Laura Di Orio z Dance Informa .
Ludzie, którzy fotografują taniec, zwracają baczną uwagę na piękno, ruch, oświetlenie i wyczucie czasu. Często muszą rozwijać precyzję, aby uchwycić dynamiczne kształty, imponującą siłę nośną lub płynny zakręt. Wydaje się więc sensowne, że niektórzy z najlepszych fotografów tańca sami byli kiedyś tancerzami. Dobrze rozumieją ruch podczas robienia zdjęć na scenie i wiedzą, o co pytać tancerzy, robiąc zdjęcia w studio. Droga od tancerza do fotografa tańca wydaje się naturalna. Niektórzy przechodzą na karierę za soczewkami po karierze tanecznej. Inni uzupełniają swój styl życia fotografią, jednocześnie kontynuując taniec. Tutaj Dance Informa przygląda się historiom trzech tancerzy, którzy zostali fotografami.
Rachel Neville: Picture-Maker
www.rachelneville.com
Fotograf tańca Rachel Neville była klasycznie wykształconą nastolatką, która, podobnie jak wielu uczniów w jej wieku, tryskała nad zdjęciami w różnych magazynach tanecznych. Ale oprócz podziwiania ładnych rysunków osoby przedstawionej na okładce, Neville zdał sobie również sprawę z nazwiska fotografa. Jednak kontynuowała naukę tańca i przeniosła się do Francji w wieku 18 lat, aby trenować przed profesjonalnym tańcem w Niemczech. Kontuzja kolana sprowadziła ją z powrotem do ojczyzny Kanady, a ten urlop z tańca zmusił ją do powrotu do szkoły. Wtedy właśnie dostała pierwszą lekcję fotografii.
„Musiałem skończyć liceum i poszedłem na alternatywny program, który umożliwiał samodzielną naukę” - wyjaśnia Neville. „Tak się złożyło, że na kursie plastycznym w 13. klasie, który ukończyłem, była fotografia i to wszystko”.
Fotograf Rachel Neville uwielbia „robić zdjęcia”. Zdjęcie: Rachel Neville Photography.
wartość netto sofloantonio
Stamtąd kontynuowała naukę w Humber College w Toronto, gdzie ukończyła ją w 2000 roku jako najlepsza w swojej klasie. Na studiach zaczęła coraz bardziej interesować się fotografowaniem jedzenia i uwielbiała poruszać przedmiotami i oświetlać je w sposób, który zadowalał jej oczy. Zaczęła kręcić trochę tańca, ale nigdy nie marzyła, że to będzie jej przyszłość. Ponieważ w Kanadzie nie było dla niej zbyt wiele pracy tanecznej, Neville zajęła się fotografią ślubną i komercyjną, wykonując to, co przyszło jej do głowy.
Jednak w 2006 roku, kiedy przeniosła się do Nowego Jorku, postanowiła dalej zająć się fotografią tańca. Rozpoczęcie nowej kariery w nowym miejscu okazałoby się wyzwaniem, ale podjęła się tego, jak mówi, że zrobiłaby to wyszkolona tancerka: z pasją i atakiem.
„Miałem przewagę i wady od samego początku” - mówi Neville o swoim ruchu w Nowym Jorku. „Miałem już całkiem niezłe umiejętności techniczne i sporo pracy, ale jako totalny outsider nie miałem sieci przyjaciół ani żadnych relacji, na których mógłbym budować. Dlatego zbudowanie sieci było i nadal pozostaje dla mnie najtrudniejszą rzeczą ”.
Wkrótce jednak kariera Neville'a w fotografii tanecznej zaczęła się rozwijać. Dziś może powiedzieć, że opublikowała swoją pracę w Nowojorczyk , Magazyn Dance i Pointe Magazine Kręciła dla Grishko, Dance Theatre of Harlem, Ajukun Ballet Theatre, Jansuphere, Dance Iquail, Ellison Ballet i nie tylko.
Twierdzi, że specjalizuje się w indywidualnych ujęciach głowy i ciała tancerzy, a także w zdjęciach do firmowych materiałów marketingowych. „Moją prawdziwą miłością jest„ robienie ”zdjęć, a nie uwiecznianie chwil” - mówi.
Fotograf Matthew Murphy przy pracy. Zdjęcie dzięki uprzejmości Matthew Murphy'ego.
Neville szczyci się umiejętnościami, które nabyła podczas tańca, które mogą dać jej przewagę w byciu fotografem tańca. Rozumie takie rzeczy, jak wyczucie czasu i to, co tworzy dobrą linię lub kształt, i rozumie, jaki rodzaj oświetlenia jest najbardziej pochlebny dla tancerzy. Wie również, jak przyjąć wyrównanie i ruch, czyli 3D, i przenieść je na 2D.
„Ale prawdopodobnie najważniejsze w mojej przeszłości jest nauczanie” - dodaje Neville. „Wiem, że większość moich klientów jest w stanie czuć się w pełni swobodnie i jak najlepiej, ponieważ mogę ich uczyć, aby wyglądali jak najlepiej. Jak większość tancerzy, z którymi pracuję, jestem trochę perfekcjonistą ”.
Neville przyznaje, że najtrudniejszą częścią jej przejścia od tancerki do fotografa był aspekt biznesowy i że czasami trudno jej tam wyjść, aby nawiązać kontakty i prowadzić biznes jak biznes. Dlatego tancerzom, którzy mogą być zainteresowani fotografią tańca, sugeruje wzięcie udziału w zajęciach biznesowych lub zatrudnienie trenera biznesu.
Dla Neville'a bycie fotografem tańca oznacza oglądanie całego pakietu - linii, kształtów, muzyki, energii i emocji. „To w tym następnym pokoleniu tancerzy, którzy, mam nadzieję, odchodzą od bycia niewolnikiem akrobatyki i robią więcej kroków w kierunku chwały tańca w opowiadaniu historii, jakości wykonania i energii w bezruchu, czy cokolwiek„ to ”jest dla jednostki, to będzie to coraz bardziej doceniane w obrazach tanecznych ”- mówi. „I tak będę nadal naciskać na to z moimi klientami”.
brama miasta atlanta
Matthew Murphy: Od ABT do The New York Times
www.murphymade.com
Niezależny fotograf tańca i teatru Matthew Murphy był zagorzałym tancerzem baletowym. Pochodzi z rodziny tanecznej, zaczął uczyć się w wieku 10 lat i przeniósł się z Montany, aby studiować w North Carolina School of the Arts, gdy miał 13 lat. W końcu podpisał kontrakt z American Ballet Theatre (ABT) Studio Company w wieku 17 lat. York City, a później tańczył z głównym zespołem ABT przez pięć lat.
Tancerz Keigwin + Company w sesji zdjęciowej byłego tancerza, który został fotografem Matthew Murphy'ego. Zdjęcie: Murphy Made Photography.
Jednak kilka miesięcy po tym, jak skończył 21 lat, Murphy zachorował na Chronic Epstein Barr Virus i nie był w stanie tańczyć przez dwa lata. Aby uspokoić swoją twórczą duszę, oszczędził na aparat Canon 30D i zaczął robić zdjęcia w swojej okolicy i wpadać na próby, aby fotografować tancerzy zespołu.
Murphy nie zdobył żadnego profesjonalnego wykształcenia fotograficznego, ale mówi, że ciągła praktyka i ludzie wokół niego zapewniali świetne szkolenie. „Rosalie O'Connor i Erin Baiano byli tancerzami z ABT, którzy przeszli na fotografię” - mówi. „Oboje zachęcali mnie do uczenia się metodą prób i błędów”.
Jego bogate doświadczenie taneczne otworzyło drzwi do wielu możliwości fotograficznych. „Co dziwne, jedna z moich pierwszych prac jako fotograf była bardzo głośna” - mówi Murphy. „Pewnej nocy siedziałem na widowni w centrum Nowego Jorku z moim przyjacielem tancerzem Davidem Hallbergiem, kiedy fotograf w rzędzie za nami rozpoznał go. Przedstawiła się jako Andrea Mohin z The New York Times i ten cichy głosik w mojej głowie odezwał się i powiedział mi, że to jest moment, w którym muszę się tam znaleźć. Wspomniałem, że jestem nowym fotografem tańca, a ona zasugerowała, żebym przesłał jej moje portfolio. Następnego dnia zebrałem swoje najsilniejsze obrazy i wysłałem je w jej stronę. Była taka hojna i połączyła mnie z redaktorem w Czasy , który zaprosił mnie na rozmowę kwalifikacyjną i zatrudnił jako wolny strzelec w dziale sztuki. Nie mogłem uwierzyć w swoje szczęście ”.
Ponadto Murphy był od tego czasu fotografem podczas przedstawień na Broadwayu Kinky Boots , Po północy i Skalisty , a jego praca ukazała się także na Broadway.com, Nauczyciel tańca i Magazyn Dance , pośród innych.
Murphy uważa, że wywodzenie się z tańca ma swoje zalety. Zna prawidłową technikę, rozumie i stosuje schematy choreograficzne oraz widzi, jak będą one współgrać z muzykalnością. Ponadto „mentalność perfekcjonizmu jest narzędziem, którego uczysz się jako tancerz, które będzie ci dobrze służyć w każdej karierze, którą podążasz” - mówi.
Cechą tancerzy, która dobrze mu służy w fotografii, jest także ciągła chęć uczenia się i rozwoju. „Myślę, że głód jest niezwykle ważny” - mówi Murphy. „Większość moich„ wolnych dni ”spędzam na oglądaniu prac innych fotografów i szukaniu inspiracji”.
Podsumowując, Murphy mówi: „Wciąż jestem podekscytowany kręceniem występów na żywo. Jest to niezwykle trudne, ale niezwykle satysfakcjonujące. Zawsze czuję się tak rozpieszczony, że mogę uchwycić artystów na najwyższym poziomie ”.
Fotograf Jaqlin Medlock współpracuje z tancerzami Bryn Cohn, Emily Daly, Rachel Abrahams i Mondo Moralesem podczas sesji zdjęciowej Bryn Cohn and Artists. Zdjęcie dzięki uprzejmości Jaqlin Medlock.
robyn hilton mel gibson
Jaqlin Medlock: Podwójne studia tańca i fotografii
jaqlinmedlock.com
Odkąd Jaqlin Medlock pamięta, interesowała się tańcem i fotografią. Zawsze nosiła aparat fotograficzny i zawsze fotografowała na próbach do tancerzy, a od lat utrzymuje silną karierę taneczną. Medlock ukończyła studia licencjackie z tańca i fotografii w Marymount Manhattan College w 2007 roku. Tańczyła z choreografami Bradleyem Shelverem i Bennyroyce Royonem, spędziła dwa lata w Steps Repertory Ensemble, tańczyła z DeMa Dance Company, dre.dance, a obecnie z Stephen Petronio Company.
Po szeroko zakrojonych studiach fotograficznych w liceum i na studiach Medlock miał ochotę nauczyć się fotografii cyfrowej. Skontaktowała się ze swoimi ulubionymi fotografami tańca i wylądowała na stażu u znanego fotografa tańca Eduardo Patino.
Kiedy jej chęć zrobienia kariery w fotografii studyjnej wzrosła, Medlock kupiła sprzęt oświetleniowy i wynajęła przestrzeń studyjną. W tym czasie tańczyła dla Steps Repertory Ensemble, więc poprosiła ich o zrobienie zdjęć tancerzy. Tancerze udali się do wynajętej przez Medlock przestrzeni, gdzie zrobiła mnóstwo zdjęć w głowę i tańca, a Steps zaczęła ich używać do reklamowania szkoły. Medlock co roku nadal fotografuje Ensemble.
„Poza kilkoma pocztówkami, tak naprawdę nie reklamowałem” - wyjaśnia Medlock. „Większość swojej firmy zdobywam dzięki przyjaznym rekomendacjom i osobom, które lubią albumy swoich znajomych na Facebooku”.
festiwal sztuki va
Kile Hotchkiss i John Eirich z Take Dance w przedstawieniu w Peridance Capezio Center / APAP 2014. Zdjęcie: Jaqlin Medlock.
Od tego czasu Medlock wypełniła swoje CV: okładki dla Magazyn Dancer , reklamy linii odzieży Sansha, zdjęcia studyjne dla Marymount Manhattan College i zdjęcia dla firm takich jak Thang Dao Dance Company i CelloPointe, a także tematy taneczne, takie jak James Whiteside z ABT i Jared Grimes. Fotografuje także występy na żywo w Peridance Capezio Center i co roku na Festiwalu Młodych Choreografów.
Medlock mówi, że jej własne doświadczenie taneczne zdecydowanie podsyciło jej wiedzę jako fotografki tańca i vice versa. „Znam typowe obawy tancerzy - chęć posiadania dłuższych nóg, lepszych stóp, chudszego, wyższego wyglądu” - dodaje. „W ten sam sposób moja kariera fotograficzna pomaga mojej karierze tanecznej. Zawsze jestem świadomy tego, z jakich kątów patrzy na mnie publiczność, jak dostosować się, aby być bardziej pochlebnym dla własnego ciała i, co najważniejsze, zawsze jestem świadomy tego, gdzie jest moje światło, gdy jestem na scenie. ”
Medlock rozumie również, że bycie tancerzem może czasami być trudne finansowo i stara się dostosować w ten sposób. „Najtrudniejsze jest dla mnie utrzymanie kosztów moich sesji zdjęciowych na tak niskim poziomie, aby były przystępne” - mówi. „Wiem z pierwszej ręki, co robi przeciętny tancerz i wiem, jak ważne są zdjęcia w karierze tancerza. Często tancerze muszą wydawać znacznie więcej niż to, co robią, aby uzyskać potrzebne im zdjęcia. Pamiętam o tym i staram się znaleźć różne sposoby rozwiązania tego problemu ”.
Zdjęcie (u góry): Rachel Neville pracuje z młodą tancerką przy sesji zdjęciowej. Zdjęcie dzięki uprzejmości Rachel Neville.
