Tancerze Kinetic Light w kooperacji do tyłu. Zdjęcie: Chris Cameron. „Uważam, że potrzebujemy pracy wykonanej przez niepełnosprawnych artystów dla szeroko rozumianej społeczności osób niepełnosprawnych. Potrzebujemy sztuki, która wyraźnie uznaje twórczość niepełnosprawnych artystów kolorowych nie tylko w sposób inkluzywny, ale w sposób, który podważa jednolitość narracji o niepełnosprawności, którą do tej pory promowaliśmy w świecie pełnosprawnym ”.
To są słowa Alice Sheppard. W swoim Manifeście Intersectional Disability Arts Manifesto pisze: „Oto moja stawka: niepełnosprawność to coś więcej niż deficyt diagnozy. To estetyka, seria przecinających się kultur i twórcza siła ”. Podejście Shepparda do sztuki związanej z niepełnosprawnością jest odświeżające, szczególnie w branży, która wydaje się prosić artystów o tworzenie lub prezentację wyłącznie na podstawie własnego doświadczenia. Sheppard przesuwa tę granicę, a jej prace rzucają wyzwanie światowi widzącemu artystów niepełnosprawnych i sposobom ich przedstawiania.
mięso i kości anulowane
Alice Sheppard tańczy w parku. Zdjęcie: Gim Ik Hyun.
W 2016 roku Sheppard założył kolektyw Kinetic Light , który „tworzy, wykonuje i uczy na skrzyżowaniu niepełnosprawności, tańca i rasy”. A w 2017 roku firma rozpoczęła tworzenie pierwszego pełnometrażowego dzieła, ZEJŚCIE. Zrodzony we współpracy z tancerką Laurel Lawson i projektantem oświetlenia Michaelem Maagiem, obaj użytkownicy wózków inwalidzkich, twórczość ta jest w dużym stopniu inspirowana przez Auguste'a Rodina, którego prace przedstawiały zachodnie ideały kobiecego piękna. Sheppard i Lawson na nowo wyobrazili sobie role Wenus i Andromedy jako kochanków międzyrasowych. „Wykorzystują własne dziedzictwo rasowe i etniczne jako soczewki do interpretacji współczesnych rozmów na temat niepełnosprawności, rasy i urody” - wyjaśnia Sheppard.
Chociaż Rodin ma wpływ na część ruchu i projekcje, kolejny element tej produkcji w dużej mierze opiera się na współpracy, czyli rampie. Zaprojektowany specjalnie dla ZEJŚCIE Sara Hendren i studenci Olin College opisali, że rampa ma swoją własną obecność i czasami wydaje się, że oddycha. „Dla nas ten zestaw jest prawdziwy” - mówi Sheppard. „Używamy każdej krawędzi, każdej powierzchni. [Ma] dźwiękową obecność. Cały czas jesteśmy narażeni na działanie rampy ”. Współpraca z rampą i jej otoczeniem ustąpiła miejsca zupełnie nowemu słownikowi ruchu dla Shepparda i Lawsona i stworzyła doświadczenie, które Sheppard opisuje jako „radość z jazdy na kołach”, moment, w którym precyzja i swoboda wyrażane są poprzez ruch w ich krzesłach.
Aby uczynić program bardziej przystępnym, firma opracowała aplikację o nazwie Audimance, która umożliwia niewidomym członkom widowni doświadczenie pokazu w nowy i wciągający sposób. Dzięki wielu nagraniom dźwiękowym słuchacz może wybrać standardowy audiodeskrypcję, zestaw wierszy, a wkrótce odgłosy wózków inwalidzkich na samej rampie. Zgodnie z misją ułatwień dostępu Kinetic Light, aplikacja zostanie wydana w przyszłości, aby inne firmy również mogły udostępniać swoje prace.
nauka pracy w centrum tańca broadway
Laurel Lawson z Kinetic Light na kółkach. Zdjęcie dzięki uprzejmości Kinetic Light.
Chociaż Sheppard nie opisuje swojej podróży jako legendarnej, tworzy historię. 1 sierpnia Kinetic Light miał swoje Poduszka Jakuba debiutuje i jest uważany za pierwszą grupę osób na wózkach inwalidzkich, która wystąpi na scenie Inside / Out. Zapytana, jak czuje się z tym zaszczytem, Sheppard ogarnia radość, przez chwilę pozornie oniemiał, zanim wzięła głęboki oddech i wykrzyknęła: „Jesteśmy po prostu tacy podekscytowani!” Firma przyniosła mieszany program solówek, duetów zatytułowanych Pod pędem , a także fragmenty z ZEJŚCIE ,na scenę plenerową, która oferuje bezpłatne występy nawet dla 1000 gości. „The Pillow świetnie sprawdził się w tym procesie” - mówi Sheppard, który ściśle współpracował z Jacob’s Pillow i jego zespołem produkcyjnym, aby koordynować ładowanie mini ramp dla wydajności Kinetic Light. „Zrobili to.”
Autor: Chelsea Zibolsky z dnia Taniec informuje.
