Carmike Cinemas, Ft. Collins, CO
7 maja 2013
Jane Elliot.
Gwiazdy baletu mogą nie być traktowane tak samo jak elita Hollywood, ale niektóre z największych zespołów baletowych i operowych na świecie w końcu dostają szansę, aby uświetnić wielkie ekrany tych samych kin, co ich rodacy. Emerging Pictures, amerykańska całkowicie cyfrowa sieć teatralna, która specjalizuje się w alternatywnych treściach, wprowadza sztuki teatralne i programy kulturalne do głównych mediów poprzez serie takie jak Ballet in Cinema.
W deszczową wtorkową noc w Ft. Collins w stanie Kolorado, niewielu odważyło się odwiedzić Carmike Cinemas, aby wziąć udział w tego typu filmach. Jednak ci, którzy to zrobili, nie zawiedli się, gdy londyński Royal Ballet cyfrowo zaprezentował fantastyczny balet Christophera Wheeldona Alicja w Krainie Czarów Do świata.
To był zupełnie nowy sposób na przeżycie nocy w balecie, dający widzom zbliżenia ekspresyjnych twarzy tancerzy, nagrania zza kulis, a także możliwość nawiązania kontaktu z innymi członkami publiczności na całym świecie za pośrednictwem mediów społecznościowych. To był balet epoki cyfrowej, ale nie pomijał magii i intryg związanych z rzeczywistą produkcją.
Aby nie umniejszyć oczarowania występu tanecznego na żywo (film nigdy nie mógł w pełni zastąpić teatru na żywo), z powodzeniem służył dwóm celom: pozwolił każdemu i każdemu zobaczyć niezwykły taniec międzynarodowy w przystępnej cenie i pogłębił zrozumienie i pogłębił zrozumienie. uznanie dla formy sztuki.
trening siłowy dla tancerzy
Alice okazał się idealnym baletem dla tego nowoczesnego medium tańca, umiejętnie łącząc elementy wciągającej opowieści, ciekawej choreografii i nie z tego świata efektów specjalnych. Choreografia Wheeldona była żartobliwa, pełna wyobraźni i, czasami, odpowiednio, żartobliwa. Ten balet uwypuklił wiele wymiarów jego choreograficznego głosu, w tym biegłość w komedii. W III akcie jego hołd dla Rose Adagio od Śpiąca królewna - satyryczny kwintet tańczący między czterema nieszczęsnymi zalotnikami i tyranką Królową Kier, która skupiała się wokół talerza tart - był połączeniem ruchu i humoru w najlepszym wydaniu.
Edward Watson i Sarah Lamb w przedstawieniu „Alice’s Adventures in Wonderland” Christophera Wheeldona w Royal Ballet. Zdjęcie: Johan Persson.
bal choreografów
Jako Alice, Sarah Lamb była pełna młodzieńczej radości i nadziei, poruszając się poprzez balet, który wymagał wiele od jej młodej bohaterki. Jej godny zainteresowania, Federico Bonelli jako Jack and The Knave of Hearts, współpracował z Lambem z wdziękiem i łatwością, a także miał wiele okazji, aby pochwalić się swoimi umiejętnościami technicznymi.
Steven McRae jako stepujący Szalony Kapelusznik był genialnie rytmiczny i szalony w każdym swoim ruchu. Eric Underwood, który tańczył rolę Gąsienicy, falował po jego torsie, jakby nie miał kręgosłupa ani żeber. Edward Watson jako Lewis Carroll and the White Rabbit był energiczny i ożywiony. Ale ostatecznie to Zenaida Yanowsky, jako Królowa Kier, ukradła przedstawienie. W pełni zaangażowała się w totalitarną postawę i groteskową mimikę swojej postaci, wywołując największy śmiech małej, ale wdzięcznej publiczności teatru.
Balet był kolorowy i pomysłowy, wydobywając w każdym z nas wewnętrzne dziecko - a społeczność Twittera zgodziła się, że w przerwach w kinie nadawano mnóstwo przychylnych tweetów. To była piękna praca, która potrafiła zabawić, a jednocześnie podkreślać wyrafinowanie i umiejętności techniczne tak czołowego zespołu baletowego. To był zaszczyt obejrzeć produktIon, nawet z daleka w małym klubie filmowym w Kolorado.
Zdjęcie (u góry): The Royal Ballet przedstawia Alice’s Adventures in Wonderland. Zdjęcie: Johan Persson
polecany dla Ciebie
