Djouliet Amara. Zdjęcie: Camryn Elizabeth. Życie taneczne koncertowe nie jest łatwą drogą, fizyczne, energetyczne, psychiczne i finansowe wyzwania mogą być ciągłe. Dla niektórych to jedyne życie w tańcu, które jest dla nich, i znajdują sposoby na sprostanie tym wyzwaniom. Czy dla innych mogą istnieć inne ścieżki życia w tańcu i sztuce?Dance Informarozmawiał z trzema artystami, którzy przeszli z twórczego życia pełnego zaangażowania w taniec koncertowy, na rzecz tych, które obejmują również prace komercyjne. Wszyscy dokonali własnej zmiany z różnych powodów i znaleźli różne rezultaty, ale wszyscy wyglądali na zadowolonych, że to zrobili.
Hana Kozuka. Zdjęcie dzięki uprzejmości Kozuki.
Hana Kozuka to nowojorska artystka taneczna zajmująca się tańcem koncertowym i komercyjnym, choreografująca i okazjonalnie występująca w tej pierwszej przestrzeni, podczas gdy głównie występuje w drugiej. Większość jej dochodów pochodzi z pracy komercyjnej. W rzeczywistości „czasami moja praca komercyjna płaci za moją pracę koncertową”, mówi z lekkim chichotem (biorąc pod uwagę takie aspekty, jak koszty wynajmu powierzchni). Jednak potrzebuje twórczego pożywienia z obu przestrzeni, wyjaśnia. „Gdybym nie był zaangażowany jednocześnie w [taniec koncertowy i komercyjny], mógłbym po prostu rzucić palenie. Muszę być w stanie odbijać się między nimi. ” Z drugiej strony opisuje, że „nie zawsze jest w stanie poświęcić każdemu obszarowi uwagę, na jaką zasługuje, ponieważ robię jedno i drugie”.
Kozuka rozpoczęła swój poważny trening o godz Joffrey Ballet School , w utworze Jazz and Contemporary. Następnie uczęszczała na profesjonalny semestr w Broadway Dance Center (BDC), który Semestr zawodowy wyjaśnia, że naprawdę przygotował ją do profesjonalnego świata tańca - od pisania CV, przez headshoty, strony internetowe, po udawane przesłuchania. Kozuka świadczy o tym, jak ten profesjonalizm pomógł jej również rozwinąć się w świecie tańca koncertowego. Muzykalność niezbędna w pracy komercyjnej daje jej również wyjątkową przewagę w jej twórczości koncertowej, którą dzieli.
Hana Kozuka. Zdjęcie dzięki uprzejmości Kozuki.
Przeszła przez semestr zawodowy BDC i od tego czasu rozpoczęła niezależną pracę komercyjną. Jednocześnie utrzymywała zaangażowanie w świat tańca koncertowego. Zobaczyła pracę Lauren Cox w Dixon Place i zadała sobie pytanie: „Jak się tam dostać?”. W tym momencie prezentowała prace w Triskelion, Nimbus Dance Works, Mark Morris Dance Complex, Jennifer Muller / The Works, Jamaica Center for Performing Arts, The TANK i Dixon Place. Kozuka potwierdza, że na drodze do osiągnięcia tego celu może być wiele odrzucenia, ale może to być konieczne dla wzrostu i ostatecznego sukcesu.
„Ci, którzy nie doświadczają odrzucenia, zwykle rezygnują i odpadają” - zapewnia. Zachęca obiecujących choreografów, aby po prostu „stosowali się do rzeczy i nie martwili się tak bardzo o wynik”. Jeśli chodzi o komercyjne występy, twierdzi, że „bycie najlepszym tancerzem na sali niekoniecznie zapewni ci pracę” - podkreśla typowanie i inne (czasami pozornie niewytłumaczalne) czynniki podczas castingu.
Djouliet Amara. Zdjęcie: Justin Patterson.
Djouliet Amara to kolejny artysta zaangażowany w obie części większego świata tańca. Urodziła się i wychowała w Kanadzie, gdzie „branża nie jest tak rozwinięta” - wyjaśnia. Powiedziano jej, żeby sięgnęła po miejsce w Alvin Ailey American Dance Theatre i przyszedłem tego chcieć. Trenowała w Program BFA Ailey / Fordham i dołączył do Ailey II jako praktykant. Z zewnątrz wszystko wyglądało na dobrze, ale Amara nie czuła się spełniona w środku. Poczuła niewypowiedzianą presję, by pozostać przy niezdrowej wadze, a także czuła, że jej twórcze granice są zbyt wąskie. „Czułam, że były części mnie, które nie były wyrażane” - wyjaśnia.
Amara doznała kontuzji i nie mogła tańczyć przez dwa miesiące. To dało jej czas na refleksję i zdała sobie sprawę, że chce wrócić do tych części siebie, „bezczelności”, odwagi i duszy. Amara brała udział w przesłuchaniu do Radio City Christmas Spectacular. Chociaż ostatecznie nie została obsadzona, otrzymała oddzwonienie - jedno z 20 na 500, które to zrobiły. „To sprawiło, że powiedziałem:„ Cholera, wciąż to rozumiem! ”I zdałem sobie sprawę, że mogę poszerzyć swój pogląd na to, co było możliwe w moim twórczym życiu. Przesłuchanie i oddzwonienie przypomniały mi, dlaczego uwielbiam tańczyć ”- mówi.
Tego lata uczęszczała na zajęcia z komercyjnych form tanecznych. Wkrótce wysłała swoje CV i rolkę do Clear Talent Group, a oni podpisali ją bez przesłuchania. Nadal jest reprezentowana przez Clear Talent i mówi, że jest bardzo zadowolona z pracy, którą wykonuje teraz. Nie zamknęła całkowicie drzwi do wykonywania pracy koncertowej, zwłaszcza jeśli pozwoliłoby to na „artystyczną interpretację”, mówi. Żałuje, że nie zadawała więcej pytań ludziom z różnych perspektyw wcześniej podczas jej koncertowego utworu tanecznego. „Cieszę się, że przeszłam przez to, ponieważ [Ailey] tak dobrze mnie wyszkoliła” - potwierdza.
Joslyn Perez
Djouliet Amara. Zdjęcie: Justin Patterson.
Skąd stąd? Ma nadzieję, że wkrótce będzie tańczyć na Broadwayu iw Radio City. Zaczęła nawiązywać znajomości - na przykład pracując z Alią Kache z Kachal Dance, która jest rezerwowana jako tancerka w Król Lew Na broadwayu. Jest też podekscytowana premierą kilku komercyjnych projektów tanecznych (szczegóły, których nie może jeszcze udostępnić). „” Wybierz to, co uszczęśliwia twoje serce, nie tylko dla szacunku, chociaż czasami może to być ważne, ale nie musisz po to sięgać, możesz odkrywać inne kreatywne ścieżki i być bardziej spełnionym na końcu ”- radzi.
Juliet Doherty jest dobrą przyjaciółką Amary i podobnie opuściła świat tańca koncertowego, by odkrywać inne kreatywne ścieżki. Od 10 roku życia rygorystycznie trenowała balet klasyczny. Pewnego lata w programie baletu w San Francisco zadzwoniła do ojca i powiedziała mu, że nie może kontynuować tego klasycznego utworu tanecznego. Następnego dnia jej torby były już spakowane i wracała do domu. Świat klasyczny wprawił ją w nastawienie samowystarczalne, co „wypaliło mnie” - opisuje. „Kiedy jesteś młody, będziesz słuchał dorosłych, ale musisz też zadawać pytania - ponieważ każdy jest w stanie utorować sobie własną ścieżkę… słuchać swojej intuicji i zadawać pytania” - stwierdza.
Juliet Doherty. Zdjęcie dzięki uprzejmości Doherty.
Wkrótce tańczyła podczas koncertu koncertowego w Kennedy Center, co połączyło ją z „jak bardzo kocham mieć wyjątkową osobowość na scenie, z powrotem do tego, kim byłam przed całym tym klasycznym treningiem, aby nie pasować do klasycznej formy - wyjaśnia Doherty. Obecnie w Nowym Jorku pracuje w filmie, telewizji i teatrze muzycznym.
Interesuje się sztuką aktorską, używaniem głosu - i nie tylko fizycznością - do opowiadania historii. „Zawsze dążę do ekspresji i tego, jak najbardziej twórczo się czuję” - wyjaśnia. „Jestem osobą kreatywną i lubię różne rzeczy i mogę się rozwijać, zmuszając się”. Twierdzi, że ogólnie łatwiej było pracować twórczo, ponieważ odkryła, że nie stawia tylu granic.
Doherty mówi, że nawiązywanie kontaktów i nawiązywanie przyjaźni w różnych częściach sektora artystycznego może pomóc w stworzeniu nowych możliwości i perspektyw. Zachęca także artystów, żeby po prostu to robili, że tak powiem. „To kwestia pokazania się, ponieważ tracisz 100 procent zdjęć, których nie robisz. Zawsze jesteś swoim najgorszym krytykiem ”.
Juliet Doherty. Zdjęcie dzięki uprzejmości Doherty.
Podobnie jak Amara, nie żałuje tego, co się stało z jej zaangażowaniem w świat tańca klasycznego i odejściem z niego, ale żałuje, że nie była w stanie zakwestionować tego, co było wokół niej, zanim to zrobiła. Ogólnie rzecz biorąc, Doherty radzi: „otwórz oczy na nowe możliwości, a zobaczysz, że istnieje wiele sposobów na kreatywne życie”.
Rzeczywiście, ci trzej artyści, którzy dokonali (i nadal robią) skok z koncertu do komercji, pokazują tę prawdę całkiem jasno.
Autor: Kathryn Boland z Taniec informuje.
polecany dla Ciebie
