Sidra Bell. Zdjęcie: Umi Akiyoshi Photography. Dance Informa niedawno miała przyjemność spotkać się ze znaną tancerką Sidrą Bellem. Rozmawialiśmy o jej dzieciństwie, aktualnych projektach i wszystkim pomiędzy. Sprawdź to!
Czy możesz opowiedzieć o swoim pochodzeniu zarówno tanecznym, jak i szerzej? Jak zacząłeś jako choreograf? Był tam na aha moment, kiedy zdałeś sobie sprawę ze swojego „powołania”?
„W moim dzieciństwie zawsze pielęgnowano sztukę. Moi rodzice są muzykami, mój tata jest pianistą jazzowym i uczył w LaGuardia High School, a moja mama jest pianistką klasyczną. Od uczęszczania do szkoły Montessori po szkolenie w Dance Theatre of Harlem i Alvin Ailey, proces tworzenia był dużą częścią mojego dzieciństwa i taniec został mi wprowadzony w bardzo młodym wieku. Uwielbiam tańczyć, odkąd skończyłem 12 lat i zrobiłem kilka solówek dla siebie, z których część zaprezentowałem w liceum przez Ailey. Śpiewałem także w świeckim chórze, zajmowałem się pisaniem piosenek i uprawiałem sztuki wizualne. Pamiętam, jak wykreśliłem choreografię z postaciami z patyczków, odwzorowałem tańce na papierze. Więc tak naprawdę nie było chwili aha, ale raczej przedłużenie istnienia, które już istniało.
Sidra Bell Dance Nowy Jork. Zdjęcie: Umi Akiyoshi Photography.
Pójście na studia było świadomą decyzją o odejściu od oranżerii. Postanowiłem udać się do Yale, aby zbadać różnorodne, rygorystyczne zainteresowania. Mimo że ukończyłem historię, głęboko zanurzyłem się w produkcji tańca i założyłem Alliance for Dance w Yale College. Byłem również częścią firmy studenckiej, występując w jadalniach i innych przypadkowych miejscach na terenie kampusu. Samodzielnie wyprodukowałem swój pierwszy program w grudniu 2001 roku w Nowym Jorku podczas ostatniego roku, który zapoczątkował moją firmę. Potem zrobiłem MFA w SUNY Purchase i od tamtej pory pracuję w świecie tańca ”.
konkursy choreograficzne
Co najbardziej ekscytuje Cię w tańcu i jak angażujesz się w tę ekscytującą rzecz we własnej pracy?
„Mój impuls do tworzenia centrów wokół budowania wspólnoty. Chcę być „częścią” zamiast „przed”. Sieć artystów, z którymi można wchodzić w interakcje i angażować się, zasila moją pracę i napędza mój artyzm, a ja uwielbiam być mentorem dla innych. Społeczność pozwala, aby moja praca była wytworem wielu tożsamości, a nie tylko owocem mojej własnej perspektywy, która otwiera świat nieskończonych możliwości. Jedno z moich ulubionych pytań, które zadaję sobie i mojej społeczności, brzmi: „Jakie propozycje możemy przedstawić jako artyści?” ”
Jakie dzieła sztuki lub teoria najbardziej Cię inspirują w Twojej praktyce?
„Brzmi banalnie, ale podnieca mnie muzyka i znajdowanie dialogu z dźwiękiem. Wiele moich wyobrażeń pochodzi z przestrzeni dźwiękowych. Dla mnie muzyka działa jak empatyczny język i gra na poczuciu uniwersalności, otwierając aktywną przestrzeń snu podświadomości, która pozwala mi wejść w twórczy nurt. Obecnie jestem w fazie rozwojowej z pedagogiką i wycofałem się z czytania i oglądania. Zaklęcie i tak jest wystarczająco silne. Postrzegam siebie jako gąbkę, przywłaszczacza języka integrującego idee zebrane podczas podróży, badań i własnej praktyki cielesnej ”.
Sidra Bell Dance Nowy Jork. Zdjęcie: Umi Akiyoshi Photography.
lispyjimmy dziewczyna
Kiedy zaczynasz nowy utwór, jaka jest pierwsza rzecz, którą robisz? Czy w Twojej pracy jest miejsce na sens?
„Większość mojej twórczości rozwija się w sposób nieliniowy ze smorgasbordu ruchów i fraz i zawsze towarzyszy mu dźwięk. Większość fraz zaczyna się od tego, że moi tancerze odzwierciedlają moją improwizację, a ja nieustannie wybieram pomysły, które pojawiają się podczas naszej wspólnej praktyki.
Zawsze myślałem o sobie jako o abstrakcjonistce, ale zacząłem czuć się bardziej komfortowo w nadawaniu znaczenia abstrakcjonizmowi i coraz bardziej lubię opowiadać historie w ostatnich latach. Znaczenie ma kontekst z natury, a ten kontekst sam w sobie wytwarza znaczenie. Często czuję, że wszystko znaczy jednocześnie nic i wszystko jednocześnie i uważam, że okrągłe narracje, obrazy i surrealizm najlepiej oddają tę intuicję ”.
Jakie jest Twoje największe osiągnięcie życiowe?
jason gaviati wiki
„Zawsze jestem w podróży, aby odkryć cel. Nadal istnieją punkty orientacyjne i zdarzają się często. Często jestem pod wrażeniem małych postępów i codziennych osiągnięć. Te chwile wychodzenia poza twoje ciało. Generalnie nie skupiam się na dużych szczytach, ale gdybym miał wybrać jeden, byłby to powrót do Ailey. Okrągły moment okazji, kiedy pracuję dla moich nauczycieli. Czuję się jak strażnik tej formy sztuki, odpowiedzialny i uprzywilejowany, by ją przekazać ”.
Czy możesz mówić o MODULE? Co zainspirowało Cię do rozpoczęcia programu ?
„Siedziałem w Starbucksie w 2015 roku. Wielu współpracowników odchodziło od firmy i było mi bardzo smutno. Jak mogłem kiedykolwiek znaleźć taką wyjątkową grupę? Ostatni utwór, który grupa wykonała razem - Niezidentyfikowane ciała - wszystko to była improwizacja trwająca przez cały czas i wiedziałem, że muszę znaleźć bestie, które mają wytrzymałość, by podtrzymać idee i obrazy. Zacząłem więc MODUŁ, aby znaleźć współpracowników, używając formatu rezydencji, aby móc zobaczyć ludzi w kontekście czasu trwania. Było sześć dni pracy w studio i przesłuchanie siódmego dnia. Od tamtej pory MODULE coraz bardziej oddalał się od sfery procesu odsłuchowego i zamiast tego służy jako laboratorium interdyscyplinarnej, międzypokoleniowej zabawy, cierpliwości i empatii. Wspólna praktyka nie poświęcona mojemu własnemu fizycznemu słownictwu, ale nasz praca.'
Co dalej dla Ciebie i Sidra Bell Dance New York?
„Następny jest interdyscyplinarny projekt w Słowenii, w ramach którego wraz z tancerzami będziemy współpracować z projektantem wizualnym, kompozytorem, reżyserem chóru i dramaturgiem nad utworem pt. Threnos (czyli gardło), którego premiera odbędzie się w kościele 20-21 marca. Staram się dzielić kreatywną odpowiedzialnością, być częścią czegoś większego niż ja. Potem w czerwcu mamy następny MODUŁ ”.
obecność na scenie dla tancerzy
Charly Santagado z Taniec informuje.
polecany dla Ciebie
