Stephanie Wolf.
Nie jest już zaskakujące włączenie telewizora w czasie największej oglądalności i natknięcie się na reality show z motywem tanecznym. Niezależnie od tego, czy chodzi o seriale konkursowe, zakulisowe exposé, czy wręczenie nagród, oferta taneczna telewizji znacznie się powiększyła w ciągu ostatniej dekady. Chociaż istnieją oczywiste korzyści z ujawnienia głównego nurtu, nie można przeoczyć konsekwencji, które mogą wyniknąć z takiego hollywoodzkiego pojazdu. Jako tancerze żyjący w realiach zawodu, musimy zapytać, czy zalety przeważają nad wadami?
Tapper, choreograf i reżyser Jason Samuels Smith uważa, że telewizja jest korzystnym rynkiem zbytu dla tańca. Tworzył choreografię i występował w kilku programach, w tym w Fox Więc myślisz że potrafisz tańczyć i ABC Taniec z gwiazdami . Z powodu ogromnego rozgłosu, jaki otrzymuje w tych programach, mówi, że będzie nadal pracował w telewizji. „Myślę, że ekspozycja jest kluczowym elementem tych mediów i bez nich nie dotarlibyśmy do takiej samej liczby osób” - wyjaśnia Smith.
Znany choreograf i tancerz Jimmy Locust - który występował z takimi artystami, jak Paula Abdul, Janet Jackson i Michael Jackson - nie jest obcy tańczeniu przed kamerą. Zgadza się, że telewizja i film to skuteczny sposób, by taniec poszerzał zakres widowni. Nie może jednak zaprzeczyć, że jest rozczarowany sposobem, w jaki taniec jest często przedstawiany w telewizji.
czy Steven Kreger jest gejem?
Jason Samuels Smith. Zdjęcie: Matthew Murphy.
„W mojej karierze… taniec zawsze był postrzegany jako crème de la crème… Włożyli wiele wysiłku w jego przedstawienie” - mówi Locust. Teraz włącza telewizor, łapiąc fragmenty niektórych tanecznych reality show, i czuje się zniechęcony wzmacnianiem negatywnych narzędzi motywacyjnych skierowanych do młodych tancerzy. Mówi, że w serialu występuje „poniżenie”. Szarańcza rozumie, że motorem tego są oceny. Widzowie telewizji uwielbiają dramaty i wracają po nie tydzień po tygodniu. Jednak czuje, że cały ten często scenariusz chaosu może zmylić rzeczywistą sztukę.
Centrum Lincolna Dziadka do Orzechów
To jest powód, dla którego Locust zdecydował się stworzyć własny serial reality, Szarańcza poniżej 5 lat, program internetowy, który przenosi widzów do sali lekcyjnej w Locust Performing Arts Center. Ma nadzieję, że za pomocą kamer wyśle pozytywną wiadomość o tym, jak taniec może wzmocnić dzieci i pomóc im wyrosnąć na silne jednostki.
Jest też takie pojęcie sława . W dobie telewizji reality każdy może zostać gwiazdą. Wielu uczestników serii konkursowych opuszcza show nie z aspiracjami tanecznymi, ale aspiracjami do bycia sławnym. „Przemysł [telewizyjny] usuwa z nich bakcyla tańca” - mówi Locust. Jednak Smith nie uważa, że źródłem tej zmiany priorytetów artystycznych nie jest telewizja. Zapewnia, że prawdziwi artyści będą nadal rozwijać i doskonalić swoje rzemiosło, podczas gdy ci, którzy szukają wyłącznie sławy, będą używać wszelkich środków, aby ją zdobyć.
Smith przyznaje, że ta ekspozycja, niezależnie od tego, czy jest pozytywna czy negatywna, niekoniecznie przekłada się na zdobywanie większej liczby tyłków na siedzeniach do tańca na żywo. Mówi: „Myślę, że [te programy] zachęcają ludzi do uświadomienia sobie, że taniec istnieje, ale niekoniecznie zachęca publiczność do wspierania występów tanecznych na żywo”. Dlatego zachęca profesjonalistów od tańca, aby mocniej naciskali i znajdowali nowe sposoby promowania i wzajemnej promocji występów na żywo dla różnych odbiorców.
Jimmy Locust. Zdjęcie: Jim Kahnweiler
Los Angeles Ballet zainteresował się tańcem w telewizji i postanowił sprawdzić, jak może on wpłynąć na rosnące zainteresowanie na jego korzyść. W 2012 roku Thordal Christensen i Colleen Neary, liderzy artystyczni nowo powstałej firmy, zamówili prace u dwóch popularnych w Los Angeles. SYTYCD choreografowie, Sonya Tayeh i Stacey Tookey, do NextWave LA seria. Chociaż utwory obu choreografów otrzymały mniej niż entuzjastyczne recenzje Los Angeles Times , Wysiłki Christensena i Neary'ego, by być może przyciągnąć inną publiczność, są godne uwagi, zwłaszcza biorąc pod uwagę komercyjną scenę taneczną w Los Angeles.
Odkąd taniec eksplodował w prymitywnych i kablowych sieciach, zapisy do studia wzrosły i coraz więcej chłopców angażuje się w taniec. A kilka z tych pokazów otworzyło mnóstwo możliwości dla kolejnego pokolenia tancerzy, rozpoczynając karierę wielu młodych talentów. „Ogólnie rzecz biorąc, jest to pozytywna trampolina dla społeczności tanecznej” - mówi Locust.
Ta moda najprawdopodobniej nigdzie w najbliższym czasie nie zniknie. W przyszłości Smith wyobraża sobie, że zobaczy szerszą gamę programów pokazujących umiejętności zarówno tancerzy amatorów, jak i profesjonalnych tancerzy. Ma nadzieję, że społeczność Tapów zyska większą popularność w tych programach, wstrząsając zawartością i czyniąc rzeczy naprawdę interesującymi. Ponadto chciałby zobaczyć „więcej lokalnych programów oddolnych, które naprawdę przedstawiają obecne i klasyczne style, które mają wpływ na dzisiejszy świat tańca”.
tingting asmr prawdziwe imię
Podsumowując, to, czy telewizja reality pomaga, czy utrudnia postęp tańca, nie jest kwestią czarno-białą. Coraz większa popularność tego typu programów sprawia, że dla artystów tańca o wiele ważniejsze jest patrzenie na te spektakle krytycznym, ale konstruktywnym okiem. Tak, dramat tworzy dobrą telewizję - nikt nie może temu zaprzeczyć - ale tancerze, reżyserzy i choreografowie muszą wziąć pod uwagę to, co mają nadzieję stworzyć, umieszczając taniec na antenie. Czy chcą robić dobrą telewizję, czy też chcą robić dobrą sztukę?
Zdjęcie (u góry): Uczestniczka prezentuje swoje ruchy na przesłuchaniach w Los Angeles w Kalifornii Więc myślisz że potrafisz tańczyć , Sezon 10. © 2013 Fox Broadcasting Co. Zdjęcie: Beth Dubber / FOX
polecany dla Ciebie
