Przez Chelsea Thomas z dnia Dance Informa .
Choreograf z Atlanty, Blake Beckham, dorastał jak wiele małych dziewczynek - tańcząc po całym domu i entuzjastycznie uczęszczając na zajęcia taneczne w swoim rodzinnym Miami. Jednak nigdy nie myślała, że zostanie profesjonalną tancerką, a tym bardziej choreografem. W końcu to tylko fantazja z dzieciństwa, prawda?
Jednak dzisiaj Beckham jest współdyrektorem artystycznym The Lucky Penny, organizacji artystycznej non-profit, która służy jako punkt wyjścia dla jej choreografii, platforma do prezentacji innych współczesnych artystów oraz organ zarządzający przenośnym miejscem występów Dance Samochód ciężarowy.
Beckham od lat jest silnym głosem na scenie tanecznej w Atlancie, a teraz produkuje kolejny oryginalny, wieczorny utwór, który ma nadzieję rozszerzyć jej zasięg na cały kraj. Praca, zatytułowana Dearly Departures , będzie miał swoją premierę w DramaTech Theatre w Georgia Tech w dniach 24 lipca - 3 sierpnia.
Beckham niedawno podzieliła się swoją wizją pracy przy filiżance kawy w Cafe at Cakes and Ale w Decatur, modnej społeczności niedaleko Atlanty. Kiedy deszcz padał na okna kawiarni, zdradziła nam swoje inspiracje do tego utworu, co odżywia jej proces choreograficzny, jak wykorzysta swój czas podczas nadchodzącej rezydencji w Portland i jakie są jej cele na następny sezon w życiu.
Więc Blake, zacznijmy od omówienia Twojej inspiracji dla Dearly Departures. Jaki był początek tej pracy?
„Często zdarza mi się, że kiedy zaczynam nowy projekt, zaczyna się on od konkretnego, pojedynczego obrazu wizualnego. Zwykle staje się to punktem wyjścia dla długiego procesu badawczego, który prowadzi mnie w nowe miejsca i różne warstwy.
W tym konkretnym utworze zaczęło się od bardzo konkretnego obrazu, który jest tablicą odlotów, taką, jaką można znaleźć w przestrzeni przeznaczonej do podróży, czy to na terminalu lotniska, czy na stacji kolejowej.
W szczególności zafascynowały mnie te stare znaki, które już rzadko się widuje. Nazywa się je deskami dzielonymi. Możesz sobie wyobrazić stare tablice, które przewijają każdą literę, która wydaje charakterystyczny stukot, czyli właśnie to. Na stacji kolejowej w Filadelfii został jeden, ale są one w większości przestarzałe. Bardzo zainteresowały mnie obrazy wokół przestrzeni związanych z podróżami i tranzytem, w szczególności tego rodzaju tablice. Więc tworzymy jeden do tej pracy. Będzie to jedna z koncepcyjnych kotwic naszej pracy, a także jedno z technicznych wyzwań podczas tworzenia własnych ”.
Blake Beckham. Zdjęcie: Bobbi Jo Brooks.
Kto będzie z Tobą współpracował przy pracy?
„To praca, którą tworzę z obsadą pięciu niesamowitych tancerzy. Naprawdę nie potrafię nawet powiedzieć wystarczająco dużo o tym, kim są, o tym wszystkim, co dla mnie robią i jak odżywiają mój proces twórczy. To super ludzie, niesamowici ludzie…
[Jeśli chodzi o planszę z dzieloną klapą] Pracuję z niesamowitym zespołem ludzi, którzy zastanawiają się, jak zrobić to od podstaw. To inżynieria mechaniczna, projektowanie przemysłowe i elektromechanika w jednym. Opiera się na zupełnie nowym zestawie umiejętności i dlatego przyciąga całą nową społeczność ludzi do naszego procesu twórczego, aby rozwiązać problemy i stworzyć ten kawałek scenerii - chociaż moim zdaniem jest to znacznie więcej niż tylko kawałek scenerii. Jest to również instalacja wizualna sama w sobie, a także instalacja dźwiękowa. Będzie bardzo głośno. Z przyjemnością rozmawiałem o tym z Paulem Kayhartem, który będzie kompozytorem tego wieczoru. Obecność znaku zdecydowanie wpływa na środowisko dźwiękowe, które tworzymy. ”
Kim są tancerze, z którymi pracujesz? Czy to tancerze, z którymi pracowałeś w przeszłości?
„Nie prowadzę zwykłej firmy w tradycyjnym sensie. Obsadzam moich tancerzy na zasadzie od projektu do projektu. W tym projekcie trzech tancerzy to tancerze, z którymi pracowałem w przeszłości. Dwa są zupełnie nowe. Tancerzami są Claire Molla, Alisa Mittin, Alex Abarca, Erik Thurmond i Anna Bracewell. Praca z nimi to wielki dar ”.
Jak opisałbyś tę pracę?
„Opisałem ten utwór jako medytację na odległość, odejście i stratę. Skupia się na przestrzeniach przejściowych inspirowanych tymi miejscami tranzytu. Pracowałem z obrazami tranzytu, a także obrazami związanymi z różnymi środkami komunikacji.
Dla mnie patrzenie na samą tablicę i zobaczenie, jak się przełącza, łączy się z ideą centrali i ludźmi próbującymi komunikować się na odległość. W środowisku akustycznym jest więc wiele elementów związanych z telekomunikacją, na przykład sygnały wybierania i sygnały zajętości. To zmotoryzowany, abstrakcyjny krajobraz, który przypomina o połączeniach i transporcie ”.
Czego publiczność powinna oczekiwać pod względem choreografii i ruchu fizycznego?
„Wiele naszych badań w zakresie badań choreograficznych dotyczących większych tematów dotyczy bliskości i odległości (w zakresie formy choreograficznej) oraz intymności i pustki (jako pojęcia fizyczne). Jest więc dużo pracy w partnerstwie i badania natury kontaktu. . ”
Czy powiedziałbyś, że kontakt improwizacja jest głównym źródłem tego, co będzie widoczne w końcowej pracy?
„Jak dotąd w utworze jest dużo pracy z kontaktem improwizacją. Myślę, że badamy stan izolacji, jak również nawiązywanie kontaktu… Interesują mnie również dwa bardzo różne stany bycia, bycia obecnym i bycia obecnym, ale nie do końca. Wiele razy, gdy ludzie doświadczają straty, mogą odczuwać poczucie bezcielesności, tak jakby musieli się odłączyć, aby sobie z tym poradzić. Tak więc badaliśmy w naszych ciałach poczucie izolacji kontra całkowite pozbawienie ciała, a później, jak ponownie wkraczasz w teraźniejszość. To też mnie interesuje ”.
Inny niż Dearly Departures , nad jakimi innymi projektami obecnie pracujesz?
„Jeśli chodzi o choreografię, to jest teraz moim jedynym celem. Ale Lucky Penny ma kilka rzeczy się dzieje. W czerwcu jesteśmy bardzo podekscytowani współpracą z Emory [University]. Będziemy przebywać w Emory na programie, który nazywają „Breaking Ground” przez dwa tygodnie. Zasadniczo Emory przedłożył nam tę możliwość, abyśmy byli kuratorami dwóch tygodni zajęć. Więc wykorzystam trochę czasu w studio do pracy Dearly Departures . Następnie zaprosiliśmy również Coriana Ellisora, lokalnego choreografa, aby również wykorzystał czas studyjny na opracowanie nowego projektu.
Tancerze Alex Abarca, Alisa Mittin i Claire Molla występują w pracy Beckhama „Threshold” z 2012 roku, na której scenografię przygotował Mack Scogin Merrill Elam Architects. Zdjęcie: Bobbi Jo Brooks.
Zaprosiliśmy również artystów spoza miasta, Melissę Krodman i Kelly Bond. Będąc tutaj, zamierzamy dać im czas w rezydencji na pracę nad nowym utworem, a także na bezpłatne wykonanie ich utworu pod tytułem Kolonia , duet, który z powodzeniem koncertują przez ostatni rok. Jesteśmy naprawdę podekscytowani, że Lucky Penny może zaprezentować tę pracę i zaoferować ją bezpłatnie publiczności. Myślę, że to będzie naprawdę wyjątkowe i niezapomniane.
Następnie we wrześniu będę w Portland w stanie Oregon. Jestem podekscytowany zmianą scenerii i odświeżeniem w nowym środowisku, po prostu ożywieniem. Będę w Performance Works NorthWest. W tej chwili myślę, że zamierzam zrobić Dearly Departures i dowiedz się, co będzie dalej z tym materiałem. Po premierze całonocnej pracy w Atlancie prawdopodobnie wykorzystam ten czas, aby ponownie uzyskać dostęp do pracy i wejść do niej ponownie. Następnie zadam sobie kilka pytań na ten temat, na przykład „Gdybym miał stworzyć krótszą wersję, jak by to wyglądało?” Ponadto, gdybym miał ją pociąć na odcinki, jak by to wyglądało? „Ja”? Przyjrzę się również, jakie są zastosowania dydaktyczne tego materiału, gdybym miał go rozłożyć na warsztaty, jak by to wyglądało?
Moim ostatecznym celem jest stworzenie bardziej przenośnej wersji Dearly Departures że mógłbym koncertować w 2015 roku. Przez ostatnie kilka lat robiłem te naprawdę duże i niepowtarzalne projekty, w których nie było możliwości koncertowania. Chociaż były świetne, myślę, że teraz będę mógł udostępniać swoją pracę większej liczbie społeczności. Więc z Dearly Departures , Jestem bardzo zamierzony ”.
Gratulujemy zdobycia nagrody Tanne Foundation Award 2013! Co to było?
„Rozpłakałem się, kiedy się dowiedziałem. Właściwie zarówno ta nagroda, jak i nagroda Roberta Rauschenberga były zaskoczeniem. To były nagrody, do których byłem nominowany i o które się nie ubiegałem, więc było to dla mnie zaskakujące i zmieniające grę. To było naprawdę wzmacniające.
Po mojej pracy Próg , która była tak duża i rygorystyczna, że byłem tak wyczerpany. Byłem wdzięczny sobie nawzajem i wyczerpany. Byłem naprawdę w miejscu, w którym kwestionowałem mój zrównoważony rozwój jako choreografa, myśląc: „Boże, ta praca tak wiele mnie wyczerpuje! Czy mogę to robić dalej? ”Byłem w jakimś ciemnym i zagmatwanym miejscu, a potem przyszły te nagrody. To było tak, jakby mały aniołek wskoczył mi na ramię i powiedział: „Nie poddawaj się!” Oprócz środków finansowych posiadanie zachęty jest po prostu tak znaczące ”.
„Dearly Departures” Blake'a Beckhama zostanie zaprezentowany w DramaTech Theatre 24 lipca - 3 sierpnia. Więcej informacji można znaleźć na stronie www.blakebeckham.org .
Wśród współpracowników „Dearly Departures” są:
Malina Rodriguez (scenograf i dyrektor artystyczny współdyrektor artystyczny The Lucky Penny Founder i dyrektor Dance Truck)
Danny Davis (dyrektor techniczny)
Paul Kayhart (oryginalny projekt dźwięku)
Brent Glenn (projektowanie oświetlenia)
Jane Garver, Julia Hill, Brandon Ross i Myron Lo (zespół znaków Split-flap)
prawdziwe jedzenie barre
Zdjęcie (u góry): Blake Beckham. Zdjęcie: Bobbi Jo Brooks.
polecany dla Ciebie
