Polecane Artykuły | Kwiecień 2024

Jest sezon ukończenia szkoły, a pośród uroczystości, przyjęć i kartek z gratulacjami pojawia się jedno pytanie, które budzi niepokój u każdego tancerza: „Co dalej dla Ciebie?” Niezależnie od tego, czy trenujemy w studio, wykonujemy kontrakt czy dochodzimy do siebie po kontuzji, przyszłość tancerza nigdy nie jest pewna ani stabilna. A jedną z najbardziej onieśmielających decyzji może być to, gdzie rozpocząć podróż po ukończeniu szkoły średniej. Czy zrobię wielką przeprowadzkę do Los Angeles czy Nowego Jorku? Czy powinienem kontynuować specjalizację z czegoś innego niż taniec, na wypadek, gdyby to nie wyszło? Czy będę traktowany poważnie, jeśli nie wezmę udziału w prestiżowym programie konserwatorium?

Podróż każdego tancerza jest wyjątkowa i osobista. A jedna ścieżka niekoniecznie jest „lepsza” od innej. Dance Informa przeprowadziła wywiady z ośmioma profesjonalnymi tancerzami, których ścieżki były bardzo różne. Wszystkich tancerzy łączy jednak dwie rzeczy: 1) wszyscy odnoszą sukcesy jako zawodowi tancerze w Nowym Jorku, oraz 2) każdy z nich twierdzi, że ich decyzja po ukończeniu szkoły średniej była dla nich właściwym wyborem.

1. Uderzenie w Ground Running

Jessica Lee Goldyn, obecnie na Broadwayu Cześć Dolly!

Skąd pochodzisz i jak dorastałeś, trenowałeś taniec?

Jessica Lee Goldyn.

„Pochodzę z Parsippany w stanie New Jersey. Moje pierwsze szkolenie taneczne odbyło się w wieku trzech lat w Szkole Tańca Mary Lou Hale. Jako nastolatek przeszedłem szkolenie baletowe w New Jersey Ballet Company i zakochałem się w teatrze muzycznym podczas szkolenia w Worth Tyrrell Studios. Następnie uczęszczałem do Professional Performing Arts School (PPAS) w liceum i codziennie dojeżdżałem z New Jersey na Manhattan ”.

Jaki był twój plan po szkole średniej i dlaczego podjąłeś taką decyzję?

„Tak naprawdę nigdy nie miałem planu na studia. Po szkole średniej zawsze planowałem przesłuchanie i próbę zrobienia tego w teatrze. Wiedziałem, że chcę mieszkać w Nowym Jorku i marzyłem o tańcu na Broadwayu. Uwielbiałem PPAS za wszystkie zajęcia aktorskie, śpiewu i tańca oraz za to, jak wiele nauczyłem się artystycznie. Ale walczyłem w świecie akademików. Pamiętam, że czułem się tak od podstawówki. Zawsze wolałabym tańczyć! Więc opuściłem PPAS w ostatniej klasie liceum i sam dostałem GED. Postanowiłem po prostu od razu rozpocząć przesłuchanie. Zostałem obsadzony w zastępczym torze podczas międzynarodowej trasy koncertowej To było i odkryłem, że tańczę i zwiedzam kraj w czasie, który byłby moim ostatnim rokiem liceum ”.

Co sprawiło, że była to dla Ciebie najlepsza decyzja?

„Szkoła nie była moją rzeczą. Po prostu chciałem występować tam, gdzie zawsze było moje serce. Mogłem zapamiętać scenariusz w jeden dzień, ale nie mogłem się zmusić do zapamiętania strony notatek historycznych. Wiedziałem, co chcę zrobić, i zawsze wierzyłem w to, że robię to z pełną siłą (i prawdopodobnie upadam płasko na twarz, zamiast grać bezpiecznie). Chrupałem trochę i wiedziałem, że najszczęśliwsze byłoby dla mnie wyjście tam i rozpoczęcie prób. Czułem się gotowy na showbiznes i wiedziałem, że szkoła zawsze tam będzie, gdybym chciał wrócić ”.

Jakie były wyzwania związane z tą decyzją?

„Nie miałem wątpliwości, że podjąłem właściwą decyzję. Moja mama mnie wspierała, ale mój tata się martwił. Wiedział, jak trudno jest zarobić na życie w tym biznesie. Nie chciał, żebym walczył w tej karierze, ale ostatecznie nadal wspierał mnie w realizacji mojego marzenia. Chciałem tylko, żeby moi rodzice byli dumni. I czułem, że mój tata oddycha trochę łatwiej z każdym występem, który robiłem! ”

Jak Twoim zdaniem Twoja decyzja wpłynęła na Twoją karierę?

„Myślę, że gdybym został w szkole, zawiesiłbym swoją karierę zawodową. Nie jestem też pewien, czy zadebiutowałbym na Broadwayu tak wcześnie, jakbym został w szkole. Miałem 19 lat, kiedy grałem w Val Linia chóru . Opuszczenie pierwszego roku, wyjazd w trasę koncertową, zdobycie karty kapitałowej wkrótce potem, a potem debiut na Broadwayu - wszystko się układało. Jestem wielkim zwolennikiem tego, że rzeczy są „przeznaczone”, a to wszystko wydawało się bardzo „przeznaczone”. ”

Jaką radę dałbyś tancerzowi, który wybiera podobną ścieżkę?

„Moja rada dla wszystkich brzmi: podążajcie za głosem serca. Zaufaj swojemu wewnętrznemu głosowi. Tylko Ty wiesz najlepiej, co sprawi, że będziesz najszczęśliwszy i co pomoże Ci dotrzeć do miejsca, w którym się wybierasz ”.

Skye Mattox (ostatnio na Broadwayu Na mieście )

Skąd pochodzisz i jak dorastałeś, trenowałeś taniec?

„Pochodzę z New Hampshire. Moja mama miała studio i dorastałem tam tańcząc do 15 roku życia. Potem jechałem do Bostonu cztery dni w tygodniu po szkole i intensywnie studiowałem w Jeannette Neill's Dance Studio w ramach ich przedprofesjonalnego programu o nazwie Boston Youth Moves. To był niesamowity program i naprawdę nauczył mnie dyscypliny jako tancerza ”.

Skye Mattox.

Jaki był twój plan po szkole średniej i dlaczego podjąłeś taką decyzję?

„Zdecydowałem się skończyć szkołę średnią rok wcześniej, abym mógł przenieść się do Nowego Jorku i od razu spróbować rozpocząć pracę. Tak więc, kiedy skończyłem liceum, miałem jeszcze 16 lat! Podjąłem tę decyzję, ponieważ byłem tak podekscytowany i zdenerwowany, aby dostać się do miasta, i pomyślałem, że będę miał czas po swojej stronie, rozpoczynając biznes w młodym wieku. Miałbym czas na znalezienie swojej drogi i więcej lat na taniec. Ale przede wszystkim byłem zbyt podekscytowany przeprowadzką do Nowego Jorku! ”

Co sprawiło, że była to dla Ciebie najlepsza decyzja?

Erica taniec

„Nie kontynuowanie nauki po szkole średniej było dla mnie zdecydowanie najlepszą decyzją, ponieważ myślę, że gdybym czekał, myśl o pójściu na przesłuchania i wyrwaniu się z mojej strefy komfortu stałaby się coraz bardziej przerażająca w miarę upływu czasu. Będąc tak młodym, nie bardzo wiedziałem, czego się spodziewać, więc się nie bałem. Z każdym przesłuchaniem, pracą lub występem zawsze uczę się nowych rzeczy. Więc pchnięcie się od razu do prawdziwego świata było czymś w rodzaju mojej „college'u”.

Jakie były wyzwania związane z tą decyzją?

„Wejście w biznes w tak młodym wieku z pewnością wiązało się również z wyzwaniami. Miałem bardzo słaby trening wokalny, więc to była dla mnie duża słabość. Gdybym poszedł na studia do teatru muzycznego, prawdopodobnie od początku byłbym wokalnie silniejszy. Musiałem też sam wymyślić małe rzeczy, takie jak prawidłowe ułożenie CV i wybranie odpowiedniego zestawu do przesłuchania ”.

Jak Twoim zdaniem Twoja decyzja wpłynęła na Twoją karierę?

„Pomimo tych wyzwań, gdybym mógł cofnąć się w czasie, nadal nie zmieniłbym podjętej decyzji. Jest to jedna z nielicznych dziedzin pracy, w których nie chodzenie do szkoły może działać na twoją korzyść. Trzech z moich największych mentorów to David Marquez, Josh Bergasse i James Kinney. Gdybym nie przeprowadziła się do miasta, kiedy to zrobiłem, i co tydzień uczęszczała na ich zajęcia w Broadway Dance Center, byłabym zupełnie inną osobą. Ukształtowali to, kim jestem jako tancerka i zawsze popychali mnie do bycia lepszym. Byli i nadal są moimi nauczycielami ”.

Jaką radę dałbyś tancerzowi, który wybiera podobną ścieżkę?

„Radzę każdemu, kto wybiera tę ścieżkę, aby zawsze zachowywał świetną etykę pracy. Niech twoja pasja do tego, co robisz, cię napędza i nigdy nie popadaj w samozadowolenie. Pracuj ciężko i pozostań zmotywowany. To zajdzie bardzo daleko! ”

2. Studia w konserwatorium

Nathan Madden, obecnie na Broadwayu Cześć Dolly!

Skąd pochodzisz i jak dorastałeś, trenowałeś taniec?

„Zaczynałem jako łyżwiarz. Mieszkałem w Północnej Dakocie i chodziło o jazdę na łyżwach lub hokej do wyboru zajęć pozalekcyjnych… i niewiele więcej! Nie podobała mi się przemoc w hokeju, więc wybrałem łyżwy. Osiągnąłem sukces dość szybko i zostałem wysłany na łyżwy parowe. Mój trener powiedział, że muszę wziąć balet, ale nigdzie w pobliżu nie było studia, więc moja mama i inna kobieta w mieście założył studio baletowe … W Północnej Dakocie! W ten sposób zacząłem tańczyć! ”

Nathan Madden.

Jaki był twój plan po szkole średniej i dlaczego podjąłeś taką decyzję?

„Chciałem studiować teatr muzyczny w College-Conservatory of Music w Cincinnati i dwukrotnie specjalizować się w tańcu. Ale to był rodzaj fuksa, że wylądowałem w Juilliard. Szczerze mówiąc, brałem udział w przesłuchaniu tylko po to, aby wkurzyć mojego nauczyciela, który tak naprawdę we mnie nie wierzył. To było niesamowite, gdy jeden po drugim inni uczniowie mojego liceum zostali przecięci, a ja byłem ostatnim stojącym tancerzem! Wsiadłem! ”

Co sprawiło, że była to dla Ciebie najlepsza decyzja?

„Cóż, wiedziałem, że ty musieć idź do Juilliard, jeśli ci się uda, bo to niesamowita szkoła. Ale w głębi duszy wiedziałem, że mógłbym odejść, gdyby nie ja. Jednak szybko zdałem sobie sprawę, że jestem we właściwym miejscu. Kochałem Julliarda przez wszystkie cztery lata mojego programu. Byłem wystawiony na tak wiele i odkryłem wszystko, co program i samo miasto miał do zaoferowania. ”

Jakie były wyzwania związane z tą decyzją?

„Miałem wiele opozycji przy wyborze ścieżki kariery, zwłaszcza w ostatniej klasie liceum. Moja rodzina przeniosła się do Houston i uczęszczałem do liceum sztuk teatralnych. Ukończyłem taniec, ale chciałem też śpiewać i grać. Eksplorowałem poza moim programem licealnym i pracowałem nocami w lokalnych teatrach regionalnych (ostatecznie zdobywając moją kartę kapitałową). Kiedy zostałem obsadzony jako Ren Nie skrępowany niczym , to naprawdę mnie zmieniło. Byłem w tym dobry, to była pierwsza duża rola, jaką odegrałem, i to potwierdziło, że właśnie to chciałem robić.

Potem w szkole, możliwości takie jak Broadway i Więc myślisz że potrafisz tańczyć zaczął mnie ciągnąć. Zdałem sobie sprawę, że muszę zdecydować, czy chcę zostać w Julliard, czy zacząć pracować w showbiznesie. Nie chciałem opuszczać szkoły i rodziny, którą tam budowałem, więc przestałem przesłuchiwać, dopóki nie ukończyłem. Jeśli zarejestrujesz się na czteroletni program, to właśnie się do tego zobowiązałeś. (Jeśli odejdziesz, w zasadzie zająłeś miejsce kogoś innego, kto zostałby i skończył szkołę. Pamiętaj o tym). Chciałem dokończyć to, co zacząłem, nauczyć się i doświadczyć wszystkiego, co mogłem w programie, i zdobyć dyplom! ”

Jak Twoim zdaniem Twoja decyzja wpłynęła na Twoją karierę?

„To zaszczyt być częścią tej społeczności. Bycie tutaj w mieście i chodzenie do szkoły w tym samym czasie było trudne, ale byłem bardzo oddany szkole i cieszę się, że nie rzuciłem się na przedstawienie. Chicago , Amerykanin w Paryżu i teraz Cześć Dolly! wszystkie były niewiarygodnymi doświadczeniami. Każdy z nich przyszedł w idealnym momencie w moim życiu ”.

Jaką radę dałbyś tancerzowi, który wybiera podobną ścieżkę?

„Powiedz„ tak! ”Bez względu na to, co jest rzucane przed siebie, miej odwagę powiedzieć temu„ tak ”. Myśl nieszablonowo, spróbuj czegoś nowego, zaakceptuj nadchodzące wyzwania, a będziesz bardzo wdzięczny, że to zrobiłeś, uczynią cię lepszą osobą i ukształtują głębiej jako artystę. Moja niesamowita profesor tańca, Risa Steinberg, powiedziałaby: „Cały czas odkrywaj siebie na nowo”. Zmieniasz się każdego dnia, więc nie możesz pozostać taki sam. Musisz się uczyć, rozwijać i odkrywać. Musisz nieustannie pracować nad sobą i swoją sztuką, w przeciwnym razie zostaniesz w tyle ”.

3. Specjalizacja w tańcu

Kenneth Murray, ostatnio w Cirque du Soleil’s Kochanka

Skąd pochodzisz i jak dorastałeś, trenowałeś taniec?

„Urodziłem się i wychowałem w Sayville w stanie Nowy Jork na Long Island. Kiedy miałem pięć lat, obserwowałem moją siostrę w klasie baletu i pamiętam, że byłem tak zahipnotyzowany tym ruchem. Jak tylko Valerie wyszła z zajęć, podbiegłem do mamy i powiedziałem jej, że ja też chcę to zrobić. I tak zrobiłem. Uczyłem się baletu, stepowania, jazzu, teatru muzycznego, lirycznej, nowoczesnej i balowej, żeby wymienić tylko kilka. Z biegiem lat taniec stał się moją pasją i zdałem sobie sprawę, że jest to coś, czym zdecydowanie chcę się zajmować zawodowo. Kiedy poszedłem do liceum, zacząłem traktować taniec jeszcze poważniej niż wcześniej. Zapisałem się do innej szkoły, w której głównie uczyłem się baletu, aby poprawić swoją technikę przed przesłuchaniami na inne uniwersytety ”.

Jaki był twój plan po szkole średniej i dlaczego podjąłeś taką decyzję?

„Zawsze wiedziałem, że po szkole średniej chcę iść na studia, ponieważ chciałem otrzymać dyplom. Wiedziałem, że po ukończeniu profesjonalnego tańca chcę być może wrócić na uniwersytet i uczyć lub otworzyć własne studio tańca, w którym będę oferował zajęcia dla dzieci ze specjalnymi potrzebami. Skończyło się na tym, że poszedłem na Adelphi University, żeby studiować taniec i marketing. Kontakt z wieloma różnymi technikami i profesorami podczas moich czterech lat w Adelphi naprawdę pomógł mi rozwinąć się artystycznie i technicznie. Ukończyłem BFA w 2015 roku ”.

Kenneth Murray.

Co sprawiło, że była to dla Ciebie najlepsza decyzja?

przenieść taniec nyc

„Dla mnie pójście do college'u było najlepszą decyzją, jaką mogłem podjąć, ponieważ ogromnie się rozwinąłem jako wykonawca przez te cztery lata, które spędziłem w Adelphi. Biorąc udział w balecie i sztuce współczesnej pięć razy w tygodniu (czasem częściej), plus mnóstwo prób, naprawdę pomogło mi stać się silną, techniczną tancerką. Teraz, będąc zawodowym tancerzem, mogę naprawdę docenić ten trening, ponieważ pomógł mi bardziej, niż mogłem sobie wyobrazić podczas przesłuchań. Nie byłbym w połowie artystą, którym jestem, gdybym zdecydował się nie iść na studia. I słuchaj, każdy ma inną ścieżkę, ale ja jestem zadowolony z mojej decyzji o pójściu na studia ”.

Jakie były wyzwania związane z tą decyzją?

„Zawsze wiedziałem, że chcę iść na studia i zdobyć dyplom. Powiedziałbym, że jedynym „wyzwaniem”, przed jakim stanąłem, była chęć wzięcia udziału w przesłuchaniach do pewnych musicali lub programów, do których moim zdaniem mogę się nadać, będąc na studiach. Nie brałem udziału w przesłuchaniu, gdy byłem w szkole, ponieważ denerwowałem się, że muszę zdecydować się na podjęcie pracy i opuszczenie szkoły lub pozostanie w niej. Ostatecznie wiedziałem, że ostatecznie zdecyduję się pozostać w szkole, ale nie chciałem mieć tego strachu przed utratą przytomności. I faktycznie, skończyło się na moim ostatnim roku. Chciałem po prostu iść na przesłuchanie i zobaczyć, jak to jest, a ostatecznie zarezerwowałem pracę i znalazłem się w sytuacji, w której walczę z tym, co robić! W końcu zdecydowałem się zostać w szkole przez ostatni semestr i zdobyć dyplom ”.

Jak Twoim zdaniem Twoja decyzja wpłynęła na Twoją karierę?

„Uważam, że moja decyzja o pozostaniu w szkole wpłynęła pozytywnie na moją karierę. Chodzenie do szkoły i obcowanie z wieloma różnymi stylami tańca pomogło ukształtować mnie w bardzo wszechstronnego wykonawcę i artystę. Po szkole pojechałem w trasę po Europie z zespołem tańca nowoczesnego, a kiedy wróciłem, wiedziałem, że chcę zająć się teatrem muzycznym. Zacząłem przesłuchiwać wszystko i wszystko. Poszedłem do szkoły i byłem wszechstronny w sposobie, w jaki się poruszałem, wierzę, że naprawdę pomogło mi w wielu z tych przesłuchań i ostatecznie pomogło mi w książce Cirque du Soleil’s Kochanka Na broadwayu. W naszym programie jest tak wiele różnych stylów tańca i wierzę, że cały czas i wysiłek, który poświęciłem na studiach, naprawdę pomogły mi dotrzeć tam, gdzie jestem dzisiaj ”.

Jaką radę dałbyś tancerzowi, który wybiera podobną ścieżkę?

„Powiedziałbym, że chodź do szkoły. Ucz się pilnie. Tańcz tyle, ile możesz. Posłuchaj swoich profesorów. Dobrze wykonuj poprawki i stosuj je codziennie na zajęciach. Weź udział w lekcjach głosu. Weź udział w jak największej liczbie przesłuchań i daj się zobaczyć jak największej liczbie reżyserów castingu, aby dowiedzieli się, jakim jesteś typem wykonawcy. Pić dużo wody. Ostatni ale nie mniej ważny, miłość co robisz i będziesz nigdy pracować przez dzień w swoim życiu ”.

4. Double-Majoring

Elizabeth Dugas, tancerka w Metropolitan Opera

Skąd pochodzisz i jak dorastałeś, trenowałeś taniec?

„Urodziłem się w Lafayette w Luizjanie i zacząłem tańczyć w wieku dwóch lat. Wszystkie kobiety w mojej rodzinie kiedyś tańczyły, więc zacząłem młodo. Kiedy przeprowadziłem się do Cleveland w Ohio, moi rodzice zapisali mnie do studia, w którym brałem udział w zawodach, więc w drugiej klasie podróżowałem po kraju uczestnicząc w różnych konkursach tanecznych. W rezultacie mój trening był niezwykle wszechstronny - jazz, tap, balet, pointe, acro, współczesny, nowoczesny i hip hop ”.

Jaki był twój plan po szkole średniej i dlaczego podjąłeś taką decyzję?

„Po liceum planowałem zawsze pójść na studia. Co miałem zamiar robić było wielkie pytanie. Z powodu tej niepewności złożyłem podanie do 12 szkół - niektórych dla tańca, innych dla nauczycieli akademickich i pary, która miała połączenie obu. Miałem szczęście, że dostałem się do wielu szkół, co nie ułatwiło mi decyzji! Z niewielkim naciskiem ze strony taty zdecydowałem się pójść na University of Michigan, ponieważ mogłem podwoić kierunek (taniec i komunikacja). Była to wysoko oceniana szkoła akademicka z kameralnym programem tańca w stylu konserwatorium ”.

Co sprawiło, że była to dla Ciebie najlepsza decyzja?

„Po pierwsze, zawsze mocno wierzyłem, że życie poza sztuką jest ważne. Uniwersytet Michigan był w stanie zapewnić mi środowisko, w którym mogłem spotkać się z ludźmi spoza branży, a także odkryć hobby i pasje niezwiązane z występami. Po drugie, naprawdę cenię moje stopnie naukowe i cztery lata rozwoju i zaangażowania, które reprezentują. Nie zamieniłbym ich za przyjazd do miasta i potencjalnie rozpoczęcie mojej kariery w młodszym wieku. Nie wspominając o tym, że dobrze jest wiedzieć, że mam „rezerwowy” plan w innej dziedzinie, gdybym pewnego dnia zdecydował się zawiesić buty do tańca ”.

Elizabeth Dugas.

Jakie były wyzwania związane z tą decyzją?

„Ponieważ poszedłem do czteroletniego college'u, przyjechałem do miasta i ostatecznie rozpocząłem karierę cztery lata później niż niektórzy z moich tańczących rówieśników. Nasza kariera jako tancerka jest ograniczona, a ten czas jest cenny ”.

Jak Twoim zdaniem Twoja decyzja wpłynęła na Twoją karierę?

„Na początku czułem się trochę pokrzywdzony, ponieważ przez pierwsze kilka lat w Nowym Jorku musiałem skupić się na nawiązywaniu znajomości i byciu widzianym, aby rozwinąć swoją obecność i reputację w tej branży. Teraz, będąc odsuniętym od tego początkowego doświadczenia i tańcząc wśród rówieśników, którzy wybrali różne ścieżki w tych samych wysoce konkurencyjnych zawodach, mogę potwierdzić, że pójście na studia było dla mnie właściwą decyzją. Czuję, że te cztery lata były kluczowe dla mojego rozwoju jako artysty i człowieka. Poza tym pracowałem z wieloma twórcami, którzy powiedzieli mi, że podczas rekrutacji szukają absolwentów szkół wyższych, ponieważ zazwyczaj są inteligentnymi, wszechstronnymi artystami ”.

Jaką radę dałbyś tancerzowi, który wybiera podobną ścieżkę?

„Myślę, że moją największą radą byłoby po prostu nie spieszyć się przez lata w college'u, aby przejść do następnej fazy i rozpocząć karierę. Ciesz się studiami i zdaj sobie sprawę, jak ważne jest to w Twojej podróży. Ponieważ jeśli masz być profesjonalnym wykonawcą, dotrzesz do celu niezależnie od wybranej ścieżki ”.

5. Specjalizacja w teatrze

Synthia Link, ostatnio na Broadwayu Pociski nad Broadwayem

Skąd pochodzisz i jak dorastałeś, trenowałeś taniec?

„Pochodzę z Long Island w Nowym Jorku. Dorastając, tańczyłem w June Claire School Of Dance i brałem dużo stepowania, jazzu i baletu. Miałem szczęście, że studiowałem pod okiem niesamowitych nauczycieli, którzy pracowali zawodowo w branży. Naprawdę przygotowali mnie na kolejne kroki.

Po szkole średniej poszedłem do Marymount Manhattan College w Nowym Jorku. Po zajęciach chodziłem do Broadway Dance Center i Steps on Broadway. Chodzenie do szkoły w mieście było ogromnym błogosławieństwem, ponieważ miałem tak wiele ośrodków szkoleniowych i niesamowitych nauczycieli na wyciągnięcie ręki. Miałem szczęście ”.

Jaki był twój plan po szkole średniej i dlaczego podjąłeś taką decyzję?

„Gdybyś zapytał mnie w wieku trzech lat, kim chcę być, gdy dorosnę, powiedziałbym ci, że będę na Broadwayu! Planowałem skończyć liceum, pójść na studia i zacząć przesłuchania tak szybko, jak tylko będę mógł. Poszedłem do liceum, które miało niesamowity program teatralny. Znalazłem społeczność przyjaciół, którzy byli naprawdę pełnymi pasji i inteligentnymi ludźmi. W rzeczywistości jest wielu z nas, którzy nadal zajmują się tym zawodowo! Jestem naprawdę szczęśliwy, że mam niesamowicie wspierających rodziców, których nie dałbym rady bez nich. Posiadanie ich za sobą umożliwiło mi podążanie za marzeniami ”.

Co sprawiło, że była to dla Ciebie najlepsza decyzja?

„Zawsze kochałem szkołę i dorastałem w środowisku, w którym marzenie chodziło do college'u. Zawsze chciałem mieć doświadczenie w college'u, a kiedy zdałem sobie sprawę, że mogę studiować teatr, zostałem sprzedany! Myślę, że bardzo dorosłem przez te cztery lata. Osobiście nie sądzę, żebym był gotowy na świat przesłuchań, gdybym poszedł prosto z liceum ”.

Jakie były wyzwania związane z tą decyzją?

„Ponieważ poszedłem do college'u w Nowym Jorku, zdecydowanie czułem ochotę na przesłuchania na profesjonalne koncerty. Jedyną pracą, do której zawsze przesłuchiwałem, były Rockettes. Zarezerwowałem to na mój ostatni rok w MMC! Wiedziałem, że to praca, której nie mogłem odrzucić. Przyjąłem pracę, zdjąłem semestr ze szkoły, po powrocie doładowałem kredyty i skończyłem z kolegami z klasy. To było mnóstwo pracy i zdecydowanie trudno było wrócić i skończyć po tym doświadczeniu, ale jestem bardzo wdzięczny, że uzyskałem dyplom ”.

Jak Twoim zdaniem Twoja decyzja wpłynęła na Twoją karierę?

„Myślę, że uzyskanie stopnia naukowego jest naprawdę ważne i myślę, że można się wiele nauczyć o rzemiośle, ale nic nie jest w stanie naprawdę przygotować Cię do świata przesłuchań. Tak naprawdę nie da się tego zasymulować w klasie i nie da się naprawdę zrozumieć energii, tempa, presji i przygotowania potrzebnych do odniesienia sukcesu na sali. Wiele się nauczyłem w szkole, ale zawsze powtarzam, że najwięcej się nauczyłem (i nadal się uczę) wchodząc do świata zawodowego.

Katarzyna Disher wiek

Synthia Link.

Myślę, że dużo dorastałem na studiach. Oprócz kursów teatralnych brałem udział w kursach niezwiązanych z teatrem. Studiowanie innych przedmiotów uczyniło ze mnie osobę wszechstronną.

Susan Stroman powiedziała mi kiedyś, że doświadczanie i odkrywanie świata sprawia, że stajesz się lepszym aktorem / performerem. Myślę, że college to niesamowite doświadczenie i absolutnie informuje o tym człowieka, którym się staniesz. To okres w życiu, w którym naprawdę odkrywasz, kim chcesz być i czy wybrana ścieżka jest dla Ciebie odpowiednia ”.

Jaką radę dałbyś tancerzowi, który wybiera podobną ścieżkę?

„Myślę, że kluczowe jest podejmowanie decyzji, które będą odpowiednie dla Ciebie jako jednostki. Twoi przyjaciele wybiorą określone ścieżki. Ale tylko dlatego, że zdecydują się na jedną rzecz, nie oznacza, że musisz podążać. Wsłuchaj się w swoje instynkty i kieruj się intuicją. Bez pośpiechu! Jeśli chcesz iść do szkoły, nie bój się „stracić czterech lat”. Masz na to całe życie, biorąc cztery lata „wolnego” na studia to życiowe doświadczenie, którego nie da się powtórzyć.

Moja inna rada to zadbać o swoje ciało! Traktuj go z szacunkiem, dobrze go karm i oprócz zajęć tanecznych trenuj siłowo. Twoje ciało jest twoim instrumentem, więc musisz je utrzymywać.

I wreszcie… nie poddawaj się ! Ta branża jest ciężko . Zostajesz odrzucony, słyszysz „nie”, twoje ciało boli, ciągle się uczysz i pracujesz. Będzie tak wielu ludzi, którzy powiedzą ci, że nie jest to rozsądny wybór kariery lub że nigdy nie będziesz w stanie utrzymać się podczas pracy w sztukach widowiskowych. To może być wyczerpujące. Musisz otoczyć się silnym systemem wsparcia. Znajdź ludzi, którzy Cię podnoszą, wierzą w Ciebie i są za Tobą. Będzie wiele trudnych chwil, ale są też takie chwile, kiedy słyszysz „tak”, kiedy rezerwujesz tę pracę, kiedy w końcu dzwoni Broadway, kiedy Twoja rodzina widzi, jak tańczysz na scenie, promieniejąc z dumy. To są chwile, w których to wszystko jest tego warte! ”

6. Projektowanie kierunku studiów

Phil Colgan, niedawno wystąpił w Paper Mill Playhouse

veronika czarna wartość netto

Skąd pochodzisz i jak dorastałeś, trenowałeś taniec?

„Urodziłem się i wychowałem na Staten Island w Nowym Jorku i dorastałem jako tancerz konkursowy. Zacząłem, gdy miałem siedem lat w hip hopie, tap i jazzie i chociaż zawsze to uwielbiałem, powiedziałbym, że naprawdę zacząłem traktować mój trening poważnie, gdy miałem około 14 lub 15 lat ”.

Jaki był twój plan po szkole średniej i dlaczego podjąłeś taką decyzję?

„Planowałem uczęszczać do Gallatin School of Individualized Study na Uniwersytecie Nowojorskim, programu, który pozwala zaprojektować własny kierunek studiów zamiast deklarowania tradycyjnego kierunku studiów (koncentrowałem się na„ Rozrywka, produkcja i wydajność ”). Wiedziałem, że chcę zrobić coś w branży rozrywkowej, ale niekoniecznie planowałem występować i tworzyć choreografię w tym wieku ”.

Co sprawiło, że była to dla Ciebie najlepsza decyzja?

„Ponieważ Gallatin koncentruje się na zindywidualizowanej nauce, byłem w stanie dostosować moją edukację do tego, czego potrzebowałem w swojej karierze. Kiedy pod koniec pierwszego roku podjąłem decyzję o zawodowym zajęciu się teatrem muzycznym, mogłem dosłownie wymienić rzeczy, których potrzebowałem jako początkujący wykonawca i twórca, i skierować mój kurs na te cele. Ponadto, ponieważ poszedłem do college'u w Nowym Jorku, mogłem brać udział w przesłuchaniach do pracy zawodowej przez całą moją karierę w college'u i trenować w miejscach takich jak Broadway Dance Center i Steps on Broadway. Właściwie „robienie tego, do czego się uczyłem i trenowałem”, pozwoliło spojrzeć na moje kwalifikacje z odpowiedniej perspektywy, dzięki czemu mogłem zidentyfikować swoje słabe punkty i popracować nad nimi ”.

Phil Colgan.

Jakie były wyzwania związane z tą decyzją?

Przebywanie w Nowym Jorku i przesłuchanie dało mi bakcyla do ciężkiej pracy. Naprawdę chciałem zarezerwować ekscytującą pracę, która zmusiłaby mnie do opuszczenia szkoły i przeżycia jakiegoś fantastycznego doświadczenia, ale miałem też przeczucie, że muszę przebrnąć przez szkołę i skończyć college. Właściwie przestałem przesłuchiwać na jakiś czas, gdy praca zaczęła nadciągać, więc pokusa nie było.

Jak Twoim zdaniem Twoja decyzja wpłynęła na Twoją karierę?

„Ostatecznie pozostanie w tym programie zapewniło mi kluczowe możliwości, których inaczej nigdy bym nie uzyskał. Kto wie, co mogłoby się rozwinąć lub gdzie byłbym, gdybym odszedł, ale jestem naprawdę szczęśliwy, że zaufałem mojemu instynktowi, by zostać. ”

Jaką radę dałbyś tancerzowi, który wybiera podobną ścieżkę?

„Rób to, co jest dla ciebie dobre. W tym biznesie musisz podążać własną ścieżką. Żadne dwie podróże nie są takie same. Wiedziałem, że mój program był przestrzenią, w której mogłem doskonalić swoje rzemiosło na własnych warunkach, ale jeśli nadarzy się okazja, która zdarza się raz w życiu i wiesz, że musisz z niej skorzystać, zaufaj temu uczuciu. Nie odrzucaj okazji, bo myślałeś, że twoja historia miała potoczyć się w określony sposób. Zaufaj swojej intuicji! ”

7. Uzyskiwanie dyplomu niezwiązanego z tańcem

Megan Levinson, Radio City Rockette

Skąd pochodzisz i jak dorastałeś, trenowałeś taniec?

„Pochodzę z North Caldwell w New Jersey. To małe miasteczko położone około 30 minut od Manhattanu. Dorastając, uczyłem się w New Jersey School of Ballet w Livingston w stanie New Jersey i uczęszczałem do School of American Ballet Summer Intensives. ”

Jaki był twój plan po szkole średniej i dlaczego podjąłeś taką decyzję?

„Po szkole średniej dla moich rodziców było bardzo ważne, żebym poszedł do college'u. Uczęszczałem na psychologię na Uniwersytecie Stanowym Montclair w Montclair w stanie New Jersey. Co najmniej cztery razy w tygodniu jeździłem na Manhattan, żeby ćwiczyć jazz i stepowanie w Broadway Dance Center i Steps on Broadway. Byłem tak zdeterminowany, aby nie tylko zdobyć dyplom, ale także spełnić swoje marzenie o profesjonalnym tańcu ”.

Megan Levinson.

Co sprawiło, że była to dla Ciebie najlepsza decyzja?

„Naprawdę chciałem oddzielić mój taniec od akademików. Mieszkając tak blisko Nowego Jorku, chciałem wykorzystać wszystko, co ma do zaoferowania. Zdecydowałem, że Montclair State University to świetna lokalna, niedroga szkoła i szybka przejażdżka na Manhattan ”.

Jakie były wyzwania związane z tą decyzją?

„Głównym wyzwaniem związanym z byciem studentem w pełnym wymiarze godzin i uczęszczaniem na tak wiele zajęć tanecznych każdego tygodnia było znalezienie czasu na sen. Kolejnym wyzwaniem był ruch w tunelu Lincolna. Czasami siedziałem w ruchu przez dwie godziny, to było naprawdę męczące! ”

Jak Twoim zdaniem Twoja decyzja wpłynęła na Twoją karierę?

„Uważam, że moja decyzja o uczęszczaniu na MSU i trenowaniu w Nowym Jorku - wraz z ciężką pracą i determinacją - bardzo wpłynęła na to, gdzie jestem dzisiaj. Przed ukończeniem szkoły średniej nigdy nie grałem na podsłuchu i ledwo słuchałem jazzu. Dostęp do wszystkich najbardziej niesamowitych nauczycieli i lekcji tańca zmienił mnie jako tancerkę. Trening w Steps on Broadway i Broadway Dance Center otworzył mi oczy na tak wiele różnych stylów ”.

Jaką radę dałbyś tancerzowi, który wybiera podobną ścieżkę?

'Nigdy nie przestawaj marzyć. Nie porównuj się z nikim innym, ponieważ podróż każdego jest wyjątkowa ”.

Mary Callahan z Taniec informuje.