W teledysku „Black and White Pages” tancerz Chris Bloom wskakuje na zakurzony bruk, tańczy na stosie prętów zbrojeniowych, toczy się po torach kolejowych i szybko porusza się po poszyciu lasu, odbijając się od pni drzew. To imponujący film, nie tylko pod względem choreografii, ale także reżyserii, kinematografii, scenerii i intencji.
Tancerz Chris Bloom. Zdjęcie: Brian Krontz dla „Oberon’s Grove”.
To artystyczny film, który opowiada historię dzieciństwa i powrotu do miejsca, w którym się wychowałeś, a po drodze witają Cię różne wspomnienia. Co ważniejsze, wideo było w rzeczywistości rodzinną współpracą. Piosenka „Black and White Pages” została napisana i wykonana przez duet brat-siostra Micah i Merryn Mason, ich brat, Patrick Mason, wyreżyserował wideo, inny brat, Christopher Mason, był asystentem produkcji, a Bloom, tancerz i członek Ballet Hispanico, wieloletni przyjaciel rodziny Masonów. Podczas procesu kręcenia Bloom okazał się również choreografem i współreżyserem filmu.
Zainspirowany „wspaniałymi tekstami i cudowną melodią” piosenki do teledysku, Patrick Mason mówi, że zarówno on, jak i Bloom pochodzą z dużych, zżytych rodzin. Wideo nakręcone w Shenandoah Valley w Wirginii ukazuje uczucie nostalgii i ponownego połączenia z dzieciństwem, które wydaje się być szczere dla wszystkich zaangażowanych.
„W filmie bohater podróżuje do miejsc, w których zbudował wspomnienia z dzieciństwa i ponownie je odkrywa, a tym samym odkrywa przejmujące wspomnienia” - wyjaśnia Bloom. „Micah zainspirował się do napisania tej piosenki, kiedy wrócił do miasta, w którym spędził wczesne dzieciństwo. Próbowaliśmy mówić o tęsknocie za minionymi dobrymi chwilami, której, jak sądzę, doświadcza wielu ludzi. Przynajmniej dla mnie szczęśliwe wspomnienia są często zabarwione smutkiem, ponieważ kiedy się skończą, znikają na zawsze ”.
kayla itsines wikipedia
Film „Czarno-białe strony” został nakręcony w ciągu około 26 godzin w ciągu zaledwie dwóch dni, z serią bardzo długich ujęć, co pozwala widzowi zobaczyć więcej sekwencji tanecznych Blooma.
„Poza krótkim klipem, który nakręciłem z przyjacielem, po raz pierwszy robię zdjęcia do tańca” - mówi Mason, który wyreżyserował wiele nagradzanych teledysków i reklam. „Klip właściwie określił styl, w jaki później będę kręcić taniec, używając nieprzerwanych ujęć i wciągającej fotografii. Uwielbiam używać długich ujęć, aby naprawdę przyciągnąć publiczność ”.
Podczas rozmów przed filmem Bloom zaplanował ruch i gesty, które najlepiej oddają historię filmu. Następnie, w dni filmowania, kiedy on i Mason przybyli do każdego miejsca i określili wyzwania i możliwości środowiskowe, Bloom opracował choreografię do scen.
Tancerz Chris Bloom w teledysku do „Black and White Pages”. Zdjęcie dzięki uprzejmości Patricka Masona.
„Ważne było, aby środowisko było częścią koncepcji i ruchu” - mówi Bloom. „Kiedy już opracowałem choreografię sceny, Patrick wymyśliłby, jak chce ją nakręcić. Patrick chciał, aby praca kamery była intymna z tancerzem, więc wymagało to od niego częstego ruchu i zasadniczo tańczyliśmy razem w duecie.
Shamicka Lawrence wartość netto
„W ramach choreografii” - kontynuuje Bloom - „starałem się nie wpaść w zwykłe pułapki bycia efektownym i utrzymywania chłodu jako najważniejszego czynnika. Ponadto, ponieważ taniec dotyczy ciała, a tancerze mają piękną sylwetkę, seksapil często staje się wartością w pracy tanecznej. Chcieliśmy porozmawiać o dzieciństwie, więc starałem się nadać tańcu jakąś cechę, która przypominałaby, jak może się poruszać hałaśliwy młody chłopak. Aby to zadziałało, musiało być trochę szorstkie na krawędziach. Potrzebował też tej wybuchowej energii, którą mają młodzi chłopcy, tego poczucia wolności ”.
Bloom wyjaśnia również, że każde otoczenie - stos prętów zbrojeniowych, las, tory kolejowe - przedstawia różne ograniczenia dotyczące rodzaju ruchu, jaki może osiągnąć. Wspomina, na przykład, filmowanie w domu, jako szczególne wyzwanie.
„Patrick miał bardzo skomplikowaną ścieżkę do pokonania, aby uzyskać pożądane ujęcie” - wspomina Bloom. „Musiał przejść przez kilka drzwi, nie patrząc, dokąd idzie, ponieważ filmował. Najtrudniejsze było to, że musiał biegać wchodząc po schodach, obracając się, aby utrzymać mnie w kadrze. Osiągnął to dzięki talentowi i pocie ”.
Chris Bloom, tancerz z Ballet Hispanico. Zdjęcie: Madeline Campisano.
Te długie ujęcia choreografii w każdej scenie wymagały wielu, wielu różnych ujęć, aby każda była odpowiednia. Mason szacuje wykonanie co najmniej 20 ujęć dla każdej sceny i 40 ujęć tylko w domu. Bloom dodaje, że często było to dopiero 28thlub 29thzrobić, kiedy wykonali strzał, na który mieli ochotę.
Mimo że „Czarno-białe strony” są bardzo taneczne, zarówno Bloom, jak i Mason uważają, że wideo może być oglądane przez wszystkich typów widzów.
„To film przeznaczony dla wszystkich” - dodaje Mason. „Myślę, że wszyscy spoglądamy wstecz na miejsca, w których dorastaliśmy. Mam nadzieję, że widzowie poczują się nim zachwyceni, jakby tańczyli z Chrisem ”.
Dla Blooma „Czarno-białe strony” to pierwszy raz, kiedy pracował nad teledyskiem do tańca, choreografował do filmu, współreżyserował i tworzył w plenerze. Nazywa to doświadczenie „niesamowicie satysfakcjonującym” i ma nadzieję, że kolejny projekt ponownie połączy go i Masona.
„Patrick i ja mamy silną wizję artystyczną i wysokie standardy” - mówi Bloom. „Przedsięwzięcia artystyczne mają swoją własną osobowość, więc przy każdym projekcie potrzebni są różni ludzie, którzy odpowiadają potrzebom pracy”.
Aby zobaczyć pracę Blooma i Masona, zobacz „Czarno-białe strony” poniżej lub kliknij tutaj .
Laura Di Orio z Taniec informuje.
Petra exton
Zdjęcie (u góry): Chris Bloom na próbie. Zdjęcie: Madeline Campisano.
polecany dla Ciebie
