Przez Chelsea Thomas z Dance Informa .
Trzydziestoletni Jonathan Emanuell Alsberry urodził się i wychował w Normal w Illinois - ale dla tego zawodowego tancerza i choreografa jest to zdecydowanie najbardziej normalna rzecz w nim. Tancerz, który jest pełen radości, bezczelności i entuzjazmu, nie wspominając o sprawności technicznej, Alsberry od ponad 10 lat tańczy z różnymi zespołami i projektami, dzieląc swój czas między Chicago i Nowy Jork.
Współpracując z wieloma wybitnymi tancerzami i choreografami, w tym nawet ze świetnym i legendarnym Michaiłem Barysznikowem, Alsberry jest doświadczonym wykonawcą i równie zapalonym nauczycielem i choreografem. Po tym, jak zobaczyłem go tańczącego na żywo - doskonale pamiętam jego żywiołowy, szczery występ w spektaklu Lar Lubovitch Ulubione rzeczy Coltrane'a na Jacob’s Pillow Dance Festival w 2011 roku - nie było szokiem, gdy odkrył, że właściwie nauczył się tańczyć, zanim zdążył nawet chodzić.
„Moja mama jest tancerką i szczerze mówiąc, nigdy nie pamiętam, żebym nigdy nie tańczyła” - ze śmiechem powiedział Alsberry w wywiadzie telefonicznym. „Zanim mogłem chodzić, była właścicielką własnej firmy tanecznej i studia, więc zawsze chodziłem z nią do studia i oglądałem lekcje. To sprawiło, że czołgałem się po klasie, wstawałem i chodziłem, a potem zaczynałam tańczyć. Więc zawsze tańczyłem. Nie mogę sobie przypomnieć czasu, kiedy tego nie robiłem ”.
Jonathan podczas próby w studiu. Zdjęcie: Don Lee.
Żartował, że to jego pierwszy raz Dziadek do orzechów zdążył nawet stanąć na własnych nogach - obracając się w ramionach matki podczas imprezy. Jednak kiedy już był niezależnym aktywistą, zaczynał już z nią trenować w Agape Dance Center.
„Zacząłem od teatru muzycznego, który był naprawdę zakorzeniony w stepowaniu, jazzie i ruchu twórczym. Kiedy skończyłem dziewięć lat, zacząłem chodzić do miejscowej szkoły baletowej Twin Cities Ballet pod kierunkiem tancerza Scottish Ballet Alexandra Bennetta. Byłem tam przez wiele lat, w zasadzie przez liceum. To właśnie tam dostałem rdzeń mojego treningu baletowego, podstawę ”- wspominał.
Po ukończeniu szkoły średniej przeniósł się do Chicago, aby kontynuować naukę w Chicago Academy of the Arts. Tutaj zakochał się w teatrze muzycznym, marząc o przeprowadzce do Nowego Jorku i występie w tanecznym musicalu na Broadwayu. Marzenie o wielkim mieście doprowadziło go do przesłuchania do prestiżowej Juilliard School, gdzie został przyjęty.
„To było zabawne, ponieważ na przesłuchaniu nie bardzo wiedziałem, czym jest Juilliard” - przyznał Alsberry. „Chciałem po prostu pojechać do Nowego Jorku i słyszałem, że Juilliard to najlepsza szkoła, do której można się dostać. W moim umyśle nadal byłem skupiony na teatrze muzycznym, więc pomyślałem, że pójdę do Juilliard na dalsze szkolenie w zakresie muzyki i tańca, a następnie wyląduję na Broadwayu. [ Śmiech. ] Jednak okazało się to zupełnie inaczej ”.
Po przybyciu do działu tańca Juilliard - programu, który okazał się gwiazdami tańca, takimi jak Paul Taylor, Lar Lubovitch, Robert Battle i Ohad Naharin - Alsberry był pod silnym wpływem wielu swoich instruktorów. Zaczął skupiać się na współczesności i naprawdę zgłębiać i badać zawiłości stylu.
„To był wybór, którego dokonałem, aby naprawdę zagłębić się w pracę koncertową na ten czas” - powiedział. „W Juilliard, poznawszy grupę choreografów zarówno z zagranicy, jak iz Ameryki, zdałem sobie sprawę, że jest tam ogromny świat. Wcześniej nawet nie wiedziałem, co robi europejski taniec współczesny - choreografowie tacy jak William Forsythe, Ohad Naharin czy Nacho Duato. Więc cały świat tańca koncertowego otworzył się przede mną, gdy dotarłem do Nowego Jorku ”.
Zdjęcie: Don Lee.
Wymienia wielu instruktorów, którzy naprawdę wywarli na nim wrażenie, takich jak Laura Glenn, Linda Kent, Banu Ogan, Alphonse Poulin i Lawrence Rhodes, który jest obecnie dyrektorem działu tańca. Wyraził szczególne uznanie dla Stephena Pier, instruktora baletu, którego po raz pierwszy spotkał na letnim programie z Perry-Mansfield [Performing Arts School and Camp] w Kolorado i który obecnie kieruje The Hartt School.
„Jestem takim akademikiem, jeśli chodzi o taniec. Wszyscy nauczyciele naprawdę wywarli na mnie ogromny, ogromny wpływ. Nie ma jednego nauczyciela, od którego nie czerpię czegoś, kiedy dziś tańczę i nauczam ”- podkreślił.
Jeszcze przed ukończeniem Juilliard Alsberry został zatrudniony jako solista w Metropolitan Opera, gdzie tańczył przez pięć lat w produkcjach takich jak Aida , Samson i Delilah i Mona Lisa , w pewnym momencie nawet do pracy ze znanym choreografem baletu Christopherem Wheeldonem.
„Jedną z moich ulubionych rzeczy jest taniec do muzyki na żywo. Nie ma nic lepszego niż występowanie z muzykami ”- powiedział Alsberry. „Granie w operze to jedno z moich ulubionych doświadczeń, ponieważ w tej gigantycznej operze jest ta gigantyczna orkiestra, a dekoracje są tak zabawne, a kostiumy wspaniałe. W pewnym sensie te doświadczenia pomogły mi zaspokoić moje zainteresowanie na Broadwayu. Chociaż nie mogę śpiewać, mogę otaczać się tymi niezwykle utalentowanymi głosami ”.
Alsberry występował również z Lyric Opera of Chicago w kilku produkcjach. Powiedział, że jednym z jego najbardziej pamiętnych momentów był taniec Samson i Delilah w MET.„Plácido Domingo śpiewał rolę Samsona i musiałem w pewnym momencie skoczyć mu na plecy i ugryźć go w ucho! To było dość szalone! ” wspominał.
Jednak zdecydowanie obszarem, w którym Alsberry odniósł największe sukcesy, jest arena tańca współczesnego. Jednym z jego najbogatszych doświadczeń było spotkanie z popularnym kanadyjskim choreografem Aszurem Bartonem. Poznał ją jeszcze w Juilliard i został starannie wybrany jako jedna z 10 tancerek do projektu, który wykonywała wraz z Michaiłem Barysznikowem dla Hell’s Kitchen Dance.
Jonathan z Aszurem Bartonem i artystami w „Blue Soup”. Zdjęcie: Donald Lee.
„Kiedy wykonaliśmy razem nową pracę, niemal natychmiast stało się jasne, że pracowaliśmy razem wyjątkowo dobrze. Pracuje błyskawicznie, jeśli chodzi o pracę. Jest choreografem, który tworzy frazę i zanim ją wykonasz do końca, już to zmieniła i przeniosła na coś zupełnie innego. Zawsze zmienia szczegóły, od muzykalności, po to, gdzie skierowane są oczy, gdzie jest mały, itp. Uwielbiam pracować z tym szczegółem iz taką szybkością. Więc to było natychmiastowe dopasowanie. Pracowałem z nią i koncertowałem z Barysznikowem przez dwa lata ”- powiedział Alsberry.
W tym czasie Barton zatrudnił go do tańca ze swoim zespołem Aszure Barton & Artists. Teraz, około osiem lat później, jest reżyserem prób i jej osobistym asystentem choreograficznym. W ciągu ostatniego roku był intymną częścią trzech jej zleconych prac, pracując z nią nad utworami dla Alvin Ailey American Dance Theatre, Hubbard Street Dance Chicago i niemieckiego Bayerisches Staatsballett.
Oprócz tańca dla takich zespołów jak Momenta, Luna Negra Dance Theatre, Pier Group i Eisenhower Dance na zawody, Alsberry był oddanym członkiem zespołu Lar Lubovitch Dance Company i Daniel Gwirtzman Dance Company.
„To naprawdę ekscytujące, ponieważ między Larem Lubovichem, Aszurem Bartonem i Danielem Gwirtzmanem mogłem tańczyć z trzema bardzo różnymi rodzajami choreografów. Wszyscy są na zupełnie innych obszarach tańca, jeśli chodzi o to, jak używają ciała i jak tworzą. Ale jedyną wspólną cechą ich wszystkich jest oddanie temu, co robią - tworzeniu. Dla każdego z nich jest to najważniejsze - powiedział.
Jonathan występujący z Lar Lubovitch Dance Company w 2008 roku. Zdjęcie: Jennifer Taylor dla The New York Times.
Przy tych wszystkich kontraktach i koncertach firmowych można się zastanawiać, jak Alsberry to wszystko żongluje. Alsberry śmieje się i mówi: „Najlepszym wytłumaczeniem tego jest Bóg!”
artykuły taneczne dla studentów
Wyjaśnił: „Jakoś to wszystko magicznie się ułożyło. Od jakiegoś czasu harmonogramy są w stanie układać się bez większych konfliktów… To w ogóle nie jest moja własna działalność. Sposób, w jaki to się udało, był wielkim błogosławieństwem ”.
W rzeczywistości Alsberry znajduje nawet czas, aby wiele razy w roku uczyć. Jednym z miejsc, do których często powraca, jest Chicago Academy of the Arts. Reżyser Randy Duncan, który jest powszechnie znany z choreografii do filmu Ocal ostatni taniec , jest mentorem Alsberry.
„Jest moim„ tańczącym tatą ”, jeśli wolisz - powiedział. „Zawsze wracam tam co roku, aby pracować z jego uczniami, ponieważ uważam, że ważne jest, aby oddać to tym, którzy pomogli ci dostać się tam, gdzie jesteś. Uczę i choreografię, i to tam jest pokazywana większość mojej choreografii ”.
Produkuje także krótkie filmy taneczne dla Kuntemporary Dance Theatre, jego samozwańczego „zespołu tanecznego YouTube”. To właśnie tutaj jego bezczelna strona jest prawdopodobnie najlepiej wyrażona, gdy jego koledzy tancerze poruszają się i trzęsą do muzyki popularnej z nastawieniem i rozmachem. Sam filmuje, montuje i publikuje. Ma nadzieję, że pewnego dnia rozszerzy ten projekt na coś większego.
„Chciałbym w końcu bardziej wciągnąć publiczność w to doświadczenie, zrobić gdzieś pop-up teatr na ulicy, sfilmować to, zrobić montaż w czasie rzeczywistym, a następnie pokazać to gdzieś przed lub w trakcie kolejnego takiego wydarzenia, ' powiedział.
Dla tego tancerza, którego nazwała „jedwabnym cudem” Chicago Tribune i ostatnio został nazwany „promiennym” przez The New York Times wydaje się, że nic nie jest poza zasięgiem. Jednak jego stopy pozostają ugruntowane, a jego serce pokorne. Zapytany, jak to jest być może lecąc do Francji pod koniec tego roku, aby znowu pracować z Aszure Bartonem lub pracować z nagradzanym choreografem Lar Lubovichem, skupia się tylko na tym, jak bardzo jest błogosławiony, że ma te możliwości.
Jonathan i Katarzyna Skarpetowscy z Lar Lubovitch Dance Company w „Coltrane’s Favorite Things”. Zdjęcie: Todd Rosenberg.
„Wierzę, że taniec jest darem od Boga. To nie jest coś, co posiadam i nad czym mam kontrolę ”- wyjaśnił. „Jest to niezwykle święty dar, który został mi dany i mam obowiązek go uszanować… Radość, ból i miłość, które w to wchodzą, są świętowaniem tego daru, który prowadził mnie przez całe moje życie. To była niesamowita jazda i wiem, że jest jeszcze wiele do zrobienia i podzielenia się ze światem ”.
Chociaż przyznaje, że marzy o tańcu na Broadwayu i kierowaniu własną szkołą lub firmą, Alsberry przyznaje również, że nie chce przegapić chwili obecnej.
„Po prostu nie mam pojęcia, co Pan przygotował dla mnie” - wyjawił. „Nie chcę tego dyktować ani mieć zbyt wielu planów. Po prostu wiem, że Jego droga jest drogą. Po prostu idę z nurtem z nadzieją, że będę kroczył zgodnie z Jego wolą… Moim największym planem na przyszłość jest kontynuowanie ścieżki, którą kroczę, ponieważ jak dotąd okazała się piękna. ”
Być może wszyscy powinniśmy pozwolić, aby Alsberry nabrał życia i tańca służył jako przypomnienie - taniec jest najwyższą formą ekspresji, a każda możliwość ruchu jest aktem wolności, świętowania i życia.
Aby zobaczyć występ Alsberry, wykonaj następujące czynności Aszure Barton & Artists , Lar Lubovitch Dance Company i Daniel Gwirtzman Dance Company online i za pośrednictwem mediów społecznościowych.
Zdjęcie (u góry): Jonathan Emanuell Alsberry. Zdjęcie: Cheryl Mann.
