opartym na różnych znalezionych tekstach, w tym z prywatnych wpisów w dziennikach, wywiadów z piłkarzami, artykułów, badań naukowych i innych materiałów dokumentalnych należących do domeny publicznej. Główny bohater, 17-letni Zac Wegman, jest marzeniem każdego rodzica: jest przystojny, inteligentny, wysportowany i gotowy na pełne stypendium w dowolnej wybranej przez siebie uczelni. Jest tylko jeden problem… coś tajemniczego pożera jego mózg - CTE (Chronic Traumatic Encephalopathy). Perfect Spiral bada naszą miłość, obsesję i strach przed jednym z największych amerykańskich fenomenów: piłką nożną ”.
Jak to było występować w rocznicę Całkowicie nowoczesna Millie dla Fundusz aktorów ?
„Cóż, właściwie to była 16 rocznica otwarcia na Broadwayu. Łał! Było to prawdziwie magiczne doświadczenie, ale także niszczące nerwy. Nie występowałem od około 14 lat i nie jestem już przyzwyczajony do doświadczania tremy. Wyszedłem z praktyki. Nerwy wykonawcy są tak różne od nerwów po drugiej stronie stołu. Nie zdawałem sobie z tego sprawy, aż do półgodzinnego wezwania na szczyt programu! ”
JoAnn M Hunter w „West Side Story”. Zdjęcie dzięki uprzejmości LSG Public Relations.
Jaką radę dałbyś tancerzom, którzy chcą przejść od performera do kreatywności?
„Otaczaj się ludźmi, których szanujesz i podziwiasz, a następnie zrób wszystko, aby słuchać i uczyć się. Będziesz musiał spłacić swoje długi, to nie jest rzecz z dnia na dzień. Pracuj ciężko, pozostań pokorny i nigdy nie przestawaj się uczyć ”.
Czy możesz nam powiedzieć, nad czym pracujesz?
„Przed sobą pracowity rok. Mam zamiar być częścią laboratorium Projekt bez tytułu z Andrew Lloydem Webberem w kwietniu. Jesienią mam pracować przy produkcji poza miastem Znak czasu napisany przez Bruce'a Vilancha Szkoła rocka w Australii i Na zawsze w Alliance Theatre w Atlancie. Mam dużo na głowie, ale wszystkie nowe i ekscytujące projekty. Mam też nadzieję, że będę się dalej rozwijać Perfect Spiral tego lata. Bądźcie czujni!'
Więcej informacji na temat JoAnn M Hunter można znaleźć na stronie www.joannmhunter.com .
atmosfera sf
Mary Callahan z Taniec informuje.
polecany dla Ciebie
