Larissa Gerszke i Craige Dionne w „Love Rocks”. Zdjęcie: Steven Pisano. The Joyce Theatre, Nowy Jork, NY.
22 stycznia 2020 r.
Complexions Contemporary Ballet, obecnie 26throk pozostaje jednym z wiodących współczesnych zespołów baletowych. Jego misja - tworzyć przełomową sztukę, która przekracza tradycyjne granice i jednoczy kultury, metody i style z całego świata. Chociaż argumentowałbym, że Complexions nie jest tak rewolucyjny jak w 1994 roku (obecnie widzimy niebinarne partnerstwo, różnorodne castingi, muzykę popularną i połączone gatunki taneczne w balecie, a także w teatrze muzycznym, hip-hopie i nowoczesnej dance), zastanawiam się, czy ta być może postrzegana „porażka” rzeczywiście podniosła sławę zespołu. Znasz Complexions, kiedy to widzisz - kończyny, które wydają się ciągnąć w nieskończoność, nienaganna technika (i piękna umiejętność gry przeciwko tej „klasycznej” technice), rozciąganie 180 °, przede wszystkim klasyczne partnerstwo (tj. Męski tancerz wspierający tancerkę), wielokrotne piruety, które zatrzymują się w mgnieniu oka, precyzyjna, ale płynna praca zespołu i swego rodzaju mistyczna, spokojna kontrola nad tym wszystkim. Widzowie oglądają Complexions, ponieważ do pewnego stopnia wiedzą, czego się spodziewać… ten charakterystyczny styl Desmonda Richardsona w bardziej konwencjonalnym współczesnym balecie zestawiony z aktualnym i modnym wykonaniem.
Larissa Gerszke i Jared Brunson w „Bach 25”. Zdjęcie: Sharen Bradford.
22 stycznia miałem zaszczyt zobaczyć występ Complexions Bacha 25 i światowa premiera Love Rocks w Joyce Theatre. Bacha 25 jest tym, co rozważałbym bardziej typowy Cera. Jak opisał to jeden z recenzentów, nagie tancerki w trykotach / szortach przypominają posągi z włoskiego marmuru. A jeśli ciała tancerzy są rzeźbami, to ich wyczyny są olimpijskie. W połączeniu z klasyczną partyturą Bacha, Bacha 25 masz wrażenie, że wchodzisz w dzieło sztuki.
Jillian Davis i Khayr Muhammad w „Love Rocks”. Zdjęcie: Justin Chao.
Phil Heath wiki
Akt II, światowa premiera filmu Love Rocks (z muzyką Lenny'ego Kravitza), odwraca się od bardziej „klasycznego” współczesnego aktu I aktu Complexions, ale nie wnosi takiej samej szokującej wartości ani fabuły jak Gwiezdny pył (2018, z muzyką Davida Bowie) lub Obudził (2019, tematyczny balet o znacznie większej sile politycznej). Słownictwo ruchowe języka Love Rocks nie do końca dorównuje mocnemu rock'n'rollowemu wynikowi Kravitza. Gdybym nosił zatyczki do uszu, trudno byłoby odróżnić Akt I od Aktu II (bez zmiany kostiumu z nagiego lwa na czarną spódniczkę).
Zawsze nie mogę się doczekać, kiedy zobaczę występy Complexions. Technika i wirtuozeria tancerzy nie mają sobie równych. Mający misja konsekwentne przełamywanie nowych poziomów show po koncercie jest nierealne. Bez „dlaczego” nowa praca będzie po prostu „taka sama, ale inna”. Complexions będzie kontynuował swoją misję, robiąc to, co firma robi dobrze, jednocześnie ewoluując organicznie (a nie formalnie) z duchem czasu.
Mary Callahan z Taniec informuje.
polecany dla Ciebie
