Polecane Artykuły | Kwiecień 2024

Gwiazda flamenco Paloma Gomez przygasa płomień.

Paul Ransom.

Flamenco to kundel, pulsujące, tętniące życiem, czerwonokrwiste dziecko wielu ojców. Nic dziwnego, że jest taki zdrowy.

Większość zgadza się, że flamenco wyłoniło się z chmur cygańskich, mauretańskich, sefardyjskich i bizantyjskich gdzieś w XV wieku, znajdując swoje stopy w południowo-hiszpańskim regionie Andaluzji. Do czasu słowo flamandzki Po raz pierwszy pojawił się w XVIII wieku, taniec już się rozwinął, z jego silnym, chłopskim biciem serca i zawiłymi stylami bliskowschodnimi, co czyni go znakiem rozpoznawczym miast takich jak Sewilla i Kordoba.

Dziś flamenco jest synonimem Hiszpanii. Jednak w żadnym wypadku nie ogranicza się do słonecznych wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego. Rzeczywiście, w Australii taniec kwitnie, co potwierdził hiszpański rząd, kiedy wysłał boginię flamenco Palomę Gomez, aby występowała i nauczała.

„To niesamowite widzieć ludzi z tak odległej Hiszpanii, którzy mają ochotę na flamenco” - mówi Gomez. 'To jest piękne. Kiedy podróżuję, widzę, że poprzez flamenco można nawiązać kontakt z ludźmi z całego świata, ponieważ oni czują to samo, kiedy tańczą ”.

michael dameski świat tańca

Dla Gomeza flamenco jest naprawdę we krwi, oboje jej rodzice byli tancerzami, a ona sama zaczęła tańczyć w wieku czterech lat. Po latach została główną tancerką w Ballet Nacional de Espana i Nuevo Ballet Espanol. Obecnie prowadzi własną firmę z siedzibą w Madrycie.

Pierwszym przystankiem podczas jej australijskiej trasy koncertowej była Adelaide, gdzie nawiązała współpracę ze Studio Flamenco, które same jest uznawane za jednego z czołowych przedstawicieli tej formy w Australii. Dla współzałożycielki, Emmy Fernée, praca z Palomą Gomez stanowi szczyt jej własnej odysei flamenco.

Jako dziecko Fernée, która jako dziecko uprawiała balet klasyczny, przypadkowo trafiła do flamenco. „Widziałem kilka w filmie i pomyślałem:„ To wygląda na coś interesującego, może po prostu spróbuję ”.”

Stamtąd została wciągnięta. - Coś było w tym ja we flamenco, które chciałem wyrazić. Może nie jestem do końca pewien, co to jest, ale z pewnością dało mi to możliwość wyrażenia czegoś o sobie… We flamenco można być bardzo indywidualnym. Nie musisz zawsze uśmiechać się i wyświetlać określony obraz ”.

Paloma Gomez z pewnością nie zaprzeczyłaby temu. „To sposób, w jaki możesz wyrazić każdą emocję, którą masz w środku” - mówi. „Nie możesz tańczyć flamenco, jeśli nie czujesz czegoś bardzo mocnego”.

„To coś więcej niż forma tańca”, szybko dodaje Fernée. „To muzyka, to piosenki, wszystko w tym ma bardzo głęboką historię”.

Jako ktoś, kto odkrył to z zewnątrz, Fernée doskonale zdaje sobie sprawę z tradycji i wyłaniających się realiów flamenco w XXI wieku. „Poza Hiszpanią stała się bardzo popularną formą sztuki i przechodzi pewną transformację. Z pewnością ma swoje korzenie w Andaluzji, ale staje się międzynarodowy ”.

Flamenco narodziło się z fuzji, więc być może nie jest zaskoczeniem, że łatwo nabiera nowych wpływów. „Najważniejsze w Australii jest to, że nie staramy się być Hiszpanami” - twierdzi Fernée. „Myślę, że musisz przyjąć formę sztuki i używać jej w sposób, który ma znaczenie dla Ciebie i dla kultury, w której żyjesz”.

Jak mówi Paloma Gomez: „Najpierw musisz znać korzenie, ale potem możesz użyć własnej osobowości. Więc oczywiście ludzie na całym świecie przynoszą coś nowego, co utrzymuje flamenco przy życiu ”.

A jego popularność rośnie, mimo że nie jest to najłatwiejszy taniec do nauki. Choć jego kolebką było chłopstwo i przez stulecia wykonywany był bez akompaniamentu muzycznego (tylko klaskanie), ma techniczne aspekty, które wznoszą go ponad zwykłą prostotę tańców ludowych.

„Praca nóg jest dość techniczna i istnieją bardzo szczególne sposoby poruszania ciałem” - wyjaśnia Emma Fernée. „Powiedziawszy to jednak, uczę dzieci i dorosłych początkujących, którzy nie mają doświadczenia tanecznego, i ogólnie rzecz biorąc, dostają to i czerpią z tego radość… Ale im bardziej doskonalisz swoją technikę, tym więcej swobody masz do wyrażania”.

Tutaj oczywiście chodzi. Wyrażenie. Pasja. Flamenco nie jest surowe. To pali. Paloma Gomez śmieje się świadomie z tej charakterystyki. „Ostatecznie chodzi o ludzkie emocje i wszyscy to czujemy”.

Jakby ten punkt wymagał zilustrowania, kontynuuje. „Kiedy uczę poza Hiszpanią, lubię próbować mówić po angielsku dla uczniów, aby mogli zrozumieć, ale często mówią mi:„ nie, Paloma, mów po hiszpańsku ”. Mówią tak, ponieważ flamenco jest językiem uniwersalnym ”.

chris stickmann instagram

Od swoich początków w „rekonkwista” Hiszpanii po popularność na całym świecie pięć wieków później, flamenco nadal klaszcze i bije w rytm wielu serc, a jego ziemska moc jest niezigitowana.