Laura Di Orio.
Podczas gdy wydaje się, że każdy choreograf ma swój własny proces tworzenia dzieła, większość z nich ma wspólną siłę napędową: muzykę. Niezależnie od tego, czy choreografia wywodzi się z utworu muzycznego, czy choreograf musi szukać muzyki dostosowanej do potrzeb ruchu, znaczenie związku między tańcem a towarzyszącą mu muzyką jest niezaprzeczalne. Tutaj Dance Informa rozmawia z kilkoma choreografami o ich muzycznych inspiracjach i procesach.
Co cię inspiruje muzycznie? Co takiego jest w pewnym utworze muzycznym, który porusza Cię do choreografii?
Christopher Liddell i tancerze. Zdjęcie: Bill Hebert
Christopher Liddell, choreograf tańca teatralnego
www.cliddellchoreography.com
Po pierwsze, muszę czuć jest w trzewiach, czy to dlatego, że teksty snują wspaniałą opowieść, czy też sama muzyka tworzy mocny obraz. Kluczowa jest świetna aranżacja, zawierająca co najmniej trzy „akty” lub części: intro fabularne, ekspozycja i / lub konflikt, rozwiązanie. I lubię, gdy jest to wystarczająco chwytliwe, aby publiczność nuciła, gdy wychodzili.
Lar Lubovitch, choreograf, Lar Lubovitch Dance Company
www.lubovitch.org
Nie jest to całkowicie świadome, ale z pewnością szukam czegoś, co sprawia, że muszę tańczyć i co wyzwala moje wewnętrzne oko. Moja reakcja na muzykę jest w efekcie tworzeniem action painting dla muzyki.
Co jest dla Ciebie najważniejsze - choreografia czy muzyka?
Mike szuka na twitterze
Lydia Johnson, choreograf, Lydia Johnson Dance
www.lydiajohnsondance.org
Myślę, że to się zmieniło. Kiedyś była to najpierw muzyka, ale w ciągu ostatnich czterech, pięciu lat to, co zaczęło się dziać, było czymś, nad czym pracuję, rodziło się samoistnie i rozwijało się niezależnie od muzyki. Zaczynam czuć lub widzieć obrazy, a potem szukam muzyki, która zadziała. Więc teraz coś ode mnie wychodzi, a potem przechodzę przez muzykę, aby znaleźć to, co zadziała, aby zaspokoić te potrzeby.
Adam Barruch Taniec w „Lapse”. Zdjęcie: Nan Melville
Adam Barruch, choreograf, Adam Barruch Dance
www.adambarruch.com
Zwykle znajduję utwór muzyczny, który kocham i odtwarzam go w kółko podczas tworzenia w studiu. Robię to po to, aby wytworzona praca fizyczna była przesiąknięta środowiskiem, które tworzy muzyka. Innym razem wracam do listy odtwarzania na moim komputerze, która jest pełna muzyki, do której nigdy bym nie choreografował, ale jest po to, by mnie inspirować.
Christopher Liddell
Muzyka jest dla mnie zawsze najważniejsza. Mój proces wygląda następująco: wybieram piosenkę, następnie liczę ją i dzielę na sekcje, zmniejszając techniczne aspekty. Jeśli piosenka ma tekst, zazwyczaj opieram taniec na historii piosenki. Pracuję w stylach teatru muzycznego. Zwykle nie wykonuję abstrakcyjnych prac. Chcę, żeby publiczność wiedziała, co się dzieje, a wybór muzyki musi to wspierać.
Jak znajdujesz muzykę, do której chcesz choreografować?
Lar Lubovitch
Właściwie chodzę na wiele koncertów muzycznych. Lubię uczestniczyć w wydarzeniach muzycznych na żywo. Jeśli znajdę kompozytora, którego lubię, szukam dużo muzyki tego kompozytora i wybieram konkretny utwór ze wszystkimi składnikami, których szukam.
Lydia Johnson
Teraz, ze względu na Internet, używam połączenia Pandory i iTunes. Wrzucam kompozytora, tworzę stację na Pandorze i puszczam ją, robiąc inne rzeczy. Wtedy usłyszę kogoś, kto jest naprawdę interesujący i podchodzę do niego i dowiem się, kto jest kompozytorem. To sposób na znalezienie podobnych kompozytorów. Uwielbiam Internet do wyszukiwania muzyki. Życie całkowicie się zmieniło. Pamiętam, że musiałem przejść przez ulicę do sklepów z płytami lub do starych sklepów z płytami i siedzieć tam, patrząc na okładki, próbując odgadnąć, czy byłbym tym zainteresowany, ponieważ nie można było słuchać fragmentów.
Christopher Liddell
Zwykle wybieram piosenkę, którą znam od lat. Mam tę zdolność zapamiętywania każdej nuty i instrumentacji w piosence. Doprowadza ludzi do szału, kiedy nucę wszystkie dźwięki szalonej trąbki jazzowej! Przez długi czas, kiedy naprawdę dobrze poznałem piosenkę, pewnego dnia zdaję sobie sprawę: „Och, mogę coś do tego choreografować!”
Czy układasz choreografię tak, aby tancerz stał się muzyką, czy raczej jest to partnerstwo między ciałem a muzyką?
Lydia Johnson tańczy w „Summer House”. Zdjęcie: Brian Krontz
Lydia Johnson
Myślę, że niektóre z nich. Myślę, że są miejsca, w których ciało przenosi linię muzyki i są takie, w których myślę, że jest to kontrapunkt. Są części utworów grupowych, w których różne skupiska ludzi będą w tym momencie muzyką lub określony ruch będzie odzwierciedlał muzykę w tym momencie, ale jest też dużo kontrapunktu. Jest to więc prawie duet z muzyką, a tancerze wyrażają coś, co muzyka sprawia, że czuję, ale niekoniecznie nuta za nutą lub dokładnie to, co dzieje się w muzyce.
Christopher Liddell
W swojej pracy staram się stosować metodę Balanchine: taniec do muzyki. Myślę, że moim zadaniem jest namalowanie obrazu muzyki. Taniec i jego muzyka powinny być całkowicie połączone. Moim celem jest, aby ruch wzmacniał muzykę, tak aby publiczność „słyszała” ją wizualnie i „widziała” słyszalnie.
Kim są Twoi ulubieni artyści lub kompozytorzy?
pochodzenie etniczne lilii aldridge
Christopher Liddell
Uwielbiam Johna Williamsa. Jego muzyka jest więc kultowy z dużym użyciem mosiądzu. Zazwyczaj słuchanie jest przyjemne i ekscytujące. Uwielbiam Irvinga Berlina, Gershwinów oraz Kandera i Ebba za ich geniusz teatru muzycznego, który łatwo tańczy. Uwielbiam też Barbrę Streisand, Bebel Gilberto i tak, mam też gorączkę Biebera. Ostatnio inspiruje mnie jego muzyka.
Lar Lubovitch Dance Company w „The Legend of Ten”. Zdjęcie: Steven Schreiber
Lar Lubovitch
Żadnych ulubionych, tylko ludzie, którym przez lata reagowałem bardzo dobrze - Brahms, Mozart, Steve Reich, Philip Glass i kilku kompozytorów jazzowych.
Adam Barruch
Bardzo lubię Purcella i Handla, zwłaszcza ich bogate emocjonalnie arie. Nie mogłem też słuchać Steve'a Reicha i nie chciałem się ruszać. Uwielbiam współczesnych artystów, takich jak Loscil, Murcof, Ryuichi Sakamoto i Amon Tobin, z których wszyscy grają mieszanką tekstur elektronicznych i klasycznych dźwięków. Uwielbiam też piosenkarza / autorów piosenek, takich jak Jacques Brel, za jego poezję oraz twórczość kompozytora teatru muzycznego i autora tekstów Stephena Sondheima.
Lydia Johnson
Górecki, Philip Glass, Hindemith. Bardzo lubię 20thkompozytorów wieku, a potem oczywiście Bacha i późniejszych kwartetów Beethovena. Słucham prawie wszystkiego, ale ostatnio wydaje mi się, że pociągają mnie żyjący lub nasi kompozytorzy.
Zdjęcie na górze: Lydia Johnson Dance w „Summer House”. Zdjęcie: Brian Krontz
