Ginger Cox uczy w Broadway Dance Center. Zdjęcie: Eric Bandiero. Nasze ciało jest cudownie złożone i wielopłaszczyznowe. Jednak podzielony na najprostsze części jest zbiorem kości, mięśni, powięzi i innych rodzajów tkanek. Instrumentem tancerza jest dosłownie ich ciało. Im lepiej wiedzą, jak to działa, tym lepiej mogą go wykorzystać w pełnym zakresie. Ginger Cox, artystka tańca i pedagog z Nowego Jorku, podejmuje wyraźny i skoordynowany wysiłek, aby poprowadzić swoich uczniów w kierunku lepiej znając swój instrument . Cox wykłada na Pace University, Broadway Dance Center i jest twórcą Dancing Anatomy Workshops. Posiada tytuł magistra kinezjologii i jest certyfikowany jako specjalista od ćwiczeń korekcyjnych i trener osobisty z National Academy of Sports Medicine.
Ginger Cox. Zdjęcie: Dirty Sugar.
Cox całym sercem wierzy, że studiowanie anatomii (i kinezjologii) w szkolnictwie wyższym i wszystkie programy taneczne sprzyjają rozwojowi wszechstronni tancerze . Jedna zmiana perspektywy lub znaczące uświadomienie sobie ze studiów anatomicznych „może zrobić ogromną różnicę dla trenującego tancerza” - dodaje.
Cox stara się doprowadzić uczniów do tych objawień w sposób doświadczalny, na kilka różnych sposobów. Z jednej strony wykonywanie ćwiczeń technicznych z zamkniętymi oczami może dostarczyć kluczowych informacji kinestetycznych (dotyczących ciała) i może ukierunkować propriocepcję (poczucie ciała, jego pozycję i ruchy w przestrzeni). To pozwala uczniom naprawdę zachować stabilność, równowagę i wyostrzyć zmysły od wewnątrz.
Chociaż praca z zamkniętymi oczami ma swoje zalety, Cox podkreśla znaczenie obserwacji, która może stanowić „pętlę sprzężenia zwrotnego” „dla uzyskiwania informacji i przeprowadzania autokorekty. Podkreśla również, jak dużą wartość ma zadawanie pytań w celu rozeznania, gdzie inicjuje się ruch, a także uświadomienia, które grupy mięśni wykonują czynności lub stabilizują ciało. Cox uczy takich anatomicznych pojęć i faktów w sposób dostosowany do wieku (nawet jej najmłodsi uczniowie uczą się nazw kości i dużych grup mięśni). Dba o język, którego używa i upewnia się, że jest on użyteczny i ma zastosowanie. „Wielkie słowa nie są skuteczne, jeśli uczniowie nie potrafią powiązać ich ze swoim ciałem” - dodaje.
Cox zmienia podejście do poruszania się i treść zajęć. Często „składa” ten rodzaj nauki w bardziej konwencjonalne ćwiczenia techniczne. Takie podejście pozwala uczniom łatwiej uczyć się w ich własnych ramach czasowych. Jest też mniej prawdopodobne, że ich onieśmiela.
W szerszej perspektywie Cox chce, abyśmy zakwestionowali niektóre konwencjonalne języki taneczne, które nie są zgodne z nasza najbardziej aktualna wiedza anatomiczna . Na przykład, niektóre z anatomicznych metafor, których używamy w treningu tańca, pozostały niezmienione po prostu dlatego, że zawsze tak opisywaliśmy rzeczy - co, zgadza się, nie jest dobrym powodem, aby to robić dalej. Znalezienie stabilności w kostce to przykład Cox wyjaśnia, w jaki sposób niestabilność w rzeczywistości wynika z ruchu stóp.
Ginger Cox naucza. Zdjęcie: Eric Bandiero.
Podobnie, mówienie tancerzom, aby „podciągnęli się”, może nie być najskuteczniejszą wskazówką, ponieważ często sprawia, że tancerze myślą tylko o swoich mięśniach brzucha, a nie o kręgosłupie. „Wydłuż kręgosłup” jest bardziej trafne i uczy uczniów wykorzystania ich mięśni rdzenia. Cox kontrastuje z tradycją, rozpoczynając ćwiczenia od lewej strony ciała, stosując asymetryczne układy ramion i tworząc sekwencje inne niż en croix (ruch wykonywany do przodu, do boku, a następnie do tyłu). Pomaga to tancerzom zmienić ich oczekiwania i nawykowe wzorce myślowe, zreorganizować technikę i doświadczyć żywej reakcji fizycznej. Cox uważa, że nawykowe wzorce mogą prowadzić do dominującej strony i mogą powodować nierównowagę mięśniową u tancerzy.
Ogólnie rzecz biorąc, w swoim nauczaniu podkreśla rdzenną stabilność i więź na każdej płaszczyźnie. Prowadzi ćwiczenia świadomościowe i budujące siłę, o których można nawet powiedzieć, że są zabawne, takie jak np. Zabawa w „placek” z partnerem trzymając deskę.
Nauczycielom tańca zainteresowanym dalszą edukacją swoich uczniów w zakresie anatomii związanej z tańcem Cox poleca aplikacje do anatomii i artykuły w czasopismach oparte na dowodach z organizacji zajmujących się nauką tańca (takich jak IADMS). Poradziła im również, aby zastosowali inne metody treningowe (takie jak joga), wykorzystali elementy sportowe i, jeśli to możliwe, użyli szkieletu do pokazania kości w ruchu. Anatomię tańca postrzega i uczy jako naukę ścisłą, artyzm i kreatywność. Jest to ważne dla długowieczności tancerzy, zapobiegania kontuzjom i optymalizacji ich fizycznych możliwości, dodając najwyższą wartość do ich estetyki, uważa Cox. Jest oczywiste, że robi swoją część, aby podzielić się tą ważną wiedzą, aby tancerze mogli się bezpiecznie poruszać na dłużej i jak najlepiej.
Autor: Kathryn Boland z Taniec informuje.
