Les 7 Doigts w „Cuisine & Confessions”. Zdjęcie: Alexandre Galliez. NYU Skirball Center for the Performing Arts, Nowy Jork, NY.
13 kwietnia 2017 r.
Jestem prawie pewien, że Mario Batali siedział w rzędzie naprzeciwko mnie. Spojrzałam w jego stronę, zanim zaczęło się przedstawienie, kiedy wykonawcy chodzili po przejściach, z podnieceniem opowiadając historie, rozbijając jajka i rozdając czekoladowe pocałunki. Wydawało się sensowne, że Mario (lub jego podobny do niego sobowtór) znalazłby się na wystawie szczęśliwie nazwanej Gotowanie i spowiedzi , produkcja współczesnej cyrkowej firmy The 7 Fingers (Les 7 Doigts), która powstała po tym, jak mąż współreżyserki Shany Carroll wpadł na pomysł pokazu kulinarnego. Ale to coś więcej niż zwykły spektakl, ten wyjątkowy spektakl wymaga trochę gotowania, garści opowieści i uczty cyrkowych występów i zamienia je w triumf współczucia.
Les 7 Doigts w „Cuisine & Confessions”. Zdjęcie: Alexandre Galliez.
Widziałem kilka produkcji The 7 Fingers, w tym królowa Nocy , fantastyczna produkcja obiadowa, do której stworzyli elementy cyrku, i Ślady , przedstawienie poza Broadwayem, które poruszyło mnie w sposób, w jaki wykorzystywał cyrk do przywoływania ludzkości. Ponieważ wciąż pamiętam, jak te produkcje sprawiały, że czułem się nawet po latach, nie było to dla mnie żadnym zaskoczeniem Gotowanie i spowiedzi zrobiłby to samo. Gdy tylko wejdziesz do teatru i znajdziesz swoje miejsce, zapach rozmarynu napływa do twojego nosa. Pachnie dobrze! Tancerze biegają dookoła, pytając, kto może rozbić jajko jedną ręką i kto pomoże złożyć serwetki. Już teraz, nie zdając sobie z tego sprawy, jesteśmy proszeni, aby sięgnąć do naszych osobistych wspomnień i przypomnieć sobie, kto nauczył Cię korzystania z trzepaczki i kto zrobił chleb, którego zapach wciąż pamiętasz, kiedy o nim myślisz.
Przedstawienie naprawdę się zaczyna i wskakuje w piękną, taneczną sekwencję otwierającą, po której następuje seria winiet, w których prawie każdy tancerz przedstawia swoje wspomnienia z dzieciństwa dotyczące jedzenia, jedzenia jako reprezentacji znaczącego czasu, a następnie zabiera inny poziom zdumienia, przeplatając go z ich czynami. Mamy doskonały omlet i frytki, którym towarzyszą anielskie loty po scenie i skoki przez obręcze, barszcz akrobata powietrznego, słodkie słodycze i spadające z tyczki, wspomnienia o okrągłym kuchennym stole i pieczeniu chleba bananowego. Wszystko pasowało i wszystko miało sens. Najbardziej dramatycznym momentem serialu był fragment Matiasa Plaula „Song for my Father”, w którym opowiedział nam, jak historia jego ojca zaczyna się wraz z jego śmiercią, porwanym przez agentów rządowych, gdy Matias miał zaledwie kilka miesięcy. Strach i ból tej historii znalazły odzwierciedlenie w jego śmiertelnym tańcu na chińskim słupie, wywołując krzyki tych z nas, którzy nie tylko patrzyli, ale czuli, jak walczy i upada. Ta historia jest przykładem tego, co współreżyser Sébastien Soldevilla podzielił jako ważny element ich formy artystycznej i ich występu, kiedy powiedział: „Jest element kruchości, przed którym nie boimy się”.
Les 7 Doigts w „Cuisine & Confessions”. Zdjęcie: Alexandre Galliez.
Przez cały występ wykonawcy sprawiają, że się w nich zakochujesz, ponieważ w trakcie wykonywania pokazują ci, kim są, i nagle znasz ich tak dobrze, jak znasz siebie, ponieważ to, co widzisz w nich, jest tym samym, co w tobie. .
Idź zobaczyć The 7 Fingers, kiedy tylko możesz. Sprawdź na stronie internetowej, kiedy możesz następnym razem złapać Gotowanie i spowiedzi : 7fingers.com/shows/creations/cuisine-confessions .
Leigh Schanfein z Taniec informuje.
polecany dla Ciebie
