Laura Valentine, dyrektor artystyczny i choreograf w Numinous Flux Dance Company w Nashville, została niedawno laureatką BellaMoxi Dance Convention Festiwal Choreograficzny Wschodzących Artystów 2017 w Bowling Green, KY. Jej wielokrotnie nagradzana rutyna, Żal , została wykonana przez jej firmę.
W przeszłości Valentine zdobyła również tytuł RAW Artist of the Year dla Tennessee i otrzymała swoją pracę Powiernicy wybrany na coroczny festiwal NC Dance Alliance. Opracowała choreografię i wyprodukowała pełnometrażowe produkcje Domek dla lalek i Fornir , które były motywowane motywacją do uświadamiania działań przeciwko handlowi ludźmi oraz Ilustrowany , który został zainspirowany tymi, którzy borykają się z żalem. Aby lepiej poznać Valentine, przeczytaj jej wywiad z Dance Informa.
Laura Valentine.
Kiedy zacząłeś tańczyć? Co cię zainspirowało?
„Miałem siedem lat z szeroko otwartymi oczami, kiedy moja mama po raz pierwszy ozdobiła moje maleńkie stopki butami do stepowania. Szybko zapisałem się również na zajęcia z baletu i jazzu, ale mój duch naprawdę ożywił się, gdy wziąłem pierwsze zajęcia liryczne. Pamiętam, jak tańczyłem do utworu „Water From The Moon” Celine, gdy miałem 9 lub 10 lat i spadałem na łeb na szyję, opowiadając historie na scenie ”.
W jakich stylach trenowałeś?
„Uczyłem się w Rhythm Dance Center w Marietta w stanie Georgia w zakresie jazzu, baletu, stepowania, lirycznego, współczesnego, akrobatyki i hip-hopu. Od tego momentu zacząłem odkrywać teatr muzyczny w moim rodzinnym mieście z różnymi nauczycielami. Później uczęszczałem na Appalachian State University, gdzie skupiłem się na nowoczesnym, współczesnym balecie, somatyki, choreografii i pilatesie ”.
Więc kiedy zacząłeś choreografować?
wzrost marki blucas
Kiedy byłem młody, miałem kolekcję rocka i ustawiałem ją w różnych konfiguracjach i udawałem, że każdy rock jest tancerzem. Robiłam to godzinami na podłodze w moim pokoju, naśladując moich nauczycieli tańca i poruszając kamieniami w tę iz powrotem. To było zdecydowanie zapowiedzią. Zacząłem trochę choreografować dla mojego licealnego zespołu chóralnego w wieku 16 lat, a potem choreografia naprawdę złapała moje serce na studiach. Uczyłem się choreografii pod okiem profesor Emily Daughtridge na Appalachian State University. Naprawdę mnie zainspirowała. Kiedy zacząłem tworzyć, dostałem obsesji. Zacząłem wyobrażać sobie tańce, gdy patrzyłem, jak samochody przejeżdżają ulicą, ludzi przechodzących przez obrotowe drzwi lub rozmawiających na ławce w parku. Cały mój świat zaczął przede mną tańczyć. W moich myślach zapadły małe tancerki i od tamtej pory nie przestałem tworzyć choreografii ”.
dr Traxler
„Remorse” wykonywany przez Numinous Flux.
Łał! Czy więc skupiasz się wyłącznie na ruchu współczesnym / lirycznym, czy też zagłębiasz się w inne techniki i style?
„Współczesny i liryczny to style, które najbardziej inspirują mnie do tworzenia. Jednak od czasu do czasu lubię konstruować komediowy numer jazzowy lub inny nieziemski utwór nowoczesny. ”
Kim są tancerze i / lub choreografowie, na których podziwiasz?
„Jest tak wielu wspaniałych twórców, o których studiowałem, czytałem, brałem lekcje i widziałem, że świat tańca jest pełen talentów. Wydaje się, że wszędzie, gdzie spojrzę, jest ktoś, na kogo można spojrzeć.
Ale przede wszystkim podziwiam tancerzy Numinous Flux Company. Są muzami mojego rzemiosła. Każdy z nich jest inny i niezbędny, inspirując inny aspekt historii pracy. Te postacie budzą we mnie ruchy, jakich nigdy sobie nie wyobrażałem. Uwielbiam rzucać wyzwanie ich duchowi i możliwościom fizycznym. Uwielbiam popychać ich daleko poza to, co uważali za możliwe w ich ciele. Uwielbiam poszerzać ich terytorium. Każdy z moich tancerzy zmienił mnie, otworzył, rzucił mi wyzwanie, zainspirował mnie, przekroczył mnie.
„Remorse” wykonywany przez Numinous Flux.
Inspirują mnie świetni choreografowie i świetni gawędziarze. Twórczość Twyli Tharp jest niezwykle inspirująca. Wykonałem utwór Mii Michaels w młodym wieku, a sposób, w jaki pracowała, rozwinął moją pasję. Historia była dla niej ważniejsza niż aspekty techniczne. To podekscytowało twórcę we mnie.
I oczywiście mój mąż Tom, który gra narratora Żal wywarło na mnie ogromny wpływ. Nigdy nie tańczył, ale ma umysł choreografa i serce twórcy. Nagrywamy pomysły w tę iz powrotem, a ja zawracam mu głowę pracą, dopóki nie znajdziemy razem klucza do otwierania drzwi do głębszych pomieszczeń. Inspiruje mnie do dobrej pracy - prawdziwej pracy ”.
W tej notatce, jakie są twoje cele taneczne?
„Moją główną ambicją jest dalszy rozwój Numinous Flux, znajdowanie okazji do występów dla tancerzy zespołu i produkcja pełnometrażowych produkcji. Dopóki mam historię do opowiedzenia i puchnie we mnie ruch, będę dalej tworzyć.
Bardzo chciałbym też zacząć rozwijać naszą platformę. Historie, które chcę opowiedzieć, są dość obszerne! I tak też powinny być etapy, które oni łaskawie. Nie jest moim zamiarem szybkie wyrzucanie rzeczy na scenę. Moim obecnym celem jest ukończenie tej pełnometrażowej produkcji, która ilustruje historię starszego mężczyzny o imieniu Syracuse z ostatnich siedmiu minut jego życia. Każdy taniec służy jako lusterko do wspomnienia, które ma. Ta historia stale rośnie we mnie. To zakopany skarb, który wykopuję codziennie. Im więcej go odkrywam, tym więcej mnie odkrywa ”.
jose manuel carreno
„Remorse” wykonywany przez Numinous Flux.
Jakie to uczucie zostać niedawno ogłoszonym zwycięzcą Festiwalu Choreograficznego BellaMoxi Emerging Artist 2017 w kategorii Bowling Green?
„W noc, w której wygrałem, miałem 31. urodziny. To był wspaniały prezent urodzinowy. Zwycięstwo było oczywiście tak ekscytujące w tej chwili i niezwykle afirmujące moje serce. Ale najlepsza rzecz, jaka się wydarzyła, miała miejsce po wygranej, prawie każdy sędzia szukał mnie w ciągu następnych kilku dni, aby dać mi znać, jak bardzo ich poruszył ten kawałek, i zadać mi pytania dotyczące historii. Kilku z nich chciało wiedzieć więcej, chciało zrozumieć, wielu powiedziało mi, że płakali z tego utworu. Ich entuzjazm był tak szczery. To było w najlepszy sposób przytłaczające. Znajomość mojej pracy, mojej sztuki, mojej historii poruszyła ludzi w środku, wiedząc, że tancerze bezbłędnie ją przedstawili, odkrywając, jak ta praca łączy mnie i tancerzy głęboko z ludźmi, których nigdy nie spotkaliśmy - usunęła we mnie tyle strachu ”.
Więc powiedz nam trochę więcej o tej pracy, Żal . Wiemy, że chodzi o starszego mężczyznę o imieniu Syracuse… Co jeszcze? Kiedy zacząłeś nad tym pracować? Jak wyglądał proces prób?
' Żal to fragment pełnometrażowej produkcji opowiadającej o życiu Syracuse, mężczyzny wciąż opłakującego śmierć żony 40 lat wcześniej. Jego życie migocze przed jego oczami w serii ruchów, gdy znika. To historia człowieka, który utonął w oceanie wiele lat po tym, jak stracił ukochaną osobę. Tancerze i ja od jakiegoś czasu wycinamy narrację poprzez ruch i jeszcze nie skończyliśmy!
„Remorse” wykonywany przez Numinous Flux.
żona Laroyce'a Hawkinsa
Dla mnie próby są całkowicie transcendentne. Dyskutujemy o naszych duszach. Przechodzimy przez własne smutki. Często pracuję z tancerzami tak, jak reżyser podchodzi do aktorów. Muszą stać się tymi postaciami. Muszą wymyślać wspomnienia i powiedzieć mi, kim chcą być (w charakterze). Mają charakter rozmów i improwizacji. Próby mogą być obciążające fizycznie, emocjonalnie i duchowo. Wspaniale jest uczestniczyć w tym procesie jako dyrektor artystyczny. Obsada naprawdę staje się całkiem rodziną. Jestem zaszczycony, że mogę z nimi pracować.
Patrząc w przyszłość, jak to uznanie z BellaMoxi popycha Cię do kontynuowania pracy? Jak możemy śledzić postępy w Twojej pracy?
„To uznanie dodało mi odwagi i uświadomiło mi, że jestem na dobrej drodze! Możesz śledzić mój zespół taneczny Numinous Flux na Instagramie @numinous_flux i pod adresem facebook.com/numinousflux aby być na bieżąco z naszymi nadchodzącymi wydarzeniami. Możesz również odwiedzić naszą stronę internetową pod adresem numinousflux.com ”.
Aby uzyskać więcej informacji na temat BellaMoxi, odwiedź Bellamoxi.com .
Przez Chelsea Thomas z dnia Dance Informa .
Wszystkie zdjęcia dzięki uprzejmości BellaMoxi i Laury Valentine.
polecany dla Ciebie
