Hamilton Stage, Rahway, New Jersey
27 października 2013
Stephanie Woodard.
Lustrzana kula dyskotekowa obracająca się nad sceną nadała ton Ballets podczas poranku Twist z 27 października na Hamilton Stage w Rahway w stanie New Jersey. Kiedy publiczność wkroczyła do 200-osobowego teatru, z kieliszkami szampana w dłoni, błyszczące refleksy dały jasno do zrozumienia, że ten ostatni z trzech występów nie będzie obejmował tylko klasycznych kroków.
Z pewnością spotkał nas również wielki plusk showbiznesu - w popowych akompaniamentach reżysera muzycznego Steve'a Gaboury'ego, w błyszczących kostiumach Catherine Zehr ze spotkań Vegas z Paryżem i choreografce Marilyn Klaus Koktajl Godzina, zestaw baletowy, który mruga do obrazów za kultowymi napojami.
Dowodem na to był taniec, a Dorothea Garland i Kimberly Giannelli dostarczyły. Przebijali się przez rock and rolla Sputnik i niegrzeczna uczennica Świątynia Shirley, odpowiednio, z tego rodzaju teatralną inteligencją, która sięga, chwyta publiczność i nie pozwala im nawet mrugnąć, dopóki się nie skończy.
W Stokrotka, Kelsey Gibson oferował równie dużo charyzmy, choć w niższej tonacji. Promieniowała spokojem jako święta postać czczona przez trójkę dziecięcych akolitów - Makaylę Dean, Vanessę De Jesus i Crystal Mosquera. Port de staniki Cynthii Dragoni były tak wdzięczne i ekspansywne, że wydawało się, że unosi się nad nimi Manhattan Senny krajobraz po godzinach. Marissa Frey zauroczyła się biały Rosjanin Romantyczno-baletowej sceny weselnej, a Aengus Ortiz i Michael Dominguez obijali się na slapsticku jako pojedynek pianistów koncertowych w Szkocka na Rachmaninowie .
Najważniejsze fragmenty występów z wcześniejszych jesienią: In Mai Tai, Lily Balogh zręcznie udekorowała balet port de bras gestami hula, jakby tworzyła hawajskie lei w tanecznej formie. W Roy Rogers, zagrała syrenę komiksową - Lucille Ball, jeśli występowała w New York City Ballet, tak jak Balogh. Bardzo docenia użycie baletu przez Klausa jako szkieletu do zmysłowego ruchu, olśniewających charakteryzacji i skomplikowanych tematów. W tańcu Balogh wszystkie wielkie, nieskazitelne klasyczne drogowskazy są obecne, ale nie są one jej celem. Chodzi o smakowitość w dotarciu do celu.
Chociaż jesteśmy na temat soczystych, olśniewających i skomplikowanych, w ostatnich wystąpieniach Erin Gallagher pogłębiła swoją interpretację powieści Klausa Świder ręczny, choreografia do jazzowego lamentu „You’ve Changed”. Kiedyś chodziło o przezwyciężenie tragedii, teraz taniec polega na jej obejmowaniu i przekraczaniu jej. Gallagher en pointe stawia na tęsknotę, a jej głęboka górna część ciała kołysze się wokół melancholii, jej piruety pokazują nam ulgę. Widzimy, jak wielki może być duch ludzki.
W ciągu ostatniego roku Ballets with a Twist grało bardzo dużo. Grupa pojawiała się w Nowym Jorku i w całym kraju w teatrach, w atrium Davida Rubensteina w Lincoln Center oraz w nocnych klubach, w tym na pokazach prezentowanych przez impresario Beto Suttera w eleganckim hotspot na Manhattanie, Stage 48. zakres tancerzy. Zyskują więcej swobody, jeśli chodzi o choreografię, zwłaszcza w występach w klubach nocnych, które przypominają występy nowej generacji - seksowne, rozgarnięte i eleganckie.
Na scenie Hamiltona Emily Anton miała wiele okazji, aby przetestować swój ogromny zasięg. W Absynt, Anton zanurkował i wirował przez mroczny świat wyblakłej dziewiętnastowiecznej paryskiej piękności. W Krwawa Mary, zaatakowała okrutne kroki , z ich nieprawdopodobną równowagą i ciężkim zachwytem. Kostium, który Zehr stworzył do tej roli, miał plisowaną, ciemnoczerwoną spódniczkę tutu i wysadzany klejnotami stanik, który był równie wspaniały i nieugięty jak szlachetna dama.
Anton był także wiodącą dziewczyną w sweterku Zambi, finał pełnego zespołu z niesamowitą muzyką i futurystycznymi kostiumami z lat pięćdziesiątych. Projekcje z czynnikiem strachu w stylu retro ostrzegały przed atakiem nuklearnym, a po apokalipsie pokazywały kąpiące się piękności zanurzające się w basenach przy wspaniałej muzyce dętej. Panie z Zambi Korpusy poruszały się po świecie science fiction w srebrzystych, plisowanych hełmach, które wyglądały jak mini Muzea Guggenheima na głowach. Tancerze wydawali się równie gotowi na artystyczne przyjęcie koktajlowe lub katastrofę.
Ale czy w takim razie nie jesteśmy wszyscy w dzisiejszych czasach?
Zdjęcia: Balety z Twistem Godzina koktajlu. Zdjęcia: Joseph Zummo.
polecany dla Ciebie
