Recenzje Międzynarodowe | Kwiecień 2024

Teatr Festiwalowy, Centrum Festiwalowe Adelaide.
16 października^th& 17^th

Naarah Hallifax.

Po przeczytaniu komentarza Akrama Khana w programie czekałem z niecierpliwością na „nowe miejsce”, które opisał…

Otwierając się niemal ogłuszającym buczeniem, zostajemy skonfrontowani z obrazem tancerzy. Zatrzymani w swoich pozycjach czekają na podróż w miejscu takim jak lotnisko. Wydają się bardzo odseparowani, różni i niechętni do interakcji z powodu zupełnie innych światów. Znak powyżej przewija wiele liter, zanim każe im czekać. Początkowa myśl jest taka, że chociaż mają różne życie i doświadczenia, czekają na to samo - instrukcje, jak postępować.

Taniec wybucha na jedną osobę i wszyscy obserwują, ale potem inna zostaje zapalona. Zaczynają jako indywidualni tancerze w spontaniczny sposób, jakby nie tylko tańczyli, ale ujawniali swoją wewnętrzną duszę i własne, unikalne dla nich wyrażenia. Wydaje się, że są pochłonięci chwilą i swobodą wyrażania swojej indywidualności. Są chwile, w których wszyscy tancerze zaczynają się poruszać razem, a ich indywidualność zlewa się, gdy tańczą zgodnie, wpatrując się w siebie. Będąc razem w tym miejscu oczekiwania, znajdują wspólną płaszczyznę - ekspresję poprzez taniec, który pokonuje ograniczenia barier.

Kontynuując, zaczynamy dostrzegać osobowości poszczególnych osób. Wciągają nas ich własne historie. Jest tak wiele chwil, o których można mówić, chwil surrealistycznych pokazujących piękne sposoby, w jakie jeden może wzmocnić drugiego, oraz chaos nieporozumień i frustracji. Połączenie tańca, wypowiedzi pisemnych za pośrednictwem powyższego znaku i słowa mówionego w różnych językach. Ten spektakl nie dotyczył tańca, ale ludzkości. Mimo to taniec był ucztą ekspresji, a widok tak eklektycznej mieszanki stylów tanecznych i dramaturgii był orzeźwiający. Historie, które ożyły przed nami i rzeczywistość, w której zostały stworzone, pozwoliły nam osobiście identyfikować się z bohaterami, tworząc Bahok przyjemny dla zróżnicowanej publiczności, nie tylko dla miłośników tańca.

Dyrektor artystyczny i choreograf Akram Khan. Zdjęcie: Rankin

Bahok był dokładną reprezentacją wielu aspektów życia ludzi. Przejmujący i autentyczny, piękny i komiczny, my jako publiczność mieliśmy luksus oglądania innych. „Nowe miejsce”, które stworzył Khan, polegało na spojrzeniu w przeszłość na rzeczy, które nas dzielą, i zrozumieniu rzeczy, które nas jednoczą i łączą. Bahok pokazać to wszystko, ujawniając głębokie i pierwotne aspekty ludzi, pozostawiając nam nadzieję na bardziej zjednoczony świat.

Ostatnie chwile rozbrzmiewały głośno i spotkał się z ryczącym tłumem. Akram Khan to utalentowana osoba ze wspaniałym spojrzeniem na ludzkość, którą skutecznie komunikował z publicznością.

Aby uzyskać więcej informacji na temat występów w Adelaide Festival Center, odwiedź www.adelaidefestivalcentre.com.au