Taniec w szklanym domu. Zdjęcie: Jennica Maes. Do zmiany wystarczy jeden głos i wizja. Dwa mocne głosy i wspólna wizja bardziej współczującego świata tańca umożliwiły jednak Larisie i Ryanowi Eronemo stworzenie nowego modelu nauczania tańca w Taniec w szklanym domu w Sammamish w stanie Waszyngton. Larisa i Ryan są niezależnie odnoszącymi sukcesy tancerzami z imponującymi życiorysami, które obejmują profesjonalną pracę na koncertach, konkursach, akademickich i prywatnych obszarach tańca. Taniec to ich język, ale ich pasją jest rozwijanie wspierającej społeczności silnych jednostek. W tym celu Glass House Dance koncentruje się na zapewnieniu wysokiej jakości treningu dla każdego tancerza, niezależnie od poziomu technicznego czy przyszłych aspiracji. Studio ma już trzy miesiące i już spełnia swoje zadanie, by być miejscem, w którym każdy, kto przechodzi przez jego drzwi, czuje się jak w domu i bezpiecznie. Tutaj Dance Informa rozmawia z Larisą i Ryanem, aby dowiedzieć się więcej o tym, dlaczego ta misja ma kluczowe znaczenie dla celów szkolenia tańca przez tę parę.
Larisa i Ryan Eronemo z Glass House Dance. Zdjęcie: Jennica Maes.
Jak chcesz, aby uczeń czuł się, gdy wchodził do Glass House Dance?
„Chcemy, aby ludzie czuli się komfortowo. Taniec jest tak wrażliwą sztuką, a może być, i chcemy, aby czuli, że mogą być niedoskonali, naprawdę próbują się uczyć i potrafią się tam znaleźć ”.
Model studia tańca Glass House promuje trening taneczny jako katalizator społeczności. Podziel się, proszę, więcej o swojej filozofii wykorzystywania tańca w ten sposób.
„Wszystko, co robimy, robimy jako cała społeczność. Na przykład zamiast imprezy firmowej mamy imprezę w całym studiu. Próbujemy zburzyć ściany i etykiety i wszyscy stanowimy jedną grupę.
Staramy się tworzyć kulturę, w której ludzie czują się zaproszeni i mile widziani. Rodzice mogą oglądać zajęcia i spędzać wolny czas. Dzieci czują się bezpiecznie za lusterkami w jedną stronę, mogą być bezbronne i pracować nad swoim rzemiosłem. Jeśli dzieci muszą przyjść wcześniej lub zostać do późna, są naprawdę podekscytowane. Nikt nie chce wyjeżdżać. Mama lub tata przyjdą po nie, a dzieci bawią się z tyłu. Naprawdę staramy się stworzyć miejsce, w którym rodzice nie mogą się doczekać czasu w studio, a dzieci są podekscytowane i nie chcą wyjeżdżać. Staramy się, aby było to miejsce, w którym każdy czuje się mile widziany i komfortowy. Mamy nawet dzieci, które w dzień wolny od tańca przychodzą tylko po to, by spędzać z nami czas. To naprawdę fajne, że rodzice czują, że to bezpieczne miejsce dla ich dzieci. Chodzi o stworzenie miejsca i czasu dla dzieci, aby były dziećmi. Taniec nie jest najważniejszą rzeczą w szkole, są umiejętności społeczne. Pomyśleliśmy, że gdybyśmy mogli stworzyć przestrzeń, w której ludzie chcieliby być, mogliby też poradzić sobie z niektórymi innymi rzeczami.
Mamy również program Big Sis i Little Sis. Zapewniamy, że jest dostępny dla każdego, kto chce w nim uczestniczyć. Nie jest to wymagane, ale jest to dobry sposób, aby połączyć młodego tancerza ze starszym tancerzem, który może ich poprowadzić. Nasz program mentoringu rówieśniczego jest oparty na przypadku. W Glass House Dance nie ma wcześniejszych partnerstw ani par. To tylko wyciąganie nazwisk z kapelusza, a ty dostajesz to, kogo dostajesz i znajdujesz w tym wartość. To także dobre wprowadzenie z biznesowego punktu widzenia, aby zebrać razem wszystkie te różne grupy w studiu. Wzmacnia więź, którą wszyscy mamy ze sobą.
Studentka tańca w szklanym domu. Zdjęcie: Jennica Maes.
Dajemy również możliwości przywódcze każdemu z naszych studentów, który jest zainteresowany możliwościami przywódczymi. Dajemy uczniom szansę wzięcia na siebie obowiązków, a to pomaga im poczuć się bezpiecznie, ważnymi i nauczyć się cennych umiejętności życiowych. Szukamy ludzi, którzy mają odpowiednią postawę, motywację i nastawienie ”.
W jaki sposób Glass House Dance równoważy potrzeby nauczania uczniów chcących ćwiczyć na poziomie przedprofesjonalnym z potrzebami uczniów trenujących rekreacyjnie?
„Nie ma zajęć tylko dla zawodów lub tylko rekreacyjnych. Wszystko, co robimy, zależy od wieku, poziomu umiejętności i gatunku. To pomaga nam rozłożyć etykiety różnych zespołów, grup i programów oraz zbliżyć wszystkich do siebie. Wszyscy będziemy chodzić na zajęcia w tej samej grupie wiekowej i na tym samym poziomie umiejętności. Weź udział w zajęciach, aby wziąć udział w zajęciach. Plany prób są całkowicie oddzielne od zajęć. Wiele studiów łączy zajęcia z próbami i ma dwa różne światy w jednym studiu. Staraliśmy się uciec od tego jak najdalej, ponieważ to naprawdę dzieli społeczność. Cenimy każdego ucznia tak samo.
Wszyscy uczniowie są równi w naszych oczach. W naszej społeczności wszyscy są równi, bez względu na to, czy chodzą na jedne zajęcia i mają sześć lat, czy też mają wspaniały potencjał zawodowy i mają 17 czy 18 lat. Dzieci zawsze patrzą i się uczą. Jeśli widzą pracownika lub instruktora faworyzującego grupę lub tancerza, zauważają to. Widzą, na co kładzie się nacisk. Kiedy naprawdę skupiamy się na tym, że każdy jest wartościowym członkiem naszej społeczności, widzimy o wiele więcej uczniów traktujących się w ten sposób ”.
W jaki sposób upewniasz się, że twoi instruktorzy są weryfikowani w zakresie twojej filozofii nauczania?
„Czujemy, że świat tańca bardzo skupił się na nauczycielach. W jakimś dziwnym wszechświecie nauczyciel stał się gwiazdą. Nie podoba nam się kierunek, który poszedł. Czujemy, że uczniowie, klasa, są gwiazdami, a nauczyciele powinni być w tle. Uważamy, że jedną z największych rzeczy, które bierzemy pod uwagę przy zatrudnianiu kogoś, jest to, czy osoba ta jest prawdziwie i autentycznie pokorna, ciepła i zachęcająca.
Larisa i Ryan Eronemo z Glass House Dance. Zdjęcie: Jennica Maes.
Super zaopatrzone życiorysy są niesamowite, ale jeśli nauczyciel nie może połączyć się z uczniami i rodzicami, to CV nic dla nas nie znaczy. Ostatecznie nie chodzi o nich, chodzi o ucznia, o to, jak możemy go wydobyć i co myślą o tym jego rodzice. Szukamy cech, które nie zawsze pasują do tradycyjnego CV. Jeśli czujemy się dobrze z osobą na poziomie ludzkim, stwierdziliśmy, że ta osoba jest dokładnie tym, czego chcemy w studio. Staramy się znaleźć nauczycieli, którzy chcą i potrafią nauczyć dzieci samodzielnego myślenia. Chcemy tworzyć wyjątkowych tancerzy i artystów ”.
rodzina Kevina Beltona
Twoja oferta i harmonogram zajęć są zróżnicowane. Jak decydujesz, czy coś pasuje do Twojego harmonogramu?
„To było naprawdę szalone, próbując to rozgryźć. Nasz harmonogram prawdopodobnie zmienił się co najmniej 20 razy od czasu naszego otwarcia. Patrzymy na naszych rodziców i uczniów jak na naszych klientów i koncentrujemy się na kliencie. To nasza wiodąca zasada numer jeden. Nieustannie słuchamy naszej społeczności i podchodzimy do rzeczy jak do usługi concierge. To prowadzi nas do każdej decyzji, którą podejmujemy. Zaczynamy od tego, co jest dobre dla naszych uczniów, a co dla naszych rodzin, a następnie zastanawiamy się, jak możemy to osiągnąć z biznesowego punktu widzenia. W pewnym sensie to zaginęło w wielu studiach, gdy nauczyciele i właściciele stali się klientami i poczuli, że uczniowie mają szczęście płacić za zajęcia u nich.
Oferujemy również zajęcia próbne w każdym gatunku, abyśmy mogli zapoznać naszych uczniów ze wszystkim, co oferujemy. Mogli przyjść do hip hopu i zakochać się w jazzie. To pomaga nam z biznesowego punktu widzenia i pomaga uczniom być zadowolonymi z zajęć, na których są. Wzrastają w nich głębsza miłość do sztuki i są szczęśliwi na swoich zajęciach ”.
Studentka tańca w szklanym domu. Zdjęcie: Jennica Maes.
W jaki sposób koncentrujesz się na swojej misji, gdy robi się ciężko?
„Największą rzeczą, jaką robimy, jest znajdowanie czasu dla siebie i naszej rodziny. Istnieje niekończąca się lista „rzeczy do zrobienia”, a każdy właściciel studia ma tendencję do odczuwania, że na każdym etapie wszystko ma znaczenie krytyczne. Chociaż my też tak czujemy, przynajmniej raz w tygodniu staramy się cofnąć o krok i zrobić coś tylko dla siebie. Może to być nie praca przez cały dzień lub robienie śniadań z rodziną. Staramy się, aby nasze życie osobiste układało się dobrze, tak aby pracując w firmie, znaleźliśmy się w dobrym miejscu. Jeśli cierpi na tym nasze życie osobiste, tak samo dzieje się z naszą działalnością ”.
W którym momencie swojej kariery zdałeś sobie sprawę, że ten model biznesowy ma kluczowe znaczenie dla twojego szczęścia?
„To jest trudne. Przez lata mówiliśmy, że nigdy nie otworzymy studia. Punkt zwrotny był naprawdę dwojaki i mam nadzieję, że nie mówię zbyt dosadnie. Myślę, że widzieliśmy paradygmat, który obecnie przyjmuje branża. Jako instruktorzy prowadzący zajęcia na skalę ogólnopolską widzieliśmy niektóre szkodliwe skutki wyłączności. Przez chwilę czuliśmy, że możemy wpłynąć na pozytywną zmianę z punktu widzenia instruktora, a potem doszło do punktu, w którym poczuliśmy, że nie jesteśmy w stanie naprawić niektórych szkód, które widzieliśmy. Pomyśleliśmy, że jedynym sposobem, w jaki moglibyśmy wpłynąć na zmianę, było założenie własnego studia i stworzenie kultury, w którą wierzyliśmy - takiej, która zbuduje tancerza, a nie zburzy go.
Chcemy, aby uczniowie czuli się bezpiecznie i mogli podejmować ryzyko, ponieść porażkę i wiedzieli, że nic nie będzie trzymane nad ich głowami. Mogą po prostu być nimi. Widzieliśmy rzeczy, które nam się nie podobały, i wyruszyliśmy z misją stworzenia miejsca, w którym takie rzeczy nie miałyby miejsca i gdzie możemy rozwijać naszych uczniów w sposób, który uważamy za niezbędny dla dziecka. Życie jest już wystarczająco trudne, jeśli masz sześć lub 13 lat, a jako osoba dorosła nie jest łatwiejsze. Uważamy, że są rzeczy, z którymi ludzie nie powinni mieć do czynienia. Mamy nadzieję, że nasza społeczność i kultura, którą tworzymy, są miejscem, w którym takie rzeczy się nie zdarzają ”.
Wizyta www.glasshousedance.com i youtu.be/v7fPl20nvUQ aby dowiedzieć się więcej o Larisie, Ryanie i wszystkich rzeczach związanych z tańcem w szklanym domu. Glass House Dance można skontaktować się pod adresem lub 425-399-2353.
Emily Yewell Volin z Taniec informuje.
polecany dla Ciebie
