Mocniej, lepiej, szybciej, silniej - Marlena Wolfe czyni ją wielkim i pomaga innym.
Leigh Schanfein.
Marlena Wolfe przeżywa kwintesencję amerykańskiego snu tanecznego. Wykonywała dzieła wielu znanych choreografów ubiegłego wieku, była członkinią popularnego i dużego zespołu tanecznego, była główną tancerką, a następnie reżyserem prób i repetytorką tego dużego zespołu tanecznego, choreografami dla własnej grupy niezależnych tancerzy, jest mistrzem i gościnnym instruktorem, koordynuje międzynarodowy program szkoleń zawodowych dla tancerzy przedprofesjonalnych i nadal występuje. Wydaje się, że wykorzystuje każdą chwilę każdego dnia, aby kontynuować dążenie do celu pracującej tancerki, nie tylko tworząc ścieżki do własnego doskonalenia, ale także przyczyniając się do rozwoju innych artystów. Dąży do czegoś większego, poruszając się po bardzo energicznym harmonogramie pełnym prób, edukacji, występów, administracji i życia towarzyskiego. Wierz lub nie, ale zrobiła to wszystko przed ukończeniem 30. roku życia.
Jestem pod wrażeniem Marleny od dnia, w którym się poznaliśmy i od tamtej pory odkryłem, jak bardzo jest zdeterminowana jako osoba i jako artystka. Wydaje się, że często oczekujemy, że nauczyciele tańca i administratorzy na wysokim szczeblu będą mieli wieloletnie doświadczenie, ponieważ profesjonaliści i studenci będą na tym domyślnie korzystać. Jednak Marlena stawia na głowie to pojęcie jako ktoś, kto potrafi wykorzystać swoją młodość i obecny status w profesjonalnym świecie tańca. Poprosiłem Marlenę, aby podzieliła się swoim doświadczeniem, decyzją o pójściu na studia, swoimi doświadczeniami z choreografami, takimi jak Robert Battle (założyciel Battleworks Dance Company i obecny dyrektor artystyczny Alvin Ailey American Dance Theatre), a także jej obecną pracę jako koordynator dwuletni program certyfikacji w Peridance Capezio Center, międzynarodowym centrum tańca w Nowym Jorku.
Byłeś członkiem Roberta Battle’s Battleworks. Jak wyglądała praca z Robertem?
Dołączyłem do firmy Roberta w 2007 roku. Praca z Robertem była błogosławieństwem. Robert miał wiele muz, z których najważniejszą była Erika Pujic, która była z nim przez ponad 20 lat. Miałem jednak zaszczyt i zaszczyt być twórczym narzędziem w siedmiu uznanych przez krytyków baletach, które stworzył podczas mojej czteroletniej pracy w zespole. Pierwszym baletem było solo, które stworzył na mnie pt Ona . W trakcie tego procesu od razu dowiedziałem się o wrażliwości Roberta na jednostkę i ludzkość. Każdy tancerz, z którym blisko współpracuje w procesie twórczym, jest muzą, na której zależy mu zarówno na tancerzu, jak i na osobie w tancerzu. Robert powiedział mi po procesie tworzenia solówki, że po pierwszym spotkaniu ze mną wiedział, że jestem osobą zdolną do wykonywania wielu zadań jednocześnie, wykonując ponad 1000 rzeczy naraz. To, że byłem tancerzem, który lubił poruszać się szybko, rozkoszując się wyzwaniem, zawsze chcąc podejmować ryzyko, byłem perfekcjonistą, dbającym o choreograficzną wizję Roberta i pragnącym je spełnić, i ogólnie wierzyłem w jego pracę… większość z tych cech opisuje każdą tancerz, który kiedykolwiek tańczył z Battleworks i dla Roberta. Nie dajcie się zwieść, przy całej stworzonej pracy Robert zachowywał poczucie humoru, które zawsze wywoływało śmiech ze łzami, bólem brzucha i ogólnie, nie może powstrzymać uczucia. To była zawsze jedna z moich ulubionych części podczas pracy z nim!
Jak przeszedłeś do roli asystenta Roberta podczas prób?
Zmiana była szybka! Mój pierwszy projekt z Robertem był w The Juilliard School, gdzie pomagałem mu w tworzeniu 33-minutowego baletu Już nie cicho . Spędziłem z nim pięć miesięcy, a on tłumaczył mi choreografię, od ruchu po inscenizacje, obrazy itp. Obsada była duża, łącznie 18 tancerzy. Dosłownie tłumaczył partie każdego tancerza, czasami choreografię trwającą 2-3 minuty. Robiłam dla niego ruch i zapisywałam inscenizację, kiedy szedłem z nim na następne spotkanie lub po rozpoczęciu prób, na kolejną próbę. Nie przychodził na pierwszą godzinę próby z tancerzami, a ja ustalałem ze mną choreografię, którą ustawił tydzień wcześniej. Możecie sobie wyobrazić moje zdenerwowanie z takim zaufaniem i wiarą, które wkładam w moje umiejętności pomagania mu w ten sposób oraz biorąc pod uwagę znaczenie tego projektu dla jego choreograficznego głosu. Nie byłam z nim dłużej niż pięć miesięcy, kiedy podjęłam ten projekt. Nauczył mnie tak dużo, że nie mogłem zacząć wyjaśniać, jak cenne było to doświadczenie, ponieważ wierzę, że doprowadziło mnie do tego, na jakim etapie mojej kariery jestem teraz. Był jednym z moich największych mentorów i nadal uczę się z moich doświadczeń, które z nim miałem.
Niedawno zacząłeś współpracować z choreografem Camille A. Brownem. Opowiedz nam o tym.
Camille zatrudniła mnie w Camille A. Brown & Dancers w lutym 2012 roku, więc jestem z nią dopiero nieco ponad dwa miesiące. Praca z Camille ożywia jej prace, które są jej własnymi, a Roberta - jego, ale moim odważnym zdaniem oboje są wycięci z tego samego materiału, jeśli chodzi o ciekawość ludzkości, co spełnia mnie jako artystę. Robert pomógł mi znaleźć poczucie bezpieczeństwa w moim głosie, a Camille dała mi możliwość odkrywania na nowo, dalszego odkrywania i rozwijania się w tym głosie. To ciągły i niekończący się cykl ewolucji artysty i nie mogę być bardziej wdzięczny, że dano mi możliwość kontynuowania tej ścieżki z Camille. Jeśli chodzi o pobłażanie sobie jako tancerka, jej wybuchowy i wymagający fizycznie ruch, a także jej wrodzona muzykalność są satysfakcjonujące.
Marlena z siostrami
Opowiedz mi o dorastaniu i tańcu w Ohio.
Dorastałem w małym miasteczku Champion. Mój tata prowadził farmę mleczną z moim dziadkiem, który był pradziadkiem na początku XX wieku. Mieliśmy ponad 300 krów, które traktowałam jak swoje zwierzaki. Byłam wiejską dziewczyną. Byłem dramatyczny w bardzo młodym wieku i moje siostry nazywały mnie Queenie. Kiedy nie bawiłem się na farmie ani nie pływałem w naszym basenie, tworzyłem sztuki i pokazy w mojej piwnicy, na które każdy musiał uczęszczać w domu. Zatrudniłbym moją chętną przyjaciółkę z sąsiedztwa do udziału i pokierowałbym nią. Przede wszystkim trenowałem w konkurencyjnym studiu tańca, Studio L Dance Center, przez 15 lat, zanim poszedłem do Marymount Manhattan College. Moja siostra Amanda była tam jedną z moich nauczycielek i to od niej ukształtowałem swoją etykę pracy. Rzucała mi wyzwanie i dodawała mi otuchy, widząc, jak się rozwijam, i wiedziała, że mam potencjał, by rozpocząć karierę zawodową. Wierzyła we mnie i zawsze będzie jednym z moich największych nauczycieli, obok moich wcześniejszych nauczycieli, Lindy Poniewasz i Tracie Lenox.
Nadal jesteś aktywnym wykonawcą, ale w 2011 objąłeś stanowisko koordynatora programu certyfikacji w Peridance Capezio Center, pracując z przedprofesjonalistami w programie typu collegiate. Co skłoniło cię do podjęcia tej pracy?
wysokość cheryl hines
Zawsze miałem potrzebę nauczania. Zawsze marzyłem o tym, by być kimś więcej niż nauczycielem w studio. Rozkwitam łącząc się ze studentami, będąc na ich poziomie i pomagając im znaleźć drogę przez mgłę, która istnieje między nimi a ich ostatecznymi celami jako aspirujących artystów. Zawsze miałem otwarty umysł i serce. Robię wszystko, co w mojej mocy, aby odejść od tego, co typowe, i odkryć, co jest wyjątkowe, gdy udzielam porad uczniom. Chciałem zaszczepić moje poczucie praktycznego, ale holistycznego szkolenia, aby studenci nie dali się wciągnąć w środowisko akademickie i byli naprawdę przygotowani do bycia artystami w prawdziwym świecie. Igal Perry, dyrektor programu, miał taką wizję. Dzięki swojej łasce pozwolił mi uczestniczyć w tej wizji i urzeczywistniać ją. Jestem wychowawcą, ale mam też mocną rękę. Wierzę w profesjonalizm na najwyższym poziomie. Profesjonalizm to szacunek. Szacunek to honor. Uhonorowanie naszej sztuki jako tancerzy to jedyny sposób, aby naprawdę się spełnić, odnieść sukces i usłyszeć nasz głos.
Zdjęcie na górze: Marlena Wolfe, Jaqlin Medlock
Wydane przez Dance Informa digital magazyn taneczny - wiadomości taneczne , przesłuchania taneczne & imprezy taneczne dla profesjonalnej tancerki, nauczyciel tańca i studentów tańca.
polecany dla Ciebie
