Jedna z organizacji stara się dzisiaj zarządzać historią tańca
Chelsea Thomas.
Pionier tańca współczesnego, Ted Shawn, powiedział kiedyś: „Taniec jest jedyną sztuką, z której sami jesteśmy stworzeni”. Być może to właśnie ta fizyczna, nieustannie zmieniająca się w danej chwili właściwość natury tańca stanowi największe wyzwanie dla współczesnych historyków tańca.
Podczas gdy rzeźbiarze mają swoje posągi, malarze swoje obrazy, fotografowie swoje obrazy, muzycy swoje partytury, a nawet dramatopisarze swoje scenariusze, tancerze i choreografowie zwykle mają tylko swoje wspomnienia lub w najlepszym przypadku plik wideo, który zostaje wrzucony do niezorganizowanego folderu komputera lub na niechlujna półka do przechowywania. Powstaje więc pytanie - czy taniec jest sztuką ginącą? Czy ta żywa sztuka jest tak samo tymczasowa, jak ciała, które ją wykonują?
Jeśli ktoś ma wątpliwości, to wierna grupa renomowanych kolegów, którym darzą się zaufaniem - Koalicja Dziedzictwa Tańca. Jako jedyna krajowa organizacja non-profit, która stara się zachować i stworzyć dostęp do spuścizny amerykańskiej historii tańca, Dance Heritage Coalition składa się z naukowców, profesorów, archiwistów i entuzjastów tańca pracujących na rzecz zachowania tańca.
www dancevision com
Działając jako sieć zasobów i organizacji tanecznych, koalicja została po raz pierwszy zebrana na początku lat 90. w celu rozwiązania problemów związanych z dokumentowaniem tańca i zachowaniem nagrań, które zostały zidentyfikowane w badaniu zleconym przez The Andrew W. Mellon Foundation i National Endowment for sztuki. Koalicja, oficjalnie założona w 1992 roku, została ugruntowana przez dwie dekady dokumentowania, zachowywania i ulepszania narodowych rekordów.
Libby Smigel, dyrektor wykonawczy Dance Heritage Coalition, mówi: „W porównaniu z innymi sztukami widowiskowymi, takimi jak muzyka, teatr i sztuki wizualne, taniec w środowisku akademickim jest wciąż bardzo młody i ma niewiele podręczników i zasobów. Jeśli chodzi o taniec, polegamy tak bardzo na ruchomym obrazie, w wyniku czego nasze podręczniki historii tańca cierpią, ponieważ opierają się na ograniczonych dostępnych komercyjnych źródłach ”.
Były główny tancerz baletu Nowego Jorku Jacques d'Amboise w „Ballet Encounter”. Zdjęcie dzięki uprzejmości Ann Barzel Dance Research Collection w The Newberry Library w Chicago.
Aby rozwiązać problemy zagubionych i zapomnianych tańców, źle nagranej choreografii, brakujących zapisów firmowych i zdezorganizowanych archiwów, koalicja aktywnie zachęca, inicjuje i rozwija projekty współpracy między społecznościami tanecznymi, bibliotekami i archiwami.
Koalicja stara się uczyć firmy, biblioteki, osoby i inne społeczności taneczne czterech podstawowych potrzeb związanych z konserwacją historii tańca: dostępu do materiałów, ciągłej dokumentacji tańca z wykorzystaniem zarówno tradycyjnych metod, jak i rozwijających się technologii, zachowania istniejącej dokumentacji oraz edukacji w ramach i poza polem tańca.
„Kiedy myślisz o tym, że każdego roku większość firm tanecznych produkuje wiele nowych dzieł i tak wielu ludzi nie jest w stanie podróżować, aby je zobaczyć, to szalone, jak wiele jest traconych, ponieważ nie mamy do nich dostępu tak łatwo, jak inni fani sztuki, którzy mogą pobieranie treści online. Dlatego też chcemy zachęcić firmy do częstszego publikowania tych materiałów i poszukiwania sposobów digitalizacji dzieł ”- wyjaśnia Smigel.
Podczas gdy koalicja koncentruje się na przyszłości zachowania tańca, pamięta również o całej pracy, jaką wciąż trzeba wykonać, aby odkryć, odkupić i zachować przeszłość. Po 20 latach pomagania kolekcjom w organizowaniu i uzyskiwaniu dostępu do materiałów, koalicja nadal widzi odkrywane lub odzyskiwane relikty tańca. Przykładem tego są niedawne znaleziska w magazynie Teatru Tańca w Harlemie. Jednym znaleziskiem był rzadki kostium z wczesnych lat ognisty Ptak produkcja.
Smigel wspomina: „Odkryliśmy również podstawowy materiał filmowy dokumentujący podróż firmy do Republiki Południowej Afryki po apartheidzie. Byli pierwszym tego rodzaju zespołem tanecznym, który pojechał i wystąpił w Afryce Południowej… co jest ekscytującym wydarzeniem kulturalnym, nie tylko tanecznym, ale także historycznym. To z pewnością interesujący i znaczący moment w tym okresie przemian politycznych ”.
Kolejnym doniosłym odkryciem był stary film Eiko & Koma. Smigel mówi: „Odkryliśmy najwcześniejszy istniejący materiał filmowy przedstawiający występy Eiko i Komy przed ich przybyciem do USA. Nie ma dźwięku i pokazuje ich wczesne słownictwo dotyczące ruchu. Pokazuje wczesny utwór ich tańca, który obecnie przekształcił się w ich występy ”.
Dla młodych tancerzy, którzy uważają, że zachowanie historii tańca jest nieistotne dla ich codziennej pracy, Smigel podkreśla znaczenie dobrych praktyk organizacyjnych, mówiąc: „Czas zacząć organizować się teraz”.
Carmen de Lavallade w „Pierrot Lunaire”, balecie inspirowanym postaciami z „commedia dell’arte” z Glen Tetley Dance Company. Zdjęcie dzięki uprzejmości Ann Barzel Dance Research Collection w The Newberry Library w Chicago.
„Młodzi tancerze mogą stać się dobrymi stewardami historii tańca, którą posiadają. Na podstawie zdjęć z autografami, wyłamanych pointy i innych pamiątek mogą nauczyć się, jak prawidłowo konserwować i zbierać relikty tańca. Te pamiątki mogą pewnego dnia pomóc wyzwolić wspomnienia artystycznego i kulturowego przekazu ”- mówi Smigel.
Tylko w tym miesiącu koalicja wydała „The Artist’s Legacy Toolkit”, czyli zestaw zakładek online dla tych, którzy zastanawiają się, jak najlepiej zapisywać i organizować pliki wideo, notatki choreograficzne i tak dalej. „Jest skierowany do tancerzy o różnym poziomie zaawansowania - od początkujących tancerzy do późnych tancerzy. Istnieją wskazówki dotyczące różnych etapów ”- opisuje Smigel.
parisdylan550 prawdziwe nazwisko
W międzyczasie koalicja pracuje również nad udostępnieniem zasobów historii tańca online dla tancerzy i studentów. Jednym z niezwykłych sposobów osiągnięcia tego jest funkcja Niezastąpione skarby tańca Ameryki: pierwsze 100 . Smigel mówi: „To świetne miejsce dla młodych tancerzy, aby zacząć odkrywać, co ma do zaoferowania DHC”. Każdy wyznaczony „niezastąpiony skarb tańca” zawiera artykuł naukowy, zdjęcie i często wideoklip.
Jako dwa przykłady wyznaczonych skarbów tańca, dwa inne fenomenalne zasoby historii tańca online są oferowane przez Jacob’s Pillow Dance Festival i The Jerome Robbins Dance Division of The New York Public Library.
Jacob’s Pillow Dance Interactive, bezpłatny zasób wideo, którego kuratorem jest najdłużej działający festiwal tańca w Ameryce, Jacob’s Pillow Dance Festival, oferuje wgląd w skarbnicę archiwalnych materiałów filmowych i zdjęć przechowywanych w fizycznych archiwach Pillow. Dzięki całemu materiałowi nagranemu w Jacob’s Pillow, ten publiczny projekt inicjatywy Virtual Pillow jest w stanie podzielić się smakiem znaczącej historii Jacob’s Pillow, jednocześnie szerząc uznanie dla tańca.
Norton Owens, dyrektor ds. Konserwacji w Jacob’s Pillow Dance Festival, mówi, że pomysł Jacob’s Pillow Dance Interactive „zrodził się z chęci znalezienia więcej sposobów na dzielenie się naszymi zasobami”.
„Chcieliśmy znaleźć sposób na udostępnianie naszych zasobów online, który byłby zgodny z charakterem Jacob’s Pillow - jesteśmy bardzo dostępni, gościnni i przyjaźni dla użytkownika”.
Portret choreografa tańca współczesnego Gartha Fagana autorstwa Annie Lennox. Zdjęcie dzięki uprzejmości Ann Barzel Dance Research Collection w The Newberry Library w Chicago.
Na stronie internetowej odwiedzający mogą wybrać jedną z trzech podstawowych funkcji oglądania materiału z festiwalu - artystę, gatunek lub epokę. Goście mogą również wybrać opcję „Dive In”, aby wybrać losową zawartość, lub „Guess” (Zgadnij) w przypadku gry z ciekawostkami tanecznymi, która pozwala użytkownikom dopasować materiał z występu do występujących artystów.
jedzenie w przystępnej cenie
„Ponieważ mamy tak szeroką gamę występów, które odbywają się tutaj z całego świata, zarówno w przeszłości, jak i obecnie, mamy niesamowite nagrania tańca, unikalne tylko dla Pillow. To albo zupełnie nowe doświadczenie, albo sposób na zobaczenie ukochanych firm i tancerzy w otoczeniu, w którym nigdy wcześniej ich nie widziałeś ”- mówi Owens.
Podobnie innym istotnym źródłem informacji dla rozwijających się tancerzy, kierunków studiów, nauczycieli, profesorów i naukowców jest dział tańca Jerome Robbins w Bibliotece Publicznej w Nowym Jorku. To największe i najbardziej obszerne archiwum na świecie poświęcone dokumentacji tańca.
„Chroniąc sztukę tańca we wszystkich jej przejawach - baletowych, etnicznych, nowoczesnych, społecznych i ludowych - podział to coś więcej niż biblioteka w zwykłym tego słowa znaczeniu” - wyjaśnia kurator Jan Schmidt, także prezes Dance Heritage Koalicja. „To jest po części muzeum, po części centrum produkcji filmowej, a po części usługa konsultacyjna dla profesjonalnej społeczności tanecznej. Zachowuje historię tańca, gromadząc różnorodne zasoby pisane, wizualne i dźwiękowe, a także zapewnia ciągłość formy sztuki poprzez aktywny program dokumentacyjny. ”
Założona w 1944 roku Dance Division może zapewnić użytkownikom wszystko, od wskazówek, jak zrekonstruować elżbietański taniec dworski, po oglądanie tańców z prowincji Gwinei, a także biografie dotyczące współczesnych stylów tańca Isadory Duncan, Marthy Graham i Doris Humphrey. Dance Division jest bezpłatne i otwarte dla publiczności z całego świata.
John Martin z Marthą Graham odbierają Capezio Award w 1969 roku. Zdjęcie dzięki uprzejmości Ann Barzel Dance Research Collection w The Newberry Library w Chicago.
chwała pippin
Oprócz zasobów materialnych, Dance Division ma swoje Archiwum i Projekt Historii Mówionej, które oferuje klipy online wybranych nagrań wywiadów z ponad półwiecznymi wykonawcami, choreografami, naukowcami i producentami. Schmidt dodał, że we wrześniu dywizja planuje mieć witrynę Dance Digital, więc materiały, do których ma prawa, „będą swobodnie dostępne w sieci”.
A zatem, mając na uwadze tę mnogość zasobów, czy można obawiać się odpowiedniego zachowania historii tańca? Być może, jeśli tancerze i firmy nie podejmą odpowiednich kroków, aby organizować i archiwizować trwające prace - to tak. Ale ogólnie rzecz biorąc, nie - nie z koalicją Dance Heritage Coalition i wybitnymi bibliotekami, kolekcjami i zasobami, które chcą zachować i zapewnić dostęp do historii tańca dzisiaj.
Smigel mówi: „Tak długo, jak chcemy, aby taniec rozwijał się i był wizualny w przestrzeni publicznej, będziemy musieli współpracować, aby naprawdę stworzyć i przekazać kontekst tańca”.
Więcej informacji na temat Koalicji Dziedzictwa Tańca można znaleźć na stronie www.danceheritage.org .
Aby uzyskać dostęp do amerykańskich skarbów tańca w Ameryce: pierwszej setki, odwiedź witrynę www.danceheritage.org/treasures.html .
Aby zapoznać się z interaktywnym tańcem poduszek Jacoba, zobacz danceinteractive.jacobspillow.org .
Więcej informacji na temat Działu Tańca im. Jerome'a Robbinsa w New York Public Library można znaleźć na stronie www.nypl.org .
Zdjęcie (u góry): Maria Tallchief in George Balanchine’s Pocałunek wróżki. Zdjęcie dzięki uprzejmości Ann Barzel Dance Research Collection w The Newberry Library w Chicago, która jest członkiem organizacji Dance Heritage Coalition.
