Coliseum Theatre, Londyn.
16 grudnia 2015 r.
szalony na punkcie kuponów
Choreografia Wayne'a Eaglinga i wersja Dziadek do orzechów ma najbardziej uderzające piękno i doskonałość w całym tekście. Biesiadna atmosfera scen z tłumem stworzona przez Eaglinga i wzmocniona przez umiejętny projekt Petera Farmersa jest hipnotyzująca przez cały czas. Pomyśl o wspaniałej tkaninie wirującej w kosmosie, cudownych perukach, niebiańskich nakryciach głowy i znakomitych scenografiach, a wszystko to współpracuje w ekscytującym spektaklu i jest połączone z umiejętnościami The English National Ballet.
Eagling wnosi uhonorowaną dawną historią do nowego życia dzięki niezliczonej ilości wyjątkowych chwil, takich jak podróż Clary i jej księcia balonem w ramach jej podróży do i ze snu. Te wyjątkowe momenty pozwalają nawet najbardziej dojrzałemu widzowi poczuć się ponownie pochwyconym przez ponadczasową opowieść.
Akt 1 był zwięzły i prezentował różnorodną obsadę The English National Ballet ze scenami z sypialni Clary. Podczas tego występu Clara grała jako dziecko prężna Cheryl Heung z Hongkongu i technicznie nieskalana praca japońskiej baletnicy Shiori Kase jako dorosła Clara.
Shiori Kase jako Clara i Cesar Corrales jako Nephew w „Dziadku do orzechów” The English National Ballet. Zdjęcie: Laurent Liotardo.
Sceny następnie płynnie składały się w Imprezę, Bitwę i Krainę śniegu, prosto w interwał, pozostawiając słynne rozrywki z aktu II jako przysmaki, do których można powrócić, i tutaj zaczarowanie Dziadek do orzechów naprawdę wzmacnia.
James Forbat był dynamicznym i mocnym wykonawcą tylko kilka razy zduszonym przez swoją maskę, która kilka razy zdawała się zamazywać mu wizję. Druga bitwa kostiumowa miała miejsce w arabskiej dywersji (Souza, Ballantyne, Stott, Harrington i Kundi). Chociaż był to urzekający projekt, szybko rozproszył mnie materiał, który spadł na głowę jednej z tancerek, ale został umiejętnie usunięty, gdy taniec trwał dalej.
Chwile komedii i charakterystycznej choreografii w wykonaniu Króla Myszy (James Streeter) były wesołym ujęciem roli złoczyńcy, doskonale współgrając z niesamowitym projektem kostiumu (pomyśl o szkielecie głowy kozła).
Gabriela Sabatini wartość netto
Ogólnie, Dziadek do orzechów to noc w teatrze, którą trzeba pielęgnować, a ta konkretna kronika była warta każdej minuty. Świąteczna uczta.
Lara Bianca Pilcher z Taniec informuje.
Zdjęcie (u góry): Płatki śniegu tańczą podczas próby generalnej „Dziadka do orzechów” w Teatrze Coliseum w Londynie. Zdjęcie: Arnaud Stephenson.
polecany dla Ciebie
