Lois Greenfield jest jednym z najbardziej znanych fotografów tańca naszych czasów. Jej innowacyjny styl zaowocował obrazami, które uchwyciły tancerzy w powietrzu, a te fotografie zdobiły okładki programów performatywnych i plakaty firmowe. Współpracowała z Australian Dance Theatre przy pracy zespołu, TRZYMANY , podczas którego Greenfield fotografuje tancerzy mieszkających na scenie przez cały spektakl. Tej jesieni wyda swoją najnowszą książkę obrazów, Lois Greenfield: W ruchu nieruchomym .
Ha-Chi Yu. Zdjęcie: Lois Greenfield.
Miło jest rozmawiać z Tobą o nadchodzącej książce, Lois Greenfield: W ruchu nieruchomym . Po pierwsze, po prostu opowiedz mi o sobie - Lois w pracy i poza pracą.
„Lois w pracy to tak naprawdę Lois w piaskownicy. Nigdy nie wychodzę na sesję z ustaloną koncepcją tego, jak powinny wyglądać zdjęcia. Moje zdjęcia są zawsze w duchu zabawy. Gdybym mógł wyobrazić sobie wynik, nie zawracałbym sobie głowy robieniem zdjęcia. To, co mnie interesuje przez te wszystkie lata, to fakt, że zdjęcia, które robię, wykraczają poza moją wyobraźnię ”.
Przeczytałem Twoje oświadczenie artysty i jestem naprawdę zafascynowany tym, jak mówisz o „czasie” i jak aparat rejestruje chwile, których normalne oko nie widzi. Co skłoniło cię do tego, by to zbadać i po co korzystać z tancerzy?
„Zaczynałem jako fotoreporter w latach 70-tych. Jako fotograf prasowy zostałem przydzielony do fotografowania przedstawień tanecznych, co było pod pewnymi względami trudniejsze niż opisywanie dramatów z życia. Wkrótce jednak zdałem sobie sprawę, że nie chcę dokumentować cudzej formy sztuki, ale tworzyć wyjątkowe chwile, które można zobaczyć tylko na fotografii. Podczas tej eksploracji eksperymentowałem, fotografując elektronicznymi lampami błyskowymi, aby uchwycić momenty niewidoczne dla ludzkiego oka.
Nie będąc zainteresowany fotografowaniem choreograficznych momentów, poprosiłem tancerzy o improwizację i wykonanie często ryzykownych ruchów, których nie da się wykonać w ramach zwykłego tańca. Rezultaty były zaskakujące, odejście od tego, czego ludzie oczekiwali od fotografii tanecznej. Obrazy wyglądały surrealistycznie, gdy tancerze zdawali się unosić w powietrzu, przeciwstawiając się grawitacji, i dać się złapać w pozornie niemożliwych chwilach.
Nieumyślnie stworzyłem nowy sposób fotografowania tańca i tancerzy, który był wtedy radykalny ”.
Jacinthe Burton, Jesus Olivera, Alyssa Maksym i Jason Garcia Ignacio z Eryc Taylor Dance. Zdjęcie: Lois Greenfield.
Myślę, że uosobieniem uchwycenia czasu, tancerzy i występów byłaby Twoja współpraca z Australian Dance Theatre i TRZYMANY . Ten program był niesamowicie udany. Opowiedz nam o tym doświadczeniu.
„Moja współpraca z Garrym Stewartem przy tworzeniu, wykonywaniu i trasach koncertowych TRZYMANY z pewnością było przeżyciem na całe życie.
brittney lee saunders zerwanie na snapchat
Wśród wielu rzeczy, które uwielbiałem w tym serialu, była koncepcja, że wyrywałem ułamek sekundy z strumienia choreografii, nadając temu momentowi solidność fotografii, wyświetlając ją przez 10 sekund, a potem zniknęła. To było jak złapanie ryby, a następnie wrzucenie jej z powrotem do wody….
TRZYMANY Zaczęło się od sesji zdjęciowej w Adelajdzie. Pracując w zwykły sposób, stworzyłem zdjęcia w stylu charakterystycznym dla Garry'ego. Te chwile zostały następnie osadzone w choreografii, abym, stojąc na scenie i strzelając do tańca, mógł je wydobyć. Po obu stronach sceny znajdowały się dwa rzędy moich świateł stroboskopowych, które zapalały się za każdym razem, gdy oddałem strzał. Wszystkie około 300 zdjęć, które robiłem każdego wieczoru, były wyświetlane w ciągu kilku sekund - bez edycji - na dwóch dużych ekranach na scenie.
W 2004 roku mieliśmy premierę spektaklu w operze w Sydney i koncertowaliśmy w Europie do 2007 roku.
Byłem dumny z tego, że podjąłem duże ryzyko. Każde zdjęcie, które zrobiłem podczas pokazu, było wyświetlane bez edycji na dwóch dużych ekranach na scenie. Nie było miejsca na błędy, ponieważ założeniem programu było przechwytywanie na żywo i natychmiastowa projekcja momentów z programu. Mimo że tancerze i ja stworzyliśmy momenty, w których zamierzałem kręcić, wciąż było nie lada wyzwaniem uchwycenie śmiałych, skomplikowanych manewrów tych niesamowitych tancerzy. To było jak ponowne bycie fotoreporterem z jedną szansą na zrobienie zdjęcia i to w strefie działań wojennych! ”
Jennie Clutterbuck. Zdjęcie: Lois Greenfield.
A teraz twoja najnowsza książka ukaże się w tym roku. Gratulacje! Opowiedz nam o tym.
' Lois Greenfield: W ruchu nieruchomym to moja pierwsza książka od 17 lat. Zostanie wydany amerykańską jesienią / australijską wiosną.
Moja pierwsza książka, Przełamywanie granic (1992), był debiutem mojego stylu fotograficznego. W Samolotowy (1998), włączyłem do scenariuszy różne elementy: chusty, puder, pióra, rurki, lustra i inne elementy.
Lois Greenfield: W ruchu zawiera nowe motywy, a także moje prace w kolorze. Wiele ze 150 zdjęć zawiera odblaskowe powierzchnie i tajemnicze scenariusze. Moja metoda pracy się nie zmieniła. Po prostu szukam teraz innego momentu, z innym typem tancerza, z radykalnie innym oświetleniem. Wynikało to z chęci pracy w zupełnie innym paradygmacie. Stawiam sobie różne ograniczenia: określona kompozycja pionowa, jedno górne światło, które zostało ustawione tak, aby część obrazu była zasłonięta ciemnością i każde ujęcie było solo, w którym widzimy tancerza w prywatnej chwili, pozornie nieświadomej kamery . Kiedy patrzę na tę serię zdjęć, mam wrażenie, że czas nie jest zatrzymany, ale mija mi przed oczami ”.
Z jakich momentów w swojej karierze jesteś najbardziej dumny?
„Jestem bardzo dumny z artystycznego ryzyka, które podjąłem wiele lat temu, kiedy na zleceniach zdecydowałem się nie fotografować tańca w tradycyjny sposób, ale eksperymentować z własnym podejściem, o którym wspomniałem wcześniej. Zrezygnowałem z pewności fotografowania konwencjonalnego obrazu dla niepewności podejmowania artystycznego ryzyka. Na szczęście się opłaciło!
Mary Carey van dyke
Jestem również dumny z ryzyka, w jakim podjąłem udział TRZYMANY . Nie kręciłem przedstawień tanecznych na scenie od 20 lat, ponieważ przeszedłem do fotografa studyjnego, z aparatem unieruchomionym na statywie i stałym miejscem, w którym tancerze mogli nagrywać swoje „chwile”. Kręcenie akcji na żywo przed publicznością, która widziała każdy mój strzał, było denerwujące ”.
Natalie Deryn Johnson. Zdjęcie: Lois Greenfield.
Kim jest tancerz (lub tancerze!), Do którego nadal chcesz strzelać?
„Nigdy nie miałem listy życzeń tancerzy do strzelania. Zawsze szukam tancerzy z wyjątkowym sposobem poruszania się, którzy z toku ruchu potrafią stworzyć cudowne ułamki sekund.
Nadal strzelałem do Paula Zivkovicha, który był w oryginalnej obsadzie TRZYMANY . Jego zdjęcie, wraz ze zdjęciem kolegi z obsady, Craiga Baryego, zdobi okładkę Lois Greenfield: W ruchu nieruchomym . Paul był muzą, odkąd spotkaliśmy się w Adelajdzie w 2003 roku, a w książce znajduje się 12 jego zdjęć, niektóre zrobione w ramach TRZYMANY a reszta w moim studio w Nowym Jorku.
W mojej najnowszej serii fotografii, którą zatytułowałem Jeden na jednego ponieważ obrazy są wystawiane praktycznie w naturalnej wielkości, pracowałem z wyjątkowo utalentowanymi i ekspresyjnymi tancerzami z Tajwanu. Są członkami zespołów tanecznych o bardzo różnych stylach. PeiJu Chien-Pott jest głównym tancerzem w Martha Graham Dance Company. I-Ling Liu tańczy z Bill T. Jones / Arnie Zane Dance Company, a Jye-Hwei Lin wystąpił z LeeSaar The Company, zainspirowany stylem ruchu Gagi.
Żadna z prac, które wykonaliśmy razem, nie nawiązuje do choreografii ani stylów ruchu tych trzech zespołów. Każdy z nich wniósł do mojego najnowszego dorobku własną poetycką i ekspresyjną osobowość. Te nowe obrazy obejmują jedną trzecią ze 150 fotografii w formacie Lois Greenfield: W ruchu nieruchomym ”.
taniec Olivera Steele
Twoje wskazówki dla początkujących fotografów tańca są…
„Fotografowie tańca nie mogą się doczekać, kiedy zobaczą chwilę, a potem decydują się na wykonanie zdjęcia, muszą to przewidzieć. Jeśli polegają na funkcji zdjęć seryjnych w swoim aparacie, istnieje duża szansa, że faktycznie przegapią świetne zdjęcie! Na warsztatach, które prowadzę w moim studio, uczestnicy używają mojego aparatu, który nie posiada funkcji zdjęć seryjnych. Jeśli tancerz skacze lub wykonuje frazę ruchu, robimy tylko jedno zdjęcie tego ruchu. Ten proces jest powtarzany niezliczoną ilość razy, oczywiście pod kierunkiem fotografów ”.
A Twoje wskazówki dla tancerzy, którzy są tematem, to…
„Zawsze proszę tancerzy, aby wyglądali na zrelaksowanych i upewniali się, że ich gesty płyną. Czasami tancerze tak przejmują się perfekcją swojej formy, że zdjęcie staje się sztywne. Dla mnie uczucie jest co najmniej tak samo ważne jak forma ”.
Nowa książka Lois Greenfield, Lois Greenfield: W ruchu , można kupić w dniuAmazon.com .
Elle Evangelista z Taniec informuje.
Zdjęcie (u góry): Paul Zivkovich, Sarah-Jayne Howard, Antony Hamilton i Lina Limosani z Australian Dance Theatre w „HELD”. Zdjęcie: Lois Greenfield.
polecany dla Ciebie
